Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Άκου


Άκου
Είναι εκείνες οι στιγμές της ανάγκης που οι λέξεις δε φτάνουν τα νοήματα κι έρμαια αφήνονται στο σκοτάδι αδιαφορώντας αν η αυτοσυγκέντρωση περιορίζεται στην ανάκληση λίγης χαράς από εικόνες που γράφτηκαν στο παρελθόν.
Άκου
Είναι εκείνες οι στιγμές που τα κύτταρα προσπαθούν ν’ αχρηστεύσουν το χρόνο και να μαζέψουν στο αδιάφορο παρόν κομμάτια σώματα, ανέμελα μέλη, όπως οι μνήμες που φθίνουν υπερβαίνοντας τα σκοτεινά περάσματα του εαυτού τους και τις απόκρυφες πτυχές της ύπαρξης τους.
Άκου
Είναι εκείνες οι στιγμές που μέρα νύχτα τα λόγια λύτρωση γίνονται στις ελλείψεις. Λόγια που σηκώνουν πυρετό στον ατελείωτο πόθο των γήινων ασήμαντων πραγμάτων.
Άκου
Πως αλλιώς να εκφραστεί η έμπνευση που σαν ξημέρωμα προβάλλει να φωτίσει τα τεράστια μάτια, το απίθανο βλέμμα, την κατάλευκη σάρκα, τα χείλια που η ντροπή και ο θυμός ανασηκώνουν με αναίδεια, μιας τάχα, αχνής αμηχανίας.
Άκου
Οι σκέψεις, μαγεμένες τρεμοπαίζουν στους τοίχους από τη φλόγα ενός φοβισμένου κεριού και οι σκιές ολοκληρώνουν τη νίκη απέναντι στην αρετή της ευφράδειας. 
Άκου
Είναι η σιωπή που μεγαλώνει κάθε που βροχή νοτίζει τις εύθραυστες άμυνες κι αποδεσμεύει από το χρόνο την εκρηκτική απόγνωση της μοίρας που δεν μπορεί να χαρίσει τη νίκη αν δεν ψελλίσεις τα’ όνομα μου.
Άκου
Είναι τα λόγια μου που πάσχουν αγάπες να μεγαλώσουν, τούτες είναι η νίκη της ζωής απέναντι στο μοιραίο.

Διαδραστική Δημιουργική γραφή

Σου αρέσει να γράφεις; 
Μάθε πως θα οργανώσεις τις σκέψεις σου. 
Ασκήσεις και κανόνες κλειδιά που θα διευκολύνουν τη γραφή σου. 
Εντελέχεια, η επιτυχία του κειμένου. 
Άνοιξε πόρτες στις σκέψεις σου.


Οργάνωσε στο χαρτί αυτά που έχεις στο μυαλό σου.
Συνεχίζουμε κι εφέτος τις συναντήσεις δημιουργικής γραφής σε ένα κλίμα φιλικό και συντροφικό, θα εκφράζονται μέσα από ασκήσεις, απόψεις, ιδέες, γνώσεις, εμπειρίες, αφηγήσεις και γεγονότα, όπου θα αξιοποιούνται με δραματική δυναμική του πεζού του τηλεοπτικού, του θεατρικού λόγου.

Η συγγραφή εκτός από ταλέντο είναι τέχνη που προϋποθέτει τους δικούς της κανόνες που αναδεικνύουν την ορθή εκμετάλλευση του Ταλέντου, την απελευθέρωση της Φαντασίας, βελτιώνοντας τις ικανότητες ύφους, έκφρασης, απόδοσης στη βασική δομή ενός κειμένου.

Μέσα από τις ασκήσεις που θα δίνονται ταυτόχρονα με τις θεωρητικές επεξηγήσεις κάθε συνεδρίας, θα δημιουργηθεί η πρώτη ύλη για τη συγγραφή ενός λογοτεχνικού έργου: Πρόζα, θεατρικό, σενάριο.

