Άσπρο στο Μαύρο

Πατήστε επάνω στο Link να μας ακούσετε.

Καλεσμένη μας η συγγραφέας, ΑΡΓΥΡΩ ΜΑΝΤΟΓΛΟΥ. Την εκπομπή παρουσιάζουν: ο συγγραφέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ & η ποιήτρια ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

Υπεύθυνη προγραμμάτων ΕΛΕΝΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ.

Διευθυντής του σταθμού, ΆΓΓΕΛΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

Η εκπομπή ακούγεται στα FM στην Αυστραλία και με WEB σε όλο τον κόσμο με μεγάλη ακροαματικότητα. Λάβαμε μηνύματα από: ΚΥΠΡΟ. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. ΑΜΕΡΙΚΗ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΤΟΥΡΚΙΑ. ΔΑΝΙΑ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ. ΕΛΛΑΔΑ

http://dimitrisbarbarigos.blogspot.gr/

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

Δημήτρης Βαρβαρήγος, Πίστη και Περηφάνια, Μυθιστόρημα, Εκδ. 24 Γράμματα

http://www.periou.gr

Από το οπισθόφυλλο:

Αθήνα 1930. Η Ζωή Μαρία Μοντανάρι, ζει ευτυχισμένη με την οικογένεια της, μέχρι την κήρυξη του 2ου παγκόσμιου πολέμου και τα πέτρινα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Οι δύσκολες συνθήκες και οι τεράστιες ευθύνες της στερούν το δικαίωμα να ονειρεύεται.

Μέχρι που, έρχεται ο έρωτας να ανατρέψει τα πάντα στη ζωή της.

Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας θεματοποιεί τα γυρίσματα της ιστορίας σε ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες και ανατροπές, εμβαθύνοντας με ρεαλισμό στον ψυχικό κόσμο των ηρώων του. Πρόσωπα εύθραυστα και δυνατά, ευαίσθητα και ανένταχτα που αναδεικνύουν με τη δράση τους τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης, εξιδανικεύουν την αισιοδοξία της νιότης, τους δεσμούς αίματος, τη φιλία, τον έρωτα την αγάπη και νικούν κάθε εμπόδιο.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, καλοδουλεμένους χαρακτήρες και ζωντανές εικόνες σαν ζωγραφικούς πίνακες

Αλκυόνη Παπαδάκη

"Μέσα από Σένα"

http://www.onradio.gr/player.php?id=411 Πατήστε επάνω στο Link να μας ακούσετε.

Καλεσμένος μας ο συγγραφέας ΙΩΣΗΦ ΒΕΝΤΟΥΡΑΣ.

Την εκπομπή παρουσίασαν: ο συγγραφέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ & η ποιήτρια ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

Υπεύθυνη προγραμμάτων ΕΛΕΝΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ.

Διευθυντής του σταθμού, ΆΓΓΕΛΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

Η εκπομπή ακούγεται στα FM στην Αυστραλία και με WEB σε όλο τον κόσμο με μεγάλη ακροαματικότητα. Είχαμε μηνύματα από: ΚΥΠΡΟ. ΑΓΓΛΙΑ. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. ΑΛΓΕΡΙΑ. ΔΑΝΙΑ' ΙΣΠΑΝΙΑ. ΕΛΛΑΔΑ.

(απόσπασμα από μεταπτυχιακή-διπλωματική εργασία με τίτλο: «Εκπαιδευτική αξιοποίηση στο μυθιστόρημα Υπατία του Δημ.Βαρβαρήγου). Ξανθίππη Μπαλλή Καθηγήτρια Β/θμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκη.

Είναι αληθινό γεγονός ότι η ιστορία της χώρας μας γράφτηκε, γράφεται και στο μέλλον θα γράφεται από τους ιστορικούς, αλλά ο πολύς κόσμος, δηλαδή το ευρύ κοινό, συχνά δεν μπορεί εύκολα να τη μάθει και να την κατανοήσει από τις πραγματείες των ιστορικών, όπου καταγράφονται γεγονότα, χρονολογίες κ.ά. Εδώ ακριβώς παίζει σημαντικότατο ρόλο η λογοτεχνία, η οποία δίνει το ιστορικό γεγονός σε μια μυθιστοριοποιημένη μορφή, με την οποία έντυσαν τα παρελθόντα γεγονότα ικανοί λογοτέχνες .

