Τρίτη 24 Ιουλίου 2018


ΥΠΑΤΙΑ
Η συγκλονιστική ιστορία της γυναίκας που δίδασκε παντού το ελληνικό πνεύμα, συγκρούστηκε με τον κλήρο και κατηγορήθηκε ως μάγισσα…


4ος αιώνας, μ.Χ. Η φημισμένη Αλεξάνδρεια πνίγεται στο κρασί των καπηλειών, στις ηδονές των γυναικών του δρόμου, στις δεισιδαιμονίες, στις φιλοσοφικές διαφορές, στις διαμάχες των θρησκευτικών φανατισμών και στους φονικούς διωγμούς των εθνικών.

Μέσα σε αυτή τη διαφθορά, μια γυναίκα αφοσιωμένη στα ελληνικά ιδεώδη διδάσκει στο πανεπιστήμιο, στους δρόμους και στο σπίτι της το αστείρευτο ελληνικό πνεύμα. Αυτή η σοβαρή ευθύνη δεν της στερεί το γυναικείο ένστικτο και στο πρόσωπο του χριστιανού έπαρχου Ορέστη, βρίσκει τον έμπιστο φίλο και άντρα.

Η φιλία και ο πλατωνικός δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσα τους ενοχλεί τον κλήρο που δεν αργεί να στραφεί εναντίον της και να της προσάψει κατηγορίες ως μάγισσας και υποκινήτριας εχθρικών ενεργειών εναντίον του…

Ο αγώνας δύο ανθρώπων γεμάτος ηθικό χρέος απέναντι στις ηγετικές θέσεις που κατέχουν και στις κοινωνικές συνθήκες της θρησκόληπτης φανατικής εποχής προσπαθούν, κρυφά, να ζήσουν την απλή ζωή να γευτούν τα πάθη της και τις μεγάλες στιγμές μιας ανομολόγητης αγάπης, χωρίς ποτέ…

Πετυχημένη τοιχογραφία μιας ολόκληρης εποχής με επίκεντρο μια αξιόλογη γυναίκα που πλήρωσε με τη ζωή της τις αρετές του φίλου της, καθώς βρέθηκε στο μεταίχμιο της ιστορίας, από το λυκόφως του νεοπλατωνισμού στους πρώτους σκοτεινούς αιώνες του Χριστιανισμού.

Μυθιστορηματική βιογραφία, που κυλάει αβίαστα, με φανταστικούς διαλόγους και εικόνες, γύρω όμως από πραγματικά πρόσωπα 

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018

"Μέσα από Σένα" 


με την ηθοποιό Γεωργία Ζώη. Μηνύματα είχαμε από πολλές χώρες. Αμερική. Καναδά. Γερμανία. Δανία. Ουρουγουάη. Κύπρο. Ρωσία. Τουρκία Τσεχία. Ρουμανία. Ισραήλ και φυσικά από Αυστραλία και Ελλάδα.


Μια εκπομπή για τη λογοτεχνία, τη τέχνη και τον πολιτισμό
Υπεύθυνη προγραμμάτων ΛΕΝΑ


την εκπομπή παρουσιάζουν: Δημήτρης Βαρβαρήγος & Νιόβη Ιωάννου. 


Η εκπομπή ακούγεται στα FM στην Αυστραλία και με web σε όλο τον κόσμο με μεγάλη ακροαματικότητα.


Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Ευδόκιμοι Χρόνοι



άνυνδρα βράδια ασθμαίνουν τις ώρες
σ’ απρόσμενα βήματα 
λόγια που σιώπησαν μπροστά στο φόβο 
στ’ αφημένα ξέφτια ενός καναπέ 
μεγαλώνει το τίποτα
κι οι σκέψεις, οι σκέψεις συγκατάθεση ζητούν 
να γλιστρήσουν ελαφρά επάνω στη γλώσσα 
να καμωθούν το φιλί τολμώντας… 
μα δεν τολμούν σημάδι ν’ αφήσουν στη σάρκα 
γιατί ο πόνος ελλοχεύει βαθύτερα...
δβ... Ιούλης ήταν...

Ευδόκιμοι χρόνοι


Στα δάχτυλα ασθμαίνουν οι στιγμές 
στις νότες ενός Tango σέρνονται οι ψυχές πειθήνια
έρμαια τα λόγια σφαλίζουν βλέφαρα 
σε ψίθυρους δονούνται οι σάρκες
αόρατες δυνάμεις τα λόγια
λόγια που γίνονται πράξεις στην απόσταση 
γιατί τα σώματα ξέρουν από μόνα τους 
να γίνονται γη 
που κάθε ανάγκη θεωρεί πως τους ανήκουν…
Απόσταση
κι όμως σε νιώθω τόσο κοντά μου
μέσα μου…


Carpe diem


Άδραξε τη στιγμή, την κάθε στιγμή και ζήσε…
Στη ζωή, ο καθένας ζει και μια νέα προσωπική εμπειρία. Από κάθε εμπειρία σκληρή ή ευφρόσυνη αντλείται κάποιο καλό. 
Ο θυμός με αυτό που κάποτε βίωσες και αγάπησες, είναι ανώφελος, σε χαμηλώνει σε κρατάει δεμένο.
Δεν υπάρχει μάταιο γεγονός. 
Δεν υπάρχει ανώφελη μέρα. 
Δεν υπάρχει ανώφελη δοκιμασία. 
Δεν υπάρχει ανώφελη σχέση.
Δεν υπάρχει ανώφελη πράξη.
Όλα συμβαίνουν για κάποιο σκοπό. Διώξε από μέσα σου το θυμό, δείξε ευγνωμοσύνη για όσα γνώρισες, ένιωσες, δέχτηκες, εισέπραξες, ότι κι αν ήταν αυτά και για όσο διήρκησαν. 
Όσο κι αν κάτι σε πλήγωσε· δεν ήταν αναίτιο… κάτι σου άφησε, κάτι κέρδισες. 
Κάθε εμπειρία αφήνει πολλά, εκτίμησε τα θετικά της για να κερδίσεις τη γνώση πώς να εξελίσσεσαι με ανοχή και καλοσύνη, δίχως θυμό, οργή και αγανάκτηση του πληγωμένου εγωισμού σου.
Από τις εμπειρίες μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι… αισθανόμαστε να μην μένουμε ασάλευτοι, ζαλισμένοι στην εγωπάθεια, μα να χρησιμοποιούμε όσα ζήσαμε, νιώσαμε -αγάπη, στοργή, τρυφερότητα- σαν στήριγμα για να βαδίσουμε μπροστά περισσότερο ώριμοι και καλοσυνάτοι.
Είναι ανώφελη η καταφορά εναντίον σε αυτό που κάποτε σ’ έκανε να νιώσεις την υπέρβαση.
Η ζωή είναι γενναιόδωρη… μοιάζει με τις ανοιξιάτικες θύελλες… ας μάθουμε να νιώθουμε τη βροχή κι όχι απλά να βρεχόμαστε.