Στις συναντήσεις μας μπορούν να συμμετάσχουν όλοι όσοι αγαπούν τη λογοτεχνία το διάβασμα κι έχουν όρεξη να δημιουργήσουν και οι ίδιοι τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων θα λάβουμε συμμετοχή σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις με αναγνώσεις των κείμενων σας.

Ανάλογα με τη δυναμική της ομάδας στο τέλος της περιόδου, θα εκδοθεί συλλογικό βιβλίο με τα κείμενα των συμμετεχόντων και σε εκδήλωση που θα οριστεί, θα παρουσιαστούν τα έργα των δημιουργών και θα τους δοθεί δίπλωμα συμμετοχής παρακολούθησης του σεμιναρίου, όπου θα τελεί υπό την αιγίδα του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης.

Έναστρον 
Σόλωνος 101
κάθε Παρασκευή στις 6:30

Μέσα από Σένα 
Ράδιο Σύμπαν


Ο Γιώργος Δάγλας γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1958, όπου και τελείωσε το Ναυτικό Λύκειο -χωρίς ποτέ να μπαρκάρει. -1977, Αθήνα. Προλαβαίνει ζωντανούς τους τελευταίους ρεμπέτες. Ακούει τον Ρούκουνα και πίνει ούζο με τον Γιάννη Κυριαζή. -1980, άγριες διαδηλώσεις-καταλήψεις. Δουλεύει κομπάρσος με τη μεσολάβηση της Κατερίνας Γώγου. Με τον Άσιμο στο υπόγειο της Αραχώβης. Γράφει στο ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ του Λεωνίδα Χρηστάκη. Παράλληλα βιοπορίζεται ως βιομηχανικός εργάτης, ταβερνιάρης και υπάλληλος γραφείου τελετών. -1982, εκδίδεται η “ΜΕΡΑ ΤΩΝ ΦΩΤΑΓΩΓΩΝ” στον “ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ”. -1985, Αποσύρεται στην Ιθάκη. Εκδίδει την τοπική εφημερίδα “ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ” διορίζεται στο νοσοκομείο και παντρεύεται. -1992, παραιτείται από δημόσιο και συζυγικό βίο και φεύγει στη Θεσσαλονίκη. Γράφει, πίνει, χάνεται.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Anima mia...


Ότι έχω να πω το λέω στα όνειρά μου. Μαρία Ρόζα με φωνάζουν.
Σε μακρές περιόδους της σύντομης ζωής, προσπαθώ να συμμαζεύω τις σκέψεις μου που δραπετεύουν αναζητώντας τα οράματα των καλών ωρών, μα βρίσκω πως η ψυχή μου είναι σαν σπίτι εγκαταλειμμένο από τους υπηρέτες… και ως ο ιδιοκτήτης της διατρέχω ανήσυχη τους κρύους διαδρόμους, μη έχοντας κλειδιά άλλων δωματίων που μέσα τους είναι κρυμμένα τα θαύματα και οι ονειρώξεις τόσων ταξιδιών και άλλων τόσων σωμάτων…

foto: db







Διαδραστική Δημιουργική Γραφή 


Σου αρέσει να γράφεις; 
Μάθε πως θα οργανώσεις τις σκέψεις σου. 
Ασκήσεις και κανόνες κλειδιά που θα διευκολύνουν τη γραφή σου. 
Εντελέχεια, η επιτυχία του κειμένου. 
Άνοιξε πόρτες στις σκέψεις σου. 

Οργάνωσε στο χαρτί αυτά που έχεις στο μυαλό σου.
Συνεχίζουμε κι εφέτος τις συναντήσεις δημιουργικής γραφής σε ένα κλίμα φιλικό και συντροφικό, θα εκφράζονται μέσα από ασκήσεις, απόψεις, ιδέες, γνώσεις, εμπειρίες, αφηγήσεις και γεγονότα, όπου θα αξιοποιούνται με δραματική δυναμική του πεζού του τηλεοπτικού, του θεατρικού λόγου.