Από τη θέση αυτή αντιλαμβανόμαστε ότι το ιστορικό μυθιστόρημα διευκολύνει την πρόσβαση των αναγνωστών του στην ιστορία. Συνεπώς δεν τέρπει απλώς, αλλά διδάσκει τους αναγνώστες του. Έτσι και στο μυθιστόρημα «Υπατία» του Δ. Βαρβαρήγου σημαντική αξία έχει ο διδακτικός ρόλος του. Βέβαια, η διδακτική λειτουργία ενός διδακτικού μυθιστορήματος προϋποθέτει και την ύπαρξη της ιστορικής αλήθειας, η οποία βέβαια προϋπάρχει ανεξάρτητα από τις καταγραφές της ιστορίας. Στην πραγματικότητα το κάθε ιστορικό μυθιστόρημα, όπως και εδώ το μυθιστόρημα Υπατία, εκτός από ορισμένες πληροφορίες που μας παρέχει για το παρελθόν, εκπαιδεύει και διαπαιδαγωγεί τους αποδέκτες του. Για παράδειγμα, ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα που θέλει να μεταδώσει και πάνω σε αυτό να εκπαιδεύσει τις επόμενες γενιές είναι ότι η ανθρωπιά είναι ανώτερη από κάθε θρησκεία στην οποία όταν η πίστη έχει φανατισμό, δεν είναι δυνατόν να ενώσει τους ανθρώπους. Στο ίδιο μυθιστόρημα ο συγγραφέας φαίνεται να αξιολογεί τους παιδευτικούς σκοπούς που συνίστανται στην αλώβητη κληρονομιά του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, στην ανάδειξη της αρετολογίας του, στο σωστό προσδιορισμό του Χριστιανισμού ως πανανθρώπινης θρησκείας.

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα είναι παιδευτικό μυθιστόρημα, ειδικότερα όταν τα γεγονότα εξελίσσονται με χρονολογική τάξη και τα πρόσωπα διαμορφώνονται σιγά-σιγά. Αυτή η μορφή γραμμικής χρονικότητας επιφέρει και τη γραμμική σχέση αιτίου και αιτιατού. Έτσι, η χρονική αυτή διάταξη συμβάλλει στη διδασκαλία των ιστορικών πληροφοριών. Στο συγκεκριμένο μυθιστόρημα Υπατία ο συγγραφέας ακολουθεί διαχρονική διάταξη ως προς τα πρόσωπα και τα γεγονότα, αρχίζοντας το μυθιστόρημα με το αίτιο δηλαδή τον ήρωα ο οποίος οδήγησε τα πράγματα στο θάνατο της ηρωίδας .

Ο διδακτικός στόχος στο ιστορικό μυθιστόρημα επιτυγχάνεται μέσα από τον τρόπο περιγραφής των γεγονότων, γεγονός που επιφέρει την καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στο συγγραφέα και στο αναγνωστικό κοινό. Η επικοινωνία αυτή βασίζεται στην δημιουργία εμπειριών από τον συγγραφέα, ώστε να προκαλέσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Για παράδειγμα, αναφερόμενος στην προσωπικότητα του ήρωα Ορέστη κάνει λόγο για στοιχεία του χαρακτήρα του και καταλήγει σε μια αποδεκτή παιδευτική εμπειρία: «Έξυπνος άνθρωπος ο Ορέστης, κατάφερνε με τον έντεχνο λόγο του να ξεφεύγει από τα δύσκολα, να παρασύρει και να σκορπίζει αισιοδοξία στο πλήθος. Το ίδιο κατάφερε και τώρα: τους έπεισε πως η νουθεσία δεν βγαίνει πάντα μέσα από την τιμωρία αλλά και από τη συγχώρεση …» . Πρόκειται για μια θετική εμπειρία, η οποία διαπαιδαγωγεί τον αναγνώστη προς το καλύτερο, καθώς διδάσκει ότι η τιμωρία δεν είναι πάντα το καλύτερο παιδαγωγικό μέτρο. Εξάλλου, ο καλός άρχοντας και ο ικανός ρήτορας θα πρέπει με το λόγο, που χαρακτηρίζει πεπαιδευμένο και ευφυή άνθρωπο, να κερδίζει τους πολίτες και όχι διά της βίας. Η βία είναι συνήθως γνώρισμα του τυράννου μονάρχη και όχι του σοφού άρχοντα . Η εμπειρία αυτή όπως και άλλες επιπρόσθετες που μεταδίδει ο συγγραφέας ενδυναμώνουν την πρωτοβουλία και δημιουργούν σκοπούς, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν και στο μέλλον ατομικά τον αναγνώστη να ξεπερνά τις δυσκολίες στην προσωπική και κοινωνική του ζωή. Συγκεκριμένα στην περίπτωση που ο αναγνώστης είναι μαθητής η παιδευτική σημασία και αξία της εμπειρίας έχει ακόμη μεγαλύτερη σπουδαιότητα.

