tag:blogger.com,1999:blog-20549454168307737842024-03-13T12:08:30.244-07:00Άσπρο στο ΜαύροΌ,τι έχω να πω τα λέω στα γραφτά μουΆσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.comBlogger540125tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-32249968814464101722023-09-25T11:58:00.000-07:002023-09-25T11:58:09.658-07:00<div style="text-align: center;"><b style="font-size: x-large;">Ιδανικό αόριστο</b></div><div style="text-align: center;">24 γράμματα εκδόσεις</div><div><br /></div> Θερμές ευχαριστίες στον πολυγραφότατο λογοτέχνη <a href="https://www.facebook.com/groups/131014520645631/user/100003312850281/?__cft__[0]=AZVG9qnJMaxz4LWZDb0YU3KAo09odHGjY-vMu-m3q7LCVXhwYS0fvIOH7PlaswpJAUBRH246JFNh-YaHydVOcqpyyeSNXoMkHClRcA98Kgga2wZG_S8B3-dLT22JhMFQeZkNHwWX18iNnA23ofoyFJL1&__tn__=-]K-R">Petros Tserkezis</a> για τη συγκινητική δοτικότητα του να μεταφράση ποιήματα μου. <div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja5E8wTgPMX2HtPLwQIJTOwZIgM6OKWi3cxXI5JinmZx3rXZfJ8Eiu8MzfkEnhY1qgf2KmxCiBufebdjwg2y-o_4MEDyfXhLgaSRsqZmnuGikKAdy1sBJ77Zyi-Bsy7VQ3EgcQmWmGqeTIOHdZMteAccwvqMoZA4If8-PNuWn-udZV7VK8Rl1KsAe1ANo/s476/158kb%20-%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%20(4).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="476" data-original-width="311" height="544" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEja5E8wTgPMX2HtPLwQIJTOwZIgM6OKWi3cxXI5JinmZx3rXZfJ8Eiu8MzfkEnhY1qgf2KmxCiBufebdjwg2y-o_4MEDyfXhLgaSRsqZmnuGikKAdy1sBJ77Zyi-Bsy7VQ3EgcQmWmGqeTIOHdZMteAccwvqMoZA4If8-PNuWn-udZV7VK8Rl1KsAe1ANo/w355-h544/158kb%20-%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%20(4).jpg" width="355" /></a></div><div><br />ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ<br />Τέσσερα ποιήματα του αξιότιμου Έλληνα λογοτέχνη Δημήτρη Βαρβαρήγου, φίλου της Βορειοηπειρωτικής ποίησης, μεταφρασμένα από μένα στην αλβανική γλώσσα με την ευκαιρία της κυκλοφορίας της νέας του ποιητικής συλλογής «Ιδανικό αόριστο».<br />Εκτιμώ ιδιαίτερα το αξιόλογο έργο του στον πεζό και ποιητικό λόγο και του εύχομαι νέες επιτυχίες.<br />Katër poezi të shkrimtarit të nderuar grek Dimitris Varvarigos, mik i poezisë Vorio-Epiroto, të përkthyera prej meje në gjuhën shqipe me rastin e daljes në qarkullim të përmbledhjes së tij të re poetike “E përkryer dhe e pacaktuar”. Vlerësoj shumë veprën e tij të shquar në fushën e prozës dhe poezisë dhe i uroj suksese të mëtejshme.</div><div><br />ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ<br />DHIMITËR VARVARIGOS<br /><b>Πράσινος τοίχος…</b><br />μια ξεχασμένη ανάσα έξω απ’ την πόρτα<br />στο άγνωστο πλέον σπίτι μπήκε<br />άνοιξε την ντουλάπα<br />σκόνη ξεχύθηκε ο φυλαγμένος χρόνος<br />το παλιό πάτωμα<br />έπαψε να τρίζει στο ανάλαφρο πάτημα<br />σιωπές φορέσανε τα πολύχρωμα φουστάνια<br />αισχρά τα παγωμένα λόγια<br />γδάρανε τον πράσινο τοίχο<br />παράξενα που γίνανε τα βράδια<br />μπλέχτηκαν στα μαλλιά να σβήσουνε μνήμες<br />ακόμη και οι προφυλάξεις δίχως αιδώ<br />φορέσανε σκοτάδια να σωπάσουν τα ονόματα<br />στα άσπρα σώματα<br />η ζάχαρη έσταζε κόκκους δηλητήριο στην κουζίνα<br />τι παράξενο<br />πόσο γρήγορα παλιώσανε όλα<br />σαν να μην υπήρξαν ζωές<br />Muri i gjelbër…<br />një frymë e harruar jashtë derës<br />hyri tashmë në shtëpinë e panjohur<br />hapi dollapin<br />pluhur u derdh koha e kyçur<br />dyshemeja e vjetër<br />pushoi së kërcituri nën hapat e lehtë<br />heshtjet veshën fustanet shumëngjyrëshe<br />fjalët e turpshme të ngrira<br />gërvishtën murin e gjelbër<br />sa të çuditshme u bënë mbrëmjet<br />u ngatërruar nëpër flokë për të shuar kujtimet<br />madje dhe masat paraprake pa ndjenjë turpi<br />veshën terrin për të harruar emrat<br />në trupat e bardhë<br />sheqeri pikonte kokrriza helmi në kuzhinë<br />sa e çuditshme<br />sa shpejt u vjetërua të gjitha<br />thua se nuk ekzistonin jetë<br />«Μαθήματα σκότους»<br />λυσσασμένες ισορροπίες<br />με ρόλους από νύχτες<br />να βρίσκουν πέρασμα<br />σε πόδια ανάμεσα σφιγμένα<br />εκεί που πάντα θα υπάρχει χώρος<br />για νέα πτώματα<br />κι όταν τελειώνει η νύχτα<br />όταν τελειώνει το σώμα<br />όταν τελειώνει ο λυγμός<br />όταν τελειώνει ο θρίαμβος<br />εκεί που κείτονται χαμένοι εαυτοί<br />να πλένεις τα χέρια σου<br />να πλένεις τα χέρια σου<br />να πλένεις τα χέρια σου<br />“Mësime terri”<br />ekuilibër i tërbuar<br />me role netësh<br />duke gjetur kalimin<br />mes këmbësh të shtrënguara<br />ku do të ketë gjithmonë vend<br />për kufoma të reja<br />dhe kur mbaron nata<br />kur trupi merr fund<br />kur mbarojnë ngashërimet<br />kur mbaron triumfi<br />atje ku shtrihet vetja e humbur<br />të lash duart<br />të lash duart<br />të lash duart</div><div><br /><b>Νύχτα</b><br />Παράξενη θεότητα η νύχτα,<br />σκοτεινή<br />γεμάτη αρώματα από αλκοόλη,<br />όπιο, ανάσες,<br />λόγια και ψευδαισθήσεις.<br />Αμετανόητος ο Φάουστ<br />προκαλεί τη νεότητα,<br />ζηλεύει<br />χαιρέκακα γελάει<br />με τη φαντασία και τον έρωτα,<br />οι ρόλοι των θνητών κυρίαρχοι<br />σε σκοτεινά δωμάτια<br />και σε νωπά σεντόνια,<br />τον έρωτα και την αγάπη<br />παίζουν με τις συνειδήσεις.<br />Το γέλιο σαγήνη,<br />οι σκέψεις έμπυρες<br />επιλέγουν τη σιωπή<br />Natë<br />Hyjni e çuditshme nata,<br />e errët<br />plot aroma alkooli,<br />opium frymëmarrje<br />fjalë dhe iluzione.<br />Fausti i papenduar<br />sfidon rininë,<br />xhelozon<br />qesh me shpirtligësi<br />me imagjinatën dhe dashurinë,<br />rolet e të vdekshmëve sundojnë<br />në dhoma të errëta<br />dhe në çarçafë të lagësht,<br />erosin dhe dashurinë<br />luajnë me koshiencën.<br />E qeshura magjeps,<br />mendimet e sprovuara<br />zgjedhin heshtjen </div><div><br /><b>Μοναχικές ανάγκες</b><br />Σε μονοπάτια περπατούσες τη ζωή<br />Σε ξασπρισμένους αιώνες<br />Μοναχικά.<br />Σε κοιτούσε η μοίρα πίσω από σύννεφα<br />να κρατάς το αίμα σου στις χούφτες<br />αδιάφορη που λέκιαζες το λευκό σου φόρεμα,<br />κεντούσες με το νήμα της ζωής αστέρια<br />να κρέμονται σαν κρόσσια στ’ ανάκατα μαλλιά σου.<br />Απάτητα μονοπάτια τα ψελλίσματα σου<br />κανείς δεν κατάλαβε τι έψαχνες μέσα στους αναίτιους φόβους<br />ούτε σε πια υπομονή συνήθιζες να θάβεις αναμνήσεις<br />τα βήματα μετρούσες<br />σε πια έκπληξη θα σε βγάλουν αμίλητη<br />για να χαράξεις αμαρτίες στην άμμο.<br />Σε είδα την ώρα της μεγάλης μπόρας<br />να περπατάς μέσα στη βροχή.<br />Έλαμπαν τα μάτια σου μια πρόσκαιρη στοργή<br />κι έπειτα αντήχησαν γέλια και φωνές<br />Να η τρελή που μιλάει στο φεγγάρι<br />κι έβαφες τα χείλια σου<br />στο χρώμα μιας οξυδέρκειας<br />ήταν η στιγμή<br />που κοίταξες το θάνατο κατάματα.<br />Nevojat e vetmuara<br />E drejtove jetën nëpër shtigje<br />Në shekuj të zbardhur<br />Vetmimtarë.<br />Fati të shikonte prapa reve<br />duke mbajtur gjakun tend në grushte<br />indiferente që njollosje fustanin tënd të bardhë,<br />me fillin e jetës qëndisje yjet<br />që varen si thekë në flokët e tu të çrregullt.<br />Shtigje të pashkelura bëlbëzimet e tua<br />askush nuk e kuptoi ç’ kërkoje nga frika e panevojshme<br />as me çfarë durim u mësove të varrosësh kujtimet<br />numëroje hapat<br />në ç surprizë do të nxjerrin heshtazi<br />për të gdhendur mëkate në rërë.