Ευχαριστώ το Culture Book και το Γραφείον Ποιήσεως για την φιλοξενεία των ποιημάτων μου

Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας ποίησης το Γραφείον Ποιήσεως παρουσιάζει την ενότητα «Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές και Ελληνίδες ποιήτριες αυτοανθολογούνται» σε μια προσπάθεια να παρουσιαστεί η σύγχρονη ελληνική ποίηση με ανέκδοτα ποιήματα.

https://www.culturebook.gr/.../dimitris-varvarigos...

Επιθέματα φθοράς 

Λόγια απλώθηκαν

σαν ψίχουλα ξεχασμένα σε αμάζευτο τραπέζι

ξύπνησαν τέλειους κορεσμούς

να ευπρεπιστούν τα ξέφτια

μιας ξεχασμένης νοσταλγίας

μνήμες παραιτημένες να προλάβουν

όσα ποτέ δεν έγιναν

όσα ποτέ δεν ειπώθηκαν

κι αναίτια ο χρόνος πέρασε

ήθελαν να προλάβουν την ματαίωση

όσοι πίσω στο χρόνο έρμαια αφέθηκαν

πόθοι ανεκπλήρωτοι

κι ήταν παράπονο ετούτο μεγάλο.

Στην πιο βαθιά ρωγμή αλυχτώντας έπεσε η νύχτα

βαρύ το σκοτάδι έσκαψε τα έγκατα

ντύνοντας πάλι απ' την αρχή

τις σάρκες με όνειρα

ανάσες γεμάτες και χαμόγελα

πόθους αιώνιους γέμισαν οι πόροι

η ανελέητη αφή κάθιδρη ένιωσε την όλβια νύχτα…

Η νύχτα άπνοα κρέμασε στο στερέωμα

επιθέματα φθοράς.

Ανάμεσα στα δάχτυλα φυτρώσανε

τριαντάφυλλα

αγκάθια μάτωσαν την ανάγκη

να κόψουν τα σκοινιά.

*

Άφεση

Μεσάνυχτα σε δρόμο άδειο

ξυπόλυτα βήματα

χνάρια αφήσαν ανεξίτηλα

το χρόνο να σπρώξουν σ' εγρήγορση

όσο η σιωπή προσπερνάει ανέπαφη ακόμη

βαριές ανάσες περιτριγυρίζουν τον επίλογο

ψάχνουν αποδέκτη στις δικαιολογίες

ο σκύλος άφεση δίνει στη νύχτα

έπαψε να δαγκώνει

μα η πληγή το φεγγάρι κατάματα κοιτάζει

κλαίει μέσα της η ομορφιά του κόσμου

μισαδάκι καπνίζει τη φρίκη

την ώρα που άνθρωποι λυσσάνε να βρουν

καβάτζα

μια ψυχή ν' απαγκιάσουν

η αθωότητα αμέτοχη πίνει κονιάκ

στη μαύρη μελωδία του Τάβορ

συνέπειες ξεχασμένες

σπάσανε τα πόδια της καρέκλας

Δημήτρης Βαρβαρήγος

Η ιστορία μου ξεκινάει κάτω από την Ακρόπολη -στο Θησείο- με βαθιά καταγωγή τη Φλωρεντία. Μεγάλωνα κι ένιωθα να με τραβάει κοντά της η τέχνη του λόγου. Έχω γράψει 24 βιβλία ενηλίκων, επτά παιδικά κι έχουν ανεβεί οκτώ θεατρικά έργα μου. Είμαι: Παραγωγός στο Symban World Radio, Australia, με την πολιτιστική εκπομπή, «Μέσα από Σένα». Πολιτιστικός εκπρόσωπος της Unesco λόγου, τεχνών κι επιστημών για την Πετρούπολη. Κριτικός Λογοτεχνίας και Εισηγητής σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής στους Δήμους: Αμοργού, Πάρου, Αταλάντης, στον Μορφωτικό Όμιλο Πετρούπολης, στους εκδοτικούς οίκους Άγκυρα και

https://www.culturebook.gr/grafeion-poihsews/oi-poiites-aftoanthologoyntai/dimitris-varvarigos-epithemata-fthoras-afesi.html?fbclid=IwAR3Q7r4N35qjVbtNkVDjRqzmUAx7mVfZ7EHoA2_Q7W1GMRTr5StJyebBFEo