Αν συνοψίσουμε όλες τις δραστηριότητες και εμπειρίες που πηγάζουν από το συγκεκριμένο ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον της εποχής, θα διαπιστώσουμε μια δυναμική αλληλεπίδραση από το παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Η επισήμανση αυτή καθιστά τη λογοτεχνία, και ειδικότερα το ιστορικό μυθιστόρημα ως μια διαδικασία ενεργής μάθησης που θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση μιας χώρας. Θα ήταν δυνατόν να θεωρήσουμε το ιστορικό μυθιστόρημα ως ένα τρόπο σκέψης που συνδέεται με τη μάθηση, αρκεί να θυμηθούμε τον ισχυρισμό του John Dewey ότι: «η σκέψη είναι μέθοδος της ευφυούς μάθησης» .

Από τα παραπάνω θεωρείται ότι είναι ηθική η ευθύνη του συγγραφέα για τις παιδευτικές εμπειρίες που ο ίδιος έχει να μεταδώσει στους αναγνώστες του με τη βοήθεια του διαλόγου και τη χρήση της γλώσσας ως μέσου επικοινωνίας. Σημαντικός επίσης, είναι ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει το ιστορικό μυθιστόρημα στη παιδεία μιας χώρας, καθώς αυτή αποτελεί κοινωνική διαδικασία.

(απόσπασμα από μεταπτυχιακή-διπλωματική εργασία με τίτλο: «Εκπαιδευτική αξιοποίηση στο μυθιστόρημα Υπατία του Δημ.Βαρβαρήγου).

Ξανθίππη Μπαλλή

Καθηγήτρια Β/θμιας Εκπαίδευσης

Θεσσαλονίκη.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ ΡΟΥΚ

Μια συνέντευξη που μου είχε δώσει η Κατερίνα το 2016 και προβλήθηκε στο ηλεκτρονικό περιοδικό Diastixo.https://diastixo.gr/…/5326-katerina-aggelaki-rouk-sunenteuk…

Αντίο Κατερίνα, καλή μου/μας φίλη. Εκτός από την σπουδαία ποίηση σου που ανοίγει δρόμους και θα τους ακολουθούμε, άφησες μια διδαχή, πως ένας φτασμένος λογοτέχνης να έχει απλότητα κι ανοιχτά, πνεύμα και ψυχή για να μην είναι σνομπ.

«Στη ρίζα του ποιήματος είναι μια πληγή, το ποίημα είναι η ουλή»…

Οκτώβρης, στις παρυφές του Λυκαβηττού, χτυπάω το κουδούνι που γράφει Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ. Με καλοδέχτηκε μπροστά στην ανοιχτή πόρτα, με δέχτηκε με το γνωστό χαρούμενο χαμόγελό της. Καθίσαμε στο ολόφωτο γραφείο της -όχι μόνο λόγω αναμένων λαμπτήρων- αλλά από το δυνατό φως που η ίδια ως πνευματική οντότητα εξέπεμπε μέσω της αυθεντικής ευαισθησίας της που διακατεχόταν ο προσηνής χαρακτήρας της. Η επίγνωση ότι συνομιλώ με έναν μύθο μεγάλωνε την προσήλωση μου στο λόγο της.

Κατερίνα, θα ξεκινήσω με μια βουτιά στα βαθιά, τι είναι ποίηση και τι σημαίνει για εσένα;
Τα πάντα… μια ζωή. Δεν θυμάμαι ποτέ κάποια περίοδο στη ζωή μου που να μην έγραφα. Το πρώτο μου ποίημα «Μοναξιά», εκδόθηκε στον Γουδέλη, «Καινούρια Εποχή», με συστατική επιστολή του Καζαντζάκη που ανέφερε: «Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ».

«ΜΟΝΑΞΙΑ»:
Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σου
το γέλιο σου με τον ήλιο
το σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου.

Αν κλάψεις για τα παιδάκια με τις ρόδινες ανταύγειες
του δειλινού στο πρόσωπο, που πλαγιάζουν
με τα χεριά αδειανά, με τα πόδια γυμνά
θα βρεις τη μοναξιά σου.