Η συγγραφή εκτός από ταλέντο είναι τέχνη που προϋποθέτει τους δικούς της κανόνες που αναδεικνύουν την ορθή εκμετάλλευση του Ταλέντου, την απελευθέρωση της Φαντασίας, βελτιώνοντας τις ικανότητες ύφους, έκφρασης, απόδοσης στη βασική δομή ενός κειμένου.

Μέσα από τις ασκήσεις που θα δίνονται ταυτόχρονα με τις θεωρητικές επεξηγήσεις κάθε συνεδρίας, θα δημιουργηθεί η πρώτη ύλη για τη συγγραφή ενός λογοτεχνικού έργου: Πρόζα, θεατρικό, σενάριο. 

Στις συναντήσεις μας μπορούν να συμμετάσχουν όλοι όσοι αγαπούν τη λογοτεχνία το διάβασμα κι έχουν όρεξη να δημιουργήσουν και οι ίδιοι τις σκέψεις και τις εμπειρίες τους. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων θα λάβουμε συμμετοχή σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις με αναγνώσεις των κείμενων σας. 

Ανάλογα με τη δυναμική της ομάδας στο τέλος της περιόδου, θα εκδοθεί συλλογικό βιβλίο με τα κείμενα των συμμετεχόντων και σε εκδήλωση που θα οριστεί, θα παρουσιαστούν τα έργα των δημιουργών και θα τους δοθεί δίπλωμα συμμετοχής παρακολούθησης του σεμιναρίου, όπου θα τελεί υπό την αιγίδα του Μορφωτικού Ομίλου Πετρούπολης.

Έναστρον 
Σόλωνος 101
κάθε Παρασκευή στις 6:30

η πλατεία


μοναχικά απόκοσμη μες την πολυκοσμία
έρμαια όνειρα αξεδιάλυτα 
σφαδάζουν στην άκρη του ρείθρου
πλάι σε σπασμένα μπουκάλια μπύρας ληγμένης 
και οι φωνές
οι φωνές μιας καθοδηγούμενης αναρχίας
κρατούν στο ύψος του το χάος
κι όλο βρωμίζουν οι δρόμοι 
κι όλο βρωμίζουν οι σκοτεινιές γωνιές 
άναρχα ρέουν τα ούρα της αλκοόλης 
κι αλίμονο 
τι κρίμα
σαπίζουν οι αλήθειες 
που απομείνανε απροστάτευτες 
σε σκότη ακινησίας…
............................................................
Πάει πέρασε κι αυτό 
καληνύχτα ρε
πάμε για ύπνο να αθωωθούμε…

απόγευμα Σαββάτου κάπου στα Εξάρχεια...

foto: db

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Μέσα από Σένα
 

Σήμερα 24 Νοέμβρη, στο SYMBAN WORLD RADIO, μαζί μας ήταν η Καίτη Βασιλάκου συγγραφέας-ποιήτρια και ο Γιάννης Σκληβανιώτης, ποιητής. 


Δύο πλούσιες ώρες με σημαντικούς ανθρώπους που μέσα από το λόγο τους αφήνουν το στίγμα τους στην ελληνική λογοτεχνία.


από αριστερά Γιάννης Σκληβανιώτης, Νίκος Επίσκοπος, Δημήτρης Βαρβαρήγος, Νιόβη Ιωάννου, Καίτη Βασιλάκου.


Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ισπανία 1680


Οι φήμες δύσκολα κρατούνται σε έναν τόπο, απλώνονται βιαστικά σαν το μελάνι μέσα στο νερό. Ο ιεροεξεταστής κοιτάζοντας βαθιά τον αγγελιοφόρο που του πήγε το μαντάτο, ότι η Πιλάρ κάνει μάγια, έπαιξε χτυπώντας ρυθμικά τα δάχτυλά του επάνω στις φαγωμένες τάβλες του γραφείου του και γεμάτος φούρκα που άφριζε το σάλιο στο στόμα του, ψέλλισε με μανία. 
«Στην πυρά!»
Η υπεύθυνη γερουσία της θεοκρατικής κοινότητας ήταν σίγουρη για τη τύχη που περίμενε την Πιλάρ, αλλά ανέμενε επίσημα το μαντάτο από τον ιεροεξεταστή. Ένιωθαν περήφανοι που θα χτυπούσαν ένα ακόμα μίασμα και θα καθάριζαν το τόπο από τους σατανάδες.
Ντυμένη με χοντρά ρούχα, και δυο μπόγους χρειαζούμενα, καβαλίκεψε η Πιλάρ το γαϊδούρι και δίχως να κοιτάξει πίσω της ψέλλισε: «Θα έρθει η μέρα που θα με παρακαλάτε για τη ζωή σας». 
Με δυσκολία ανέβαινε το κακοτράχαλο μονοπάτι το γέρικο ζωντανό για το βουνό. Κάθε τόσο σταματούσε να πάρει κουράγιο κι ανάγκαζε την Πιλάρ να ξεκαβαλικεύει και να το τραβάει από τα γκέμια. 
«Άντε, αναθεματισμένο, κάνε ένα βήμα», του φώναζε.


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

«Μέσα από Σένα»



Σήμερα 17 Νοέμβρη, στο SYMBAN WORLD RADIO, μαζί μας ήταν ο Στέφανος Ληναίος. Με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου μας αφηγήθηκε προσωπικές εμπειρίες και συμβάντα από τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Μιλήσαμε για την πορεία του στο θέατρο και την πολιτική.
Δύο πλούσιες ώρες με έναν σημαντικό άνθρωπο που δεν σταμάτησε να αγωνίζεται συμβάλλοντας με το δικό του τρόπο στα πολιτιστικά και πολιτικά δρώμενα της χώρας μας.

17 Νοέμβρη 2016   Μέσα από Σένα
Νιόβη Ιωάννου - Δημήτρης Βαρβαρήγος- Στέφανος Ληναίος









Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Εγώ ο Άλλος...


Με το να μην κόβουμε το κακό από τη ρίζα του, απλά συγκαλύπτουμε το πρόβλημα μέχρι να φτάσει η στιγμή που τα δύσκολα διογκώνονται πιο πολύ και πλέον δεν αντιμετωπίζονται. Από φόβο κρατάμε τη στάση που εξυπηρετεί την κατάσταση της στιγμής, αλλά αποποιούμενοι την πραγματικότητα δεν καταφέρνουμε να γλιτώσουμε τη συμφορά. Ούτε και θα κερδίσουμε την επιείκεια αυτών που θέλουμε να προστατέψουμε διαιωνίζοντας μια νοσηρή κατάσταση

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

-Μέσα από σένα- 


Κάθε Πέμπτη πρωί 9:00 με 11:00
Μαζί μας ο Στέφανος Ληναίος, ένας καταξιωμένος ηθοποιός με ήθος και σταθερή κι επιτυχημένη πορεία στο ελληνικό θέατρο. Θα μιλήσουμε για Τέχνη, πολιτισμό, πολιτική, μια σημαντική επετειακή μέρα, την 17η Νοέμβρη που χάραξε νέα πορεία στην Ελλάδα.