24γράμματα / Εκδoτικός Οίκος

26 Ιούλιος 2020 ·

Δημήτρης Βαρβαρήγος, ΠΙΣΤΗ και ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ

https://www.facebook.com/watch/?v=731572000970497 

"Ο πολυδιαβασμένος συγγραφέας ζωντανεύει την ανθρώπινη μοίρα στη μεσοπολεμική εποχή, στην Αθήνα. Θεματοποιεί τα γυρίσματα της ιστορίας με ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο περιπέτειες και ανατροπές, εμβαθύνοντας με ρεαλισμό στον ψυχικό κόσμο των ηρώων του.

Πρόσωπα εύθραυστα και δυνατά, ευαίσθητα και ανένταχτα που αναδεικνύουν με τη δράση τους τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης, εξιδανικεύουν την αισιοδοξία της νιότης, τους δεσμούς αίματος, τη φιλία, τον έρωτα την αγάπη και νικούν κάθε εμπόδιο.

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, καλοδουλεμένους χαρακτήρες και ζωντανές εικόνες σαν ζωγραφικοί πίνακες".

Αλκυόνη Παπαδάκη, συγγραφέας

ΖΗΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ

και ON LINE https://24grammata.com/product/2225/ 

καθώς και τηλεφωνικά στο 210 612 70 74 / αντικαταβολή

ΔΩΡΕΑΝ έξοδα αποστολής σε όλη την επικράτεια (ανεξάρτητα από το ποσό παραγγελίας)

Δείτε λιγότερα

https://www.facebook.com/watch/?v=731572000970497

1821

«Δεν ξεχνάμε την ιστορία μας, γιατί αγαπάμε την ειρήνη»

Γράφει ο Δημήτρης Βαρβαρήγος

Η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 ήταν το έναυσμα ή αν θέλετε η πρόκληση για είκοσι επτά σύγχρονους συγγραφείς να ζωντανέψουν το ιστορικό παρελθόν μας. Θέλοντας να τιμήσουν και να ρίξουν φως σε διάφορα γεγονότα και σε ήρωες της επανάστασης δημιουργήθηκε το ομότιτλο βιβλίο: 1821.

Πρόθεση των συμμετεχόντων συγγραφέων δεν ήταν να αναμετρηθούνε με το ιστορικό ένδοξο παρελθόν μας, αλλά ακολουθώντας τον κανόνα της ιστορίας, να καταθέσουν μέσα από την λογοτεχνία έναν φόρο τιμής στη μνήμη εκείνων των ηρώων που έταξαν -με όποιο κόστος- τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία.

Η χώρα μας στην πορεία των αιώνων από την, αρχαιότητα μέχρι σήμερα, έχει να επιδείξει ένα πλούσιο παρελθόν. Δύο όμως σημαντικά έπη προέχουν ως οι σημαντικότεροι σταθμοί στην πορεία του έθνους και του ιστορικού της υπόβαθρου που δεν θα ξεχαστούν ποτέ.

Πρώτο έπος: Ο τρωικός πόλεμος που υμνήθηκε και θα υμνείται όσο υπάρχει άνθρωπος στη γη.

Δεύτερο έπος: Η Επανάσταση του 1821. Ο ξεσηκωμός των Ελλήνων με ένοπλη εξέγερση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την αποτίναξη του Οθωμανικού ζυγού.

Τα ξένα συμφέροντα κράτησαν την Ελλάδα σκλαβωμένη επί 400 χρόνια. Δεν ήθελαν την Ελλάδα αυτόνομο κράτος και οι Εγγλέζοι εφάρμοσαν το σύστημα διαίρει και βασίλευε μόλις είδαν την αντίδραση των Ελλήνων με τις απανωτές νίκες τον πρώτο χρόνο της εξέγερσης. Αμέσως δημιούργησαν το κόμμα των αρχόντων αποτελούμενο από τους κοτζαμπάσηδες και τους Κουντουριώτηδες, εναντίον των οπλαρχηγών που σήκωσαν στους ώμους τους την επανάσταση. Μπότσαρης. Νικηταράς. Κανάρης. Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Ανδρούτσος και πολλοί άλλοι.