Αν σκύψεις στους συνανθρώπους σου
μες στα αδιάφορα μάτια τους θα 'ναι γραμμένη
απελπιστική, ολοκληρωτική η μοναξιά σου.

Κι αν πάλι τους δείξεις το δρόμο της δύναμης
και τους ξεφωνίσεις να πιστέψουν μόνο τον εαυτό τους
θα τους δώσεις μια πίκρα παραπάνω
γιατί δε θα το μπορούν, θα 'ναι βαρύ γι' αυτούς
και θα 'ναι πάλι η μοναξιά σου.

Αν φωνάξεις την αγάπη σου
θα 'ρθει πίσω άδεια, κούφια, η ίδια σου η φωνή
γιατί δεν είχε το κουράγιο να περάσει όλες
τις σφαλισμένες πόρτες, όλα τα κουρασμένα βήματα
όλους τους λασπωμένους δρόμους.
Θα γυρίσει πίσω η φωνή που την έστειλες τρεμάμενη
λαχταριστή, με άλλα λόγια που δεν την είχες προστάξει εσύ
τα λόγια της μοναξιάς σου.

Θεέ μου, τι θα γίνουμε;
Πώς θα πορευτούμε;
Πώς θα πιστέψουμε; Πώς θα ξεγελαστούμε;
Μ' αυτή την αλλόκοτη φυγή των πραγμάτων
των ψυχών από δίπλα μας;

Ένας δρόμος υπάρχει, ένας τρόπος.
Μια θα 'ναι η Νίκη:
αν πιστέψουμε, αν γίνουμε, αν πορευτούμε.
Μόνοι μας.

Φθινόπωρο 1956

Σε πιο βαθμό το γράψιμο έχει καθορίσει τη ζωή σου;
Αν το αναλύσεις ψυχολογικά είναι το αντίβαρο για την αναπηρία μου, από έξι ετών το 1945… είχα όμως τέλειους γονείς και σύζυγο που στήριξαν με την αγάπη τους.
Αν είχα γεννηθεί ένα χρόνο μετά, ο Φλέμινγκ θα είχε εφεύρει την πενικιλίνη και θα είχα σωθεί. Αν όμως το είχαν καθυστερήσει, οι γονείς μου θα είχαν γλιτώσει. (γελάει).

Τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις στη ζωή σου εκτός από το να γράφεις ποίηση;
Δεν ξέρω… δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Νομίζω τίποτα άλλο. Είμαι εξαρτημένη από την ποίηση. Όταν για κάποιους λόγους σταματάω να γράφω, ένα κενό με γεμίζει ώσπου έρχεται το ποίημα σαν γιατρικό να με κάνει καλά. Τώρα που μεγάλωσα και η ποίηση δεν με εμπιστεύεται τόσο συχνά, αισθάνομαι ένα κενό μέσα μου που κάπου πιστεύω ότι θα γεννήσει μια άλλη σειρά, ενός άλλου είδους ποίησης.

Ο πόνος είναι το ίδιο δημιουργικός συντελεστής στην ποίηση όσο και στον έρωτα;
Ναι, ο ψυχικός κόσμος, άμα είσαι καλά γιατί να γράφεις ποιήματα… και στον έρωτα μπορεί να είσαι ευτυχισμένη και να γράψεις κάτι, αλλά δεν έχει νόημα. Ο πόνος του χωρισμού, η ανασφάλεια… οι πηγές της ποίησης πάντως είναι ο πόνος, η έλλειψη.

Ένα ποίημα μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη ή την ιδεολογία κάποιου αναγνώστη;
Δεν θέλω να μιλάω για μένα, αλλά σαν εμπειρία λέω πως μου έχει κάνει εντύπωση, άνθρωποι να με σταματάνε στο δρόμο και να μου λένε: «μου αρέσουν τα ποιήματα σας». Το χαίρομαι και είναι σημαντικό… οι άνθρωποι διαβάζουν ποίηση και χαίρομαι που κάποιοι ταυτίζονται με τη ψυχή μου. Αν αυτή η στιγμιαία χαρά μπορεί να τον οδηγήσει στη δημιουργία, στην ποίηση, αυτό είναι κάτι που δεν εξαρτάται μάλλον ούτε από τον εμπνευστή ούτε από το θαυμαστή, αλλά απ’ τη ζωή που δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει.