Εγώ ο Άλλος


Μην περιμένεις τίποτα σε αυτή την πόλη, 
σε αυτά τα σώματα που συνεχίζουν την παράσταση 
δίχως κοινό. 
Στάσου μπροστά στον καθρέφτη, 
πασαλείψου, μέικ απ, ηθοποιέ… 
βάλε πούδρα, 
πολύ, 
να κρύψεις τη θλίψη που σε τρώει… 
πασπάλισε με ρουζ τα μήλα, 
να ερεθιστούν ακόμη και οι ρυτίδες σου… 
μετά πέτα τα λερωμένα βαμβάκια 
στα μούτρα του κόσμου, 
καλάθια αχρήστων είναι κι αυτά, 
δεν θα τους προσβάλεις… 
ανεβασμένοι είναι όλοι τους στο πάλκο 
του παραλόγου. 
Μαριονέτες απόκοσμες, 
με γυμνά μεριά σε πρώτο πλάνο, 
παίζουν σε φτηνά μπαρ, 
νούμερα της ξεφτίλας, 
σέρνοντας συνειδήσεις 
στον κάλπικο καθωσπρεπισμό τους… 
Άντε γαμήσου υποκρισία.»


Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ


Για δωδέκατο χρόνο συνεχίζονται οι συναντήσεις δημιουργικής γραφής. Άλλη μια όμορφη και χαρούμενη συντροφιά με ανθρώπους γεμάτους ευαισθησία και πνεύμα.
Με το αίσθημα φιλίας, με θετική ενέργεια, ανοιχτόμυαλοι και ειλικρινείς συνομιλούμε, διαβάζουμε, γράφουμε, ανταλλάσουμε ιδέες και απόψεις βγαλμένες από τα βάθη της ψυχής μας.
Διαβάζουμε μικρά κείμενα κλασικών συγγραφέων
Αναλύουμε χαρακτήρες και δημιουργούμε ομαδικά με το νου και τις πέντε αισθήσεις, ιστορίες με αληθινό ενδιαφέρον, ο καθένας με το ξεχωριστό προσωπικό του ύφος, μέσα από τις εμπειρίες, τις γνώσεις και τη φαντασία του, ώστε να πείθουν και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες.
Με ασκήσεις που διεγείρουν την έμπνευση και με απλούς κανόνες δημιουργικής γραφής θ’ αρχίσει η παρέα μας να γράφει, στην αρχή μικρά πεζά κείμενα με άριστη δομή: αρχή - μέση - τέλος και στην πορεία μια βουτιά στα βαθιά για την ανεπανάληπτη περιπέτεια του λογοτεχνικού κειμένου: με Διήγημα, Νουβέλα, Μυθιστόρημα, Παραμύθι, θέατρο, Σενάριο, ανάλογα με πιο είδος γραφής αφορά τον καθένα να ασχοληθεί μαζί του.
Στη συντροφιά συμμετέχουν όλες/οι όσοι αγαπούν το διάβασμα και το γράψιμο. Τα πλέον απαραίτητα εφόδια που χρειάζονται τα μέλη της ομάδας δεν είναι η προϋπηρεσία σε ανάλογο σεμινάριο, παρά μόνο χαρά, όρεξη και αφοσίωση για δημιουργία.
Κι όταν ο χρόνος ωριμάσει τη συντροφιά μας… θα συνεχίσουμε με εκδηλώσεις και αναγνώσεις, με δημιουργικές βόλτες σε θεατρικές παραστάσεις και αρχαιολογικούς χώρους όπου κι εκεί θα γίνονται υπαίθριες αναγνώσεις μικρών κειμένων.
Στο τέλος του κύκλου των συναντήσεων τα μέλη θα πάρουν βεβαίωση παρακολούθησης και θα παρουσιάσουν σε εκδήλωση δείγματα της γραφής τους.

κλοσάρ...