Η μοίρα βαριά για τους οπλαρχηγούς. Φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη. Δολοφόνησαν τον Ανδρούτσο και τον Καραϊσκάκη.

Είκοσι επτά συγγραφείς, με σεβασμό στην ιστορία απέδωσαν -ξεχωριστά ο καθένας με τη δική του ματιά- ένα σημαντικό γεγονός αναδεικνύοντας παράλληλα τη δράση γνωστών ή αφανών, σπουδαίων ηρώων από την παλιγγενεσία.

Η παρούσα ανθολογία είναι μια προσπάθεια να αναθερμανθεί η μνήμη και να κατατεθεί αυτό το συλλογικό βιβλίο ως φόρος τιμής στους άξιους αγωνιστές του 1821.

Μέσα από τα διηγήματα θα φανούν κάποιες άγνωστες πλευρές των ανθρώπων που πολέμησαν ηρωικά θυσιάζοντας τη ζωή τους και τις οικογένειές τους για την ελευθερία της πατρίδας.

Θα φανεί ένα πλήθος ανώνυμων ηρώων που πρωταγωνίστησαν σε σημαντικές στιγμές αυτού του Αγώνα και, με την καθοδήγηση των έμπειρων οπλαρχηγών Κολοκοτρώνη, Καραϊσκάκη, Νικηταρά, Παπαφλέσσα, Ανδρούτσου και άλλων ακόμη, που κατάφεραν να δώσουν απαράμιλλα μαθήματα ανδρείας για τις επόμενες γενιές. Ένα βιβλίο που επαναφέρει το συναισθηματικό και ηρωικό στοιχείο του αγώνα για την ελευθερία.

27 διηγήματα από σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς με θεματική από την ιστορία της Ελλάδας που σέρνει πίσω της μια σκλαβιά 400 χρόνων.

Δεν υπάρχουν λόγια άξια να εκφραστεί κάποιος για το θαύμα του 1821, από έναν λαό αποδυναμωμένο, ρακένδυτο, εξαθλιωμένο, καταδικασμένο επί 400 χρόνια, που δέχτηκε την σκλαβιά, να καταφέρει με παθιασμένους οπλαρχηγούς για λευτεριά και ομάδες ψυχωμένες· κι όχι με συγκροτημένο στρατό, να αποτινάξει τον τούρκικο ζυγό και να αποδείξει στην ανθρωπότητα, πως πέρα από κάθε λογική, πέρα από κάθε ρεαλιστική αποτίμηση, ότι την ψυχή του Έλληνα, κανένας στρατός, όσο καλά οργανωμένος κι αν είναι, δεν μπορεί να την νικήσει.

Η συγγραφή αυτών των διηγημάτων, εκτός από φόρος τιμής στη μνήμη γνωστών και αφανών ηρώων που έδωσαν το αίμα τους για την λευτεριά, θα μπορούσε να είναι ένα σωτήριο μήνυμα:

«Ο λαός που ξεχνά την Ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει»

Τίτλος: 1821. Μέσα από τη ματιά σύγχρονων συγγραφέων

Συγγραφείς: Έρικα Αθανασίου, Δημήτρης Βαρβαρήγος, Δημήτρης Βλαχοπάνος, Γιώργος Ι. Βοϊκλής, Πέτρος Γκάτζιας, Παναγιώτης Γούτας, Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Νιόβη Ιωάννου, Νίκος Κατσαλίδας, Κατερίνα Καριζώνη, Κώστας Κρεμμύδας, Δημήτρης Κωστόπουλος, Πολύνα Μπανά, Στέφανος Μίλεσης, Θεόδωρος Μπενάκης, Κωνσταντίνος Μπούρας, Κατερίνα Παναγιωτοπούλου, Αντωνία Παυλάκου, Μίτση Πικραμένου, Γιώργος Πύργαρης, Δήμητρα Πυργελή, Λιάνα Σακελλίου, Απόστολος Σπυράκης, Γιώργος Σταφυλάς, Κώστας Στοφόρος, Φίλιππος Φιλίππου, Άγγελος Χαριάτης.

Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης Φιλολογική επιμέλεια: Αντωνία Παυλάκου

1821

Μέσα από τη ματιά σύγχρονων συγγραφέων

Κυκλοφορεί σε όλα τα βιβλιοπωλεία!!

και ON LINE : https://24grammata.com/product/2905/

καθώς και τηλεφωνικά στο 210 612 70 74 / αντικαταβολή

ΔΩΡΕΑΝ έξοδα αποστολής και αντικαταβολής σε όλη την επικράτεια (ανεξάρτητα από το ποσό παραγγελίας)

8 Μαρτίου

Στην μνήμη γυναικών που έχασαν τη ζωή του από τη βία.

.........................................................................................................................................

Οι γυναίκες, δεν έχουμε ζωή να μας ανήκει, χαμένες είμαστε στα χέρια των αντρών… το ξέρετε θαρρώ και μην καμώνεστε εσείς οι νέες πως σας λείπει η πείρα… γυναίκες είστε και δεν ξεγελιέται το είναι σας.

Από το βιβλίο «Λιπεσάνορες», μικρό απόσπασμα

Πίστη και Περηφάνια

παρουσίαση στην ΕΡΤ 2 

Ευχαριστώ τον Δημήτρη Μειδάνη για την παρουσίαση του βιβλίου μου στην εκπομπή "Σε Πρώτο Πρόσωπο στο Δεύτερο Πρόγραμμα".

https://webradio.ert.gr/.../se-proto-prosopo-sto.../...

Το βιβλίο πίστη και περηφάνια ξεκινάει με τη φράση:

«...Έρωτας. Τι μεγαλείο. Εξαιτίας του γίνανε όλα. Μαρία-Ρόζα τη λέγανε…»

Κάπως έτσι, σαν παραμύθι, αρχίζει η αφήγηση της ιστορίας δημιουργώντας την εντύπωση πως πρόκειται για αισθηματικό μυθιστόρημα. Στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ καλά δομημένο ιστορικό βιβλίο, στελεχωμένο με πραγματικά κοινωνικά και ιστορικά στοιχεία, γεμάτο περιπέτειες, απρόοπτα και ανατροπές.

Το μυθιστόρημα πίστη και περηφάνια αποτελεί μια πραγματική saga της οικογένειας του Σαλιβέριου της Μαρία Ρόζα και της Ζωής-Μαρίας Μοντανάρι, της αφηγήτριας. Μια αφήγηση εκατό και πλέον χρόνων - γεμάτων από κοσμοϊστορικά γεγονότα της Ελλάδας - ξεδιπλώνεται στις σελίδες ταυτόχρονα με την ιστορία τριών γενεών της οικογένειας Μοντανάρι, από το 1860 μέχρι και τον εμφύλιο. Οι ήρωες του μυθιστορήματος, ενάντια σε κάθε τείχος που ορθώνεται μπροστά τους, βάζουν την Πίστη και την Περηφάνια πάνω από όλες τις άλλες αρετές και χτίζουν τη ζωή και τα όνειρά τους, όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κάθε εποχής, αλλά με μοναδική αφετηρία την αγάπη. Η ιστορία είναι βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, από στιγμές πραγματικής ζωής, φαντασίας και πάθους στα όμορφα χρόνια της αθωότητας. Μια ιστορία τρυφερή όμοια με όλες αυτές που χαρίστηκαν στο όνομα της πίστης στον άνθρωπο και στην αγάπη.

Ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο γεμάτο μυρωδιές περασμένων, όμορφων ημερών και παράφορων ερώτων. Γραφή, γεμάτη συναισθηματικές περιγραφές, γοητευτικούς ήρωες που αγγίζουν τις ψυχές με τα σπουδαία μεγέθη της αλήθειας τους, ζωντανεύοντας εικόνες μιας ρομαντικής εποχής. Κι όπως μου έγραψε η συγγραφέας Αλκυόνη Παπαδάκη, το βιβλίο Πίστη και περηφάνια είναι: Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γεμάτο ανατροπές, καλοδουλεμένους χαρακτήρες και ζωντανές εικόνες σαν ζωγραφικοί πίνακες.

https://webradio.ert.gr/.../se-proto-prosopo-sto.../...