Ευαισθησία, γνώση, αφοσίωση είναι στοιχεία απαραίτητα στον ποιητή ή απλά η έφεση στο γράψιμο είναι αρκετή;
Βασικά είναι έφεση… υπάρχει αυτό που λέγεται ταλέντο, νομίζω οι συνθήκες της ζωής είναι αυτές που βρίσκει σαν όπλο αντίδρασης. Η ρίζα του ποιήματος είναι η πληγή και το ποίημα είναι η ουλή.

Ζουν οι ποιητές στα σύννεφα στην εποχή μας;
Όχι πλέον δεν ξέρω… μόνο αν έχουν λεφτά και ζουν σε ρετιρέ (γελάει)

Η δημιουργία χρειάζεται μοναχικότητα, υπάρχουν φορές που αυτή η απομόνωση σε κουράζει;
Δεν έχω καμία απομόνωση… είμαι πολύ κοινωνικό άτομο… μόνο όταν γράφω λέω απομονώνομαι… και βέβαια δεν ξέρω πότε έρχεται αυτή η απομόνωση… γράφω με προσοχή, όσο το δυνατόν πιο ώριμα, με λιγότερο κόπο στις διορθώσεις.

Γνωρίζεις τέσσερις γλώσσες, το επάγγελμά σου είναι μεταφράστρια, πιστεύεις πως η ελληνική γλώσσα έχει περισσότερο συναίσθημα από τις άλλες;
Έχει γιατί είναι δικιά μου. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τη δυναμική της μητρικής γλώσσας και ειδικά στην ποίηση. Έχω μεταφράσει γαλλικά, αγγλικά και ρώσικα ποιήματα… (σκέφτεται), μα τον πλούτο της ελληνικής, καμία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τουλάχιστον όσο αφορά την ποίηση.
Η ποίηση και η γλώσσα είναι σαν την κυρία με το σκυλάκι… το σκυλάκι είναι η ποίηση και είναι πολύ κακομαθημένο, κάνει ότι θέλει.

Έχεις πλούσιο μεταφραστικό έργο, Πούσκιν, Μαγιακόφσκι, Αχμάτοβα, Ντύλαν Τόμας, Σαίπηρ… μίλησε μας γι’ αυτή τη σχέση σου με τη ξένη λογοτεχνία;
Λάτρευα τους Ρώσους ποιητές… έχει φοβερή γοητεία η ρωσική γλώσσα. Λάτρευα τη ρώσικη γλώσσα γιατί είναι η πρώτη γλώσσα που μίλησα, αφού η νταντά μου ήταν ρωσίδα και ο πατέρας μου ήθελε να μάθω ρώσικα. Ο ίδιος μιλούσε επτά γλώσσες.
Άλλωστε η ρώσικη γλώσσα είναι αδελφή της ελληνικής, αρχίζοντας από την ορθοδοξία και το αλφάβητο που είναι ελληνικό κατά ογδόντα τα εκατό, όπως και η ψυχολογία που ενώ δεν έχω ζήσει στη Ρωσία μου ήταν πιο εύκολο να μεταφράσω ρώσους συγγραφείς και ποιητές, γιατί έχουμε την ίδια ψυχική αντιμετώπιση της ζωής.

Μετά από κάθε κυκλοφορία κάποιου βιβλίου σου πως αισθάνεσαι;
Τίποτα, είναι περίεργο, βέβαια νιώθω χαρά, απλά μια χαρά δεν αλλάζει κάτι μέσα μου

Στίχους για τραγούδια γράφετε;
Όχι δεν μου βγήκε.

Τι ρόλο έπαιξαν στη Ζωή σου, το χρήμα, η πολιτική, η μοναξιά, το πάθος;
Απαντώ με μια ερώτηση: Τι σχέση έχουν το χρήμα και η πολιτική με τη μοναξιά και το πάθος. Είναι σα να ρωτάς, τι σχέση έχουν τα αιλουροειδή με τα πτηνά (γελάει).

Πιστεύεις στους ανθρώπους, στη φιλία, στον έρωτα, στην αγάπη;
Ναι πάρα πολύ, στη φιλία… είναι το σημαντικότερο… και η αγάπη, αυτή η καχυποψία που υπάρχει με καταθλίβει… αγαπώ τους φίλους μου, αλλά με φοβίζουν οι άνθρωποι που κάνουν φιλία για κάποιο σκοπό… με πονάει αυτό… Αν θέλεις κάτι ζήτα το στα ίσια.

Ποιο το νόημα της ζωής;
Βάζεις δύσκολα (γελάει)… είναι να ζεις όσο πιο κοντά στην ουσία μπορείς; Αν νομίζεις ότι είναι ο καταναλωτισμός την έχεις βάψει. Το νόημα της ζωής είναι η υπεραξία της ίδιας της ζωής που εξαρτάται από σένα αν σε εμπνεύσει ή όχι.