Πόσο στέκονται ικανά τα λερά κουρέλια και οι βρώμικες χαρτόκουτες να προφυλάξουν τα κουρασμένα σώματα που τουρτουριάζουν από τον παγερό χειμώνα;… Αυτά τα φτωχά και δυστυχισμένα πλάσματα που τους απόρριψε η ζωή, πως θα μπορέσουν να ξεφύγουν από την άκαρδη μοίρα τους.
Κι εμείς οι περαστικοί τους κοιτάζουμε σαν αξιοπερίεργα, δίχως να νιώθουμε τον κάθε ανθρωπάκο που αβοήθητος μαραζώνει η ψυχή του. 
Που έχουμε στραμμένα τα βλέμματα μας; 
Ντυμένοι, φαγωμένοι, πιωμένοι, (για πόσο ακόμα) κάπως ικανοποιημένοι ίσως και αρκετά ανικανοποίητοι για τη δήθεν τύχη μας, σε μια αέναη μουρμούρα… 
Όταν γεννιόμαστε κλαίμε όχι μόνο από τον τρόμο που χάνουμε τη μητρική γαλήνη κι ερχόμαστε στο φως… αλλά γιατί ερχόμαστε σε έναν κόσμο τρελό και παράλογο… 
Τα όρια υπάρχουν για να ξεπερνιούνται… μήπως έφτασε η ώρα;

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

Anima mia


Ω, Θεέ μου, δώσε μου δύναμη ν’ αντέξω όσα δεν μπόρεσα ν’ αλλάξω…
Μη απορείς και μην τρομάζεις, δεν έχω τίποτα… Κοιτάς που τρέμουν τα χείλια μου;.. τώρα ποια καμία συγκίνηση περασμένη δεν μπορεί να με λυγίσει… Αχ, να μπορούσα ν’ ανάψω ένα τσιγάρο, να άντεχα να το καπνίσω μέχρι τέλος…
Μπορεί πια να μην αντέχω το τσιγάρο αλλά πάντα βρισκόμουνα εδώ, παρούσα, ακολουθώντας πιστά όσα έπρεπε να υπηρετήσω στη ζωή μου. 
Αχ, πολλά φορτώνουν στις πλάτες μας. Ωστόσο, από μικρά παιδιά σέρνουμε μέσα μας μνήμες, από εκείνες τις όμορφες μέρες που δεν θα ξαναβρούμε πια. 
Και τι άλλο μπορεί να κάνει η μνήμη από την ανάγκη μας να επιστρέψουμε πίσω στο παρελθόν, εκείνο που ως παιδιά είχαμε ζήσει όμορφα, μέσα σε όνειρα και παραμύθια με ανθρώπους που πλέον δεν υπάρχουν… Ας είναι!
«Έχεις ιταλιάνικο αίμα», μου φώναζε ο πατέρας μου σαν να τραγουδούσε ταραντέλα, και η μάνα μου, με το αχνό χαμόγελο που έμοιαζε να γράφει επάνω στο πρόσωπο της όλη την περηφάνια του κόσμου, απαντούσε: «Τρελέ, Ιταλέ, και το ελληνικό το ίδιο χρώμα έχει, τα ίδια αισθήματα τρέφει και γεννάει στους ανθρώπους».

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Ποίηση


Ωραίοι ως Άνθρωποι... ξεχωριστές παρουσίες... σπουδαίες προσωπικότητες... 
οι φωνές όλων μας ενώνονται στην ποίηση. 
Μην χάσετε αυτή τη ξεχωριστή βραδιά.
Θέσις 7. Αγ. Φιλίππου 7, Μοναστηράκι, 
την Παρασκευή 4 Νοέμβρη στις 7:30. 
είσοδος ελεύθερη, 
σας περιμένουμε!

Δανεικός φόβος 


Μέσα από ξένα μάτια κοιτάζω
φόβους δανεικούς να κρέμονται στα κάγκελα
ρούχα νωπά
ασάφειες γνέφουν στην απρόσμενη αιώρηση
κανένας θόρυβος δεν υπάρχει
έτσι γίνονται τα δύσκολα
σιωπηλά
κανείς να μην ενοχληθεί
και κάποια φανεί απορία στα πρόσωπα τους
νύχτα αμφίβολη
τίποτα δεν ακούγεται
κανείς δεν ακούει
γιατί καμιά φωνή δεν υπάρχει
μόνο σιωπή
μόνο απουσία εσκεμμένη
κλεμμένη 
απ’ του χρόνου τις γρίλιες