CULTURENOW 

συνέντευξη 

Είναι ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που έκανε την αλεξανδρινή φιλόσοφο «Υπατία» μυθιστόρημα.
Το έργο του παρουσιάστηκε στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο από Έλληνες και ξένους λόγιους, ενώ το βιβλίο του κατέγραψε πωλήσεις μπεστ σέλερ.
Σήμερα είναι έτοιμος να καταθέσει στο αναγνωστικό κοινό, ένα νέο του έργο, με θέμα την πορεία των γυναικών μέσα από τον πόλεμο, τη στέρηση και τα κοινωνικά ταμπού.
Τον συναντήσαμε στον Ιανό και συνομιλήσαμε για όλα όσα τον ενδιαφέρουν και τον απασχολούν 

Συνέντευξη: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος

CultureNow.gr: Έχετε γράψει δεκατέσσερα βιβλία. Λύτρωση, εκτόνωση ή συνήθεια το γράψιμο για σας;
Δημήτρης Βαρβαρήγος: Η ερώτησή σας, σα να θέλει να ανοίξει τις σκέψεις μου. Το γράψιμο για μένα είναι τρόπος ζωής, καθώς δεν θα υπάρχω αν το σταματήσω… «ζω για να γράφω», και ατυχώς δεν «γράφω για να ζω». Το γράψιμο, εξιτάρει τον ψυχικό και συναισθηματικό κόσμο μου. Καταλαγιάζει τις δύσκολες-δύστροπες ψυχικές πλευρές του οργανισμού μου. Με κάνει καλύτερο άνθρωπο και χαίρομαι όταν βρίσκω κάποιον να έχει ταυτιστεί με τις απόψεις μου – πάντα μέσα από τα βιβλία…

Cul.N.: Πάντα επιδιώκετε την ταύτιση με τους αναγνώστες σας;
Δ.Β.: Αλίμονο, όχι! Άλλη είναι η «αισθητή λογική» μου ως ανθρώπου και άλλη η «υπεραισθητή» στους δρόμους που ακολουθούν οι ήρωες των βιβλίων μου. Έχουν δικούς τους χαρακτήρες, αυτοί οδηγούν τις ζωές τους, εκείνη την ώρα που αποκαλύπτονται οι πράξεις και οι πρακτικές τους. Ο ρόλος μου εμένα είναι του απλού γραφιά. Μιλάω για την υπεραισθητή ταύτιση, για όσα γράφω στα βιβλία μου. Αυτή η σιωπηλή επικοινωνία με τους αναγνώστες, που χαρίζουν οι λέξεις και οι έννοιες τους, είναι το κέρδος για το συγγραφέα.

Cul.N.: Η συνήθης αφορμή για να αρχίσετε ένα βιβλίο;
Δ.Β.: Από πολλά πράγματα! Ακόμα και μια λέξη φτάνει να κινήσει τη διαδικασία της έμπνευσης. Η έμπνευση είναι στιγμιαία, έρχεται σαν αστραπή, κατόπιν για να υλοποιηθεί θέλει κόπο και πολύ δουλειά μέχρι να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο. Δεν είναι υπερβολή αν χρησιμοποιήσω τη φράση πως, ο συγγραφέας «φτύνει αίμα» μέχρι να το φέρει βόλτα.
Ωστόσο, προσπαθώ να επιλέγω όχι πολύ ειπωμένα θέματα, αλλά δύσκολα. Δεν είναι βίτσιο, αλλά μεγάλη πρόκληση. Στοιχηματίζω με τον εαυτό μου για το αποτέλεσμα και μάλλον τα καταφέρνω, όπως έχει αποδειχτεί με την αποδοχή των αναγνωστών μου.