Το πολιτικό σου όραμα μέσα από τη σχέση σου με την ποίηση επιτεύχθηκε;
Δεν είχα ποτέ όραμα… δεν ήμουν αδιάφορη ποτέ με την πολιτική… ήμουν πάντα αριστερή, όχι όμως κομματικά, αλλά ιδεολογικά.

Είναι προτιμότερο να δείχνει κανείς ευτυχισμένος ακόμη κι όταν δεν είναι;
Όχι! Ένα πράγμα ποτέ δεν έκανα στη ζωή μου. Υποκρισία και τώρα αρχίζω στα γεράματα να την ακολουθώ. Εγώ που λάτρευα τους ανθρώπους, τώρα τους βαριέμαι… χασμουριέμαι από μέσα μου και λυπάμαι… (σκέπτεται) επίσης τους χρειάζομαι για να επιβιώσω.

Πόσο σε συγκινούν οι μνήμες;
Δυστυχώς δεν έχω… είναι ένα από τα πράγματα που υποφέρω, δεν έχω μνήμη και από την άλλη η αμνησία είναι ευλογία μεταμφιεσμένη… και παρ’ όλη την αμνησία από γεγονότα και πράγματα που δεν θυμάμαι ονόματα και χρονολογίες, έχει μείνει μια γεύση, μια οσμή που ίσως αντιπροσωπεύει την ουσία αυτών που ξέχασα.

Ποιες στιγμές σου λείπουν από το παρελθόν;
Μου λείπουν πρόσωπα, με τον άντρα μου… αλλά αυτή είναι άλλη μια ιστορία…
Άλλη μια ιστορία που έχω, είναι που δε θυμάμαι την επόμενη μέρα τα όνειρα μου. Μόνο γεύση νιώθω, γλύκα ή πίκρα.
Δεν θέλω τίποτα… ζω μια κατάσταση… η επίγνωση του γήρατος είναι μια κατάσταση πανικού.

Ευχαριστώ πολύ Κατερίνα, ήταν ακόμη μια όμορφη εμπειρία η κουβέντα μας, γεμάτη από το πλούσιο πνεύμα σου και το εκλεπτυσμένο χιούμορ σου.
Χιούμορ… σαράντα τρία χρόνια έζησα με εγγλέζο, τον Ρόντευ Ρουκ. (γελάει)

Ένα ποίημα από τη συλλογή «Των αντιθέτων διάλογοι και με τον ανήλεο χρόνο»
Χωρίζω, αφού είναι ένα ψέμα πια στη ζωή μου
η ύπαρξη του μέλλοντος.
Από το μέλλον χωρίζω.
Ξέρω τα πάντα κάτω απ’ την τεράστια σκιά του θα ζω,
μ’ αυτό το ΘΑ που αναβοσβήνει σταθερά
παίζοντας με την ελπίδα.
Όμως συγκεντρώνομαι πια στο ΤΩΡΑ.
Οι στιγμές, οι ώρες, οι μέρες,
κυλάνε στο παρόν.
Και ξαφνικά κάτι σαν γέλιο
ακούγεται μέσα μου:
Ούτε μιαν ανάσα δεν παίρνεις
–λέει μια φωνή–
χωρίς να στηρίζεσαι στην αοριστία του μέλλοντος.
Τότε, λέω, ο χωρισμός αναβάλλεται. Για πάντα.

Βιογραφικά στοιχεία
Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1939. Γονείς της οι Γιάννης Αγγελάκης και Ελένη Σταμάτη. Είναι πνευματική κόρη του Νίκου Καζαντζάκη, που διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον πατέρα της. Μόλις στα 17 της χρόνια δημοσιεύει στο περιοδικό Καινούργια εποχή το ποιήμα της «Μοναξιά» μετά από παρότρυνση του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος έστειλε γράμμα στον Γιάννη Γουδέλη, τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής, γράφοντας:
«Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!».
Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση. Όπως αναφέρει και η ίδια ήταν μεγάλη η είσοδος της στην ποίηση. Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες. Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π. Καβάφη. Σπούδασε ξένες γλώσσες στην Αθήνα, τη Γαλλία και την Ελβετία. Είναι διπλωματούχος μεταφράστρια-διερμηνέας. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν, Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.ά. Η ποίησή της διακρίνεται από μια έντονη καταφυγή σε φανταστικές χώρες.
Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρούκ έχει τιμηθεί με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (1962), με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1985), με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2000) και με το Αριστείο υπουργείου Πολιτισμού της Μακεδονικής Εταιρείας Κιλκίς (2008).Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει απαγγείλει ποιήματά της σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και του Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.)

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2020

"Μέσα από Σένα"

http://www.onradio.gr/player.php?id=411 Πατήστε επάνω στο Link να μας ακούσετε.

Καλεσμένος μας ο συγγραφέας ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ.

Την εκπομπή παρουσιάζουν: ο συγγραφέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ & η ποιήτρια ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

Υπεύθυνη προγραμμάτων ΕΛΕΝΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ.

Διευθυντής του σταθμού, ΆΓΓΕΛΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ

Η εκπομπή ακούγεται στα FM στην Αυστραλία και με WEB σε όλο τον κόσμο με μεγάλη ακροαματικότητα. Λάβαμε μηνύματα από: ΚΑΝΑΔΑ. ΙΤΑΛΙΑ. ΚΥΠΡΟ. ΔΑΝΙΑ. ΙΣΠΑΝΙΑ. ΑΜΕΡΙΚΗ. ΠΟΛΩΝΙΑ. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ. ΕΛΛΑΔΑ. κα.

http://www.dvarvarigos.gr/

Βιβλία που διάβασα από τον Νοέμβρη μέχρι τον Γενάρη.

Έλληνες συγγραφείς, πεζογράφοι, ποιητές και ποιήτριες. Σπουδαίες γραφές. Διαβάστε ελληνική λογοτεχνία, το επίπεδο είναι υψηλό και δεν έχει να ζηλέψει τίποτα.

Αλέξης Πανσέληνος. Γιιώργος Βέης, Γιώργος Συμπάρδης, Δημήτρης Φύσσας, Αλέξης Σταμάτης. Ηρώ Νικοπουλου. Αγγελική Σιδηρά. Λίλυ Εξαρχοπούλου. Ίκαρος Μπαμπασάκης. Λιάνα Σακελλίου. Ιφιγένεια Σιαφάκα. Γιώργος Χρονάς. Δήμητρα Χριστοδούλου. Αργυρώ Μαντόγλου. Λουκία Δέρβη... Χρυσούλα Δημητρακάκη και συνεχίζω....

Μυστικά ανομολόγητα…

Οι δρόμοι τις νύχτες, αγκαλιάζουν μνήμες βουρκωμένες και βήματα πλάι σε γέρικα δέντρα, σε χαμηλά φώτα μαγαζιών μιας κάλπικης στιγμής ευδαιμονία…

Ένα σκυλί κουρνιάζει στη γωνία… σε βρώμικη κουβέρτα τυλιγμένος ο κλοσάρ…

Δεν θέλω να βλέπω… δεν αντέχω…

Αναρρίγησε η σάρκα… τ’ αγιάζι σε σκουριασμένους τσίγκους, χτυπιέται…

Ερωτοτροπεί από ζήλια που της έπιασε το χέρι…

Επάνω στο στήθος σπαρταρούσε αλαφροΐσκιωτη η ανάγκη… να φωλιάσει έψαχνε σε βάθη απύθμενα η αφοσίωση …

Κι όμως… τρυφερό στάθηκε το σκοτάδι στην περιπλάνηση… χέρι το χέρι ασθμαίνουν οι ανάσες, καυτές... Στην αδράνεια της σιωπής ξοδεύτηκαν οι στιγμές… αντίδραση λαβωμένη από πόθους ανεκπλήρωτους…

Ο τοίχος δίπλα του σπάει τη μοναξιά… το λευκό του χρώμα τα μύχια γνωρίζει μυστικά… ζεστό το κορμί απαλαίνει το σκοτάδι

Πόσο όμορφα ευπρεπίζονται οι σκιές στην παρουσία των σωμάτων. Επηρεάζονται τα όνειρα… λέξεις ζωντανές γίνονται, γεμίζοντας σελίδες με νοήματα, να φωλιάζουν στη μνήμη… στην καρδιά τις πράξεις οδηγώντας σε ευεργετικές στιγμές.

Πόσο όμορφα επηρεάζονται τα σώματα χωρίς τη μοναξιά του παραδείσου.