Cul.N.: Ένα δύσκολο θέμα που έχετε πραγματευτεί;
Δ.Β.: Θα έλεγα πως «Το υστερόγραφο μιας συγγνώμης», είναι ιστορία σκληρή κι απρόβλεπτη, γιατί αγγίζει μια από τις ισχυρότερες σχέσεις στη ζωή του ανθρώπου, καθώς πραγματεύεται τη σχέση μάνας και γιου. Είναι ένα θέμα μέσα από το οποίο ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την ψυχική πάλη και υπέρβαση των ηρώων του βιβλίου. Κατά τη γνώμη μου το κείμενο ασκεί άμεση επίδραση στους αναγνώστες και τους υποβάλει σε θετική ή αρνητική κριτική. Μια αιχμηρή ιστορία όπου το ασυνείδητο και ο ρεαλισμός, συνθέτουν έναν ψυχικά απρόβλεπτο εφιάλτη. Και παρ’ όλο το φόβο μου για το δύσκολο εγχείρημα να εισχωρήσω και να ασχοληθώ με έναν άγραφο νόμο, βρήκα τρομερή ανταπόκριση και συμπόρευση στα λεγόμενα μου από γυναίκες μανάδες. Είναι κάτι που μου δίνει κουράγιο και αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.

Cul.N.: Η Υπατία όμως ήταν η μεγάλη επιτυχία σας…
Δ.Β.: Είμαι ευτυχής που μου έλαχε να είμαι ο πρώτος Έλληνας που έφερα στο φως μια ιστορία επιμελώς αποσιωπημένη. Όσο κι αν προσπαθούμε να δείχνουμε πως είμεθα άτομα ελεύθερα, στην πραγματικότητα η κοινωνία μας είναι πολύ συντηρητική και φοβισμένη έχοντας αξεπέραστα ταμπού σε ορισμένα θέματα γύρω από την ηθική αντίληψη και τη θρησκεία.
Η Υπατία ήταν μια σπουδαία γυναίκα, επιστήμονας η οποία προηγήθηκε της εποχής της και γι αυτό – όπως συμβαίνει στους χαρισματικούς ανθρώπους να τους απορρίπτουν στην εποχή τους – την κατακρεούργησαν.  

Cul.N.: Το συναίσθημα μετά από κάθε βιβλίο σας που κυκλοφορεί;

Δ.Β.: Ευτυχία και ταυτόχρονα λύπη. Ευτυχία που τα κατάφερα και ο πνευματικός κόπος δεν πήγε στράφι, αλλά βρήκε ανταπόκριση απ’ το κοινό. Και λύπη, γιατί ενώ είναι κάτι απόλυτα δικό μου, το μοιράζομαι με άλλους. Αλλά αυτό είναι και το ζητούμενο των δημιουργών, η τέχνη τους να ανήκει στους άλλους.

Cul.N.: Κάπου διάβασα να λέτε πως τίποτα δεν είναι βρώμικο, αν είναι ομολογημένο;
Δ.Β.: Μέσα από τα κείμενα βγαίνουν πολλές αλήθειες, αντιθέσεις παράλογες ή λογικές αποτιμήσεις. Κι αν για κάποιον είναι βρώμικο ένα θέμα για κάποιον άλλον είναι απλώς ένα θέμα…
«Παν μέτρο άριστο» θα έλεγα!
Όσον αφορά εμένα ως συγγραφέα, κανένα κείμενο δεν με τρομάζει ή με βάζει σε σκέψεις για ηθικούς φραγμούς. Η ζωή προηγείται της τέχνης, όλα τα σενάρια που πλέκονται σε ένα μυαλό έχουν προηγηθεί από την ίδια τη ζωή, οπότε τίποτα δεν με ξαφνιάζει. Τα βλέπω αυτά τα κείμενα ως ιδιαίτερο ή διαφορετικό αφηγηματικό λόγο.

Cul.N.: Παρατηρώ μια ιδιαίτερη ροπή σας να ασχολείσθε αποκλειστικά με το παρελθόν. Το παρόν δεν σας δημιουργεί ενδιαφέρον ανάλογο;
Δ.Β.: Προς το παρόν όχι. Τα ερεθίσματα της έμπνευσής μου δεν με οδηγούν στο σήμερα. Με εξιτάρει η αποκάλυψη ξεχασμένων γεγονότων. Σαν να βγάζεις από την τέφρα της ιστορίας αλήθειες που δεν έχουν ειπωθεί. Αυτό για μένα είναι ένα σημαντικό και γοητευτικό παιχνίδι που δεν έχει ταίρι.