Δυνατά χτυπούσε η λατρεία στα μάτια της… το έδειχνε δίχως φόβο… η σιωπή της το φώναζε…

Με ακούτε… η μαγεία σταμάτησε να παίζει κρυφτό… κοιτάξτε με… εδώ είμαι για εσάς… πάντα θα είμαι, δεν θέλω να σας χάσω…

http://dimitrisbarbarigos.blogspot.gr

Αλκυόνη Παπαδάκη: Δημήτρης Βαρβαρήγος, Πίστη και Περηφάνια, Μυθιστόρημα,

Εκδ. 24 Γράμματα

Από το οπισθόφυλλο:

Μέχρι που, έρχεται ο έρωτας να ανατρέψει τα πάντα στη ζωή της.

Αλκυόνη Παπαδάκη

http://www.periou.gr/%ce%b1%ce%bb%ce%ba%cf%85%cf%8c%ce%bd%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%b4%ce%ac%ce%ba%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf/?fbclid=IwAR2KpBWPn6mwbAgFfKJSKpqjBAedapR5rfZ7sHMHf31N-QIq5tkYl3Iih3s

Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020

Η ζωή είναι γενναιόδωρη… μοιάζει με τις ανοιξιάτικες θύελλες… ας μάθουμε να νιώθουμε τη βροχή κι όχι απλά να βρεχόμαστε.

Τι κι αν κάνει κρύο, τι κι αν χιονίζει, τι κι αν βιάζομαι. Η Άνοιξη έρχεται...

Δημήτρης Βαρβαρήγος: "ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ", εκδ. 24γραμματα.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΠΟ 20/1/2020!!!

Οι εκδόσεις 24γραμματα συνεργάζονται με τον Δημήτρη Βαρβαρήγο, έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες της εποχής μας, και σας παρουσιάζουν ένα μυθιστόρημα που θα συζητηθεί τα επόμενα χρόνια

--------------------
Αθήνα 1930, η Ζωή Μαρία Μοντανάρι, ένα κορίτσι γεννημένο μ’ ένα φιλί κι ένα τραγούδι, ήρθε στο φως να συμπληρώσει την ύπαρξη της με τη σάρκα του γένους της, στις ρίζες του μέλλοντος της. Ποιο το όνομά της, το φύλο της, η σκέψη της η πορεία της. Tα πρέπει, τα πώς, τα γιατί, σε μια τράπουλα σημαδεμένη από τη Μοίρα. Ζει με την οικογένεια της τον μεσοπόλεμο γεμάτη στιγμές ευτυχίας μέχρι την κήρυξη του 2ου παγκόσμιου πολέμου και τα πέτρινα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Οι δύσκολες συνθήκες και οι τεράστιες ευθύνες της στερούν το δικαίωμα να ονειρεύεται. Μια φονεμένη αρχή κι ένα εφηβικό τέλος την οδηγούν στην πρόωρη ενηλικίωση.
Ασυμβίβαστη, στην κόλαση που φανέρωνε η ζωή, αψήφησε τη σκιά της μοίρας που την ακολουθούσε στρέφοντας το βλέμμα της στον ουρανό, ώσπου ήρθε ο έρωτας να ανατρέψει τα πάντα στη ζωή της.
Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας ζωντανεύει την ανθρώπινη μοίρα στη μεσοπολεμική εποχή, στην Αθήνα. Θεματοποιεί τα γυρίσματα της ιστορίας με ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες και ανατροπές, εμβαθύνοντας με ρεαλισμό στον ψυχικό κόσμο των ηρώων του. Πρόσωπα εύθραυστα και δυνατά, ευαίσθητα και ανένταχτα που αναδεικνύουν με τη δράση τους τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης, εξιδανικεύουν την αισιοδοξία της νιότης, τους δεσμούς αίματος, τη φιλία, τον έρωτα την αγάπη και νικούν κάθε εμπόδιο.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, καλοδουλεμένους χαρακτήρες και ζωντανές εικόνες σαν ζωγραφικοί πίνακες.
Αλκυόνη Παπαδάκη, συγγραφέας

http://www.dvarvarigos.gr/
http://dimitrisbarbarigos.blogspot.gr/

"Μέσα από Σένα"

Πατήστε επάνω στο Link να μας ακούσετε.

Καλεσμένος μας ο συγγραφέας ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ.

Την εκπομπή παρουσιάζουν: ο συγγραφέας ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ & η ποιήτρια ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

Υπεύθυνη προγραμμάτων ΕΛΕΝΑ ΜΑΤΣΟΥΚΑ.

Διευθυντής του σταθμού, ΆΓΓΕΛΟΣ ΜΑΤΣΟΥΚΑΣ