Cul.N.: Περιγράψτε μου το χώρο του βιβλίου…
Δ.Β.: Λαβύρινθος! Φαντασία, ιδέες και υλισμός, πώς να συμπράξουν ιδανικά; Η τέχνη στηρίζεται από το χρήμα, είναι σαν τον έρωτα που περνάει από το στομάχι. Σε παράλληλους δρόμους με διαφορετικό ύφος και αποτέλεσμα. Οι συγγραφείς έχουν να αντιμετωπίσουν την σκληρή πραγματικότητα των εκδοτών, που λογικά κι αυτοί, έχουν διαφορετική αντίληψη απ ότι ο εσώτερος κόσμος των δημιουργών. Με τη σειρά τους ποντάρουν χρήματα σε ένα αβέβαιο αποτέλεσμα. Φαύλος κύκλος. Αλλά όλα, είναι μεσ΄ το παιχνίδι.

Cul.N.: Ερμηνεύστε μου τη λέξη «Αγάπη»…
Δ.Β.: Πικρό το καλό φάρμακο… έτσι είναι η αλήθεια. Γεννιόμαστε και γερνάμε μόνοι, αν και κάποτε παντρευόμαστε επιδιώκοντας να τη βρούμε μέσα από δυσκολίες και αγώνες. Τι άλλο σημαντικό υπάρχει στη ζωή εκτός από την Αγάπη. Και είναι τόσο σπουδαίο όταν την προσφέρεις στον άλλον δίχως αντάλλαγμα. Αλλά βλέπεις, έχει κι αυτή μπει στο τρυπάκι της ανταγωνιστικής και καταναλωτικής πρακτικής. Ζητούμενο όλων είναι, αλλά όλοι μαζί της είμαστε φειδωλοί. Φοβούμαστε να αφήσουμε τον εαυτό μας να σκορπιστεί κι ας την έχουμε μέσα μας έμφυτη. Η ανασφάλεια στις δυτικές κοινωνίες και ο εγωκεντρισμός ότι «εγώ είμαι καλύτερος», «εγώ τα ξέρω όλα», δημιουργεί την ανάγκη της όλο και μεγαλύτερης επιβεβαίωσης. Από τη στιγμή όμως που η επιβεβαίωση είναι δεδομένη και σίγουρη από μια πηγή, τότε εξανεμίζεται το ενδιαφέρον της. Έρχεται η ώρα που το «Εγώ» επιθυμεί την επιβεβαίωση από άλλη πηγή και συνεχίζεται αενάως το παιχνίδι αυτό. Η Αγάπη αφυπνίζει τα συναισθήματα, ομαλοποιεί τις αντιδράσεις μας και οι πράξεις μας γίνονται όλο και καλύτερες.

Cul.N.: Θάνατος;
Δ.Β.: Το αναπόφευκτο, το μοναδικό αληθινό γεγονός στη ζωή μας.

Cul.N.: Κλείνοντας να σας ρωτήσω τι καινούργιο ετοιμάζεται;
Δ.Β.: Ένα χιλιοειπωμένο θέμα πολέμου, που όμως εγώ το καταθέτω μέσα από τις γυναίκες που έζησαν τα γεγονότα του πολέμου, του πόνου, της δουλείας, του θανάτου. Επιτρέψτε όμως να μην αποκαλύψω περισσότερα στοιχεία του αυτή τη στιγμή, πριν κυκλοφορήσει. Ίσως στο μέλλον αν με ξαναθυμηθείτε να μιλήσουμε…



https://www.culturenow.gr/dimitris-barbarigos-zw-gia-na-grafw-kai-atuxws-den-grafw-gia-na-zw/?fbclid=IwAR3Vdw543Qab1hgMtr5pR7ZzoiD1PKWKjk_iDnsY2VRv9hD95xbmIgs5wQs