<br />Të pashë në kohën e rrebeshit të madh<br />duke ecur nëpër shi<br />Të shkëlqente sytë një dashuri kalimtare<br />pastaj kumbuan të qeshura dhe britma<br />Kjo është e çmendura që kuvendon me hënën<br />teksa lyeje buzët<br />në ngjyrën e një mendjemprehtësie<br />ishte momenti<br />që e kundroje vdekjen në fytyrë.<br />Μετάφρασε στα αλβανικά: Πέτρος Τσερκέζης<br />Shqipëroi: Petro Çerkezi<br /><a href="https://www.facebook.com/photo/?fbid=10231004678799829&set=gm.1707574366322964&idorvanity=131014520645631&__cft__[0]=AZVG9qnJMaxz4LWZDb0YU3KAo09odHGjY-vMu-m3q7LCVXhwYS0fvIOH7PlaswpJAUBRH246JFNh-YaHydVOcqpyyeSNXoMkHClRcA98Kgga2wZG_S8B3-dLT22JhMFQeZkNHwWX18iNnA23ofoyFJL1&__tn__=EH-R"><img src="https://scontent.fath2-1.fna.fbcdn.net/v/t39.30808-6/378491519_10231004678679826_6988164119809576206_n.jpg?stp=dst-jpg_p526x296&_nc_cat=105&ccb=1-7&_nc_sid=4c1e7d&_nc_ohc=GHmYDbvnKicAX_W1kNE&_nc_ht=scontent.fath2-1.fna&oh=00_AfBldq9_ROQXJqfBI_T8SMSzJdJp9lKOT52QaOElvm93HA&oe=65172398" /><br /><br /></a><br /><br /><br /><img c="" cdefs="" clineargradient="" cpath="" cradialgradient="" cstop="" cx="0" cy="0" d="M16.0001 7.9996c0 4.418-3.5815 7.9996-7.9995 7.9996S.001 12.4176.001 7.9996 3.5825 0 8.0006 0C12.4186 0 16 3.5815 16 7.9996Z" defs="" e="" fill-opacity=".5" fill="url(%23paint0_linear_15251_63610)" gradienttransform="rotate(90 .0005 8) scale(7.99958)" gradientunits="userSpaceOnUse" id="paint1_radial_15251_63610" lineargradient="" none="" offset=".5618" r="1" radialgradient="" src="data:image/svg+xml,%3Csvg fill=" stop-color="%230866FF" stop-opacity="0" svg="" viewbox="0 0 16 16" x1="2.3989" x2="13.5983" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y1="2.3999" y2="13.5993" /><br /><img c="" cclippath="" cdefs="" cg="" clineargradient="" clip-path="url(%23clip0_15251_63610)" clippath="" cpath="" cradialgradient="" cstop="" cx="0" cy="0" d="M15.9963 8c0 4.4179-3.5811 7.9993-7.9986 7.9993-4.4176 0-7.9987-3.5814-7.9987-7.9992 0-4.4179 3.5811-7.9992 7.9987-7.9992 4.4175 0 7.9986 3.5813 7.9986 7.9992Z" defs="" e="" fill="url(%23paint0_linear_15251_63610)" g="" gradienttransform="matrix(0 7.9992 -7.99863 0 7.9986 7.9992)" gradientunits="userSpaceOnUse" id="paint1_radial_15251_63610" lineargradient="" none="" offset=".5637" r="1" radialgradient="" src="data:image/svg+xml,%3Csvg fill=" stop-color="%23E11731" stop-opacity="0" svg="" viewbox="0 0 16 16" x1="2.3986" x2="13.5975" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" y1="2.4007" y2="13.5993" /><br /><br />Όλες οι αντιδράσεις:27Niki Drougka, Eudokia Verio και 25 ακόμη<br /></div></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-24777588440307590702023-09-25T11:43:00.002-07:002023-09-25T11:43:51.467-07:00<div style="text-align: center;"><a href="https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/?fbclid=IwAR1Q1Ak_dXBIuRyhOKMKHxbUdVBTWmLKxWXBRDabN-al5P0FsX12zsfbnnQ"><b><span style="font-size: large;">vivlio-life</span></b></a></div> <a href="https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/?fbclid=IwAR1Q1Ak_dXBIuRyhOKMKHxbUdVBTWmLKxWXBRDabN-al5P0FsX12zsfbnnQ">https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/?fbclid=IwAR1Q1Ak_dXBIuRyhOKMKHxbUdVBTWmLKxWXBRDabN-al5P0FsX12zsfbnnQ</a> <br /><br />Δημήτρης Βαρβαρήγος: συνέντευξη Μαρία Τσακίρη<br />1114 ViewsMay 18, 2023 <a href="https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/#comments">No Comments</a> <a href="https://vivlio-life.gr/category/sinenteukseis-siggrafeon/">ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ</a><a href="https://vivlio-life.gr/author/admin/">admin</a><img src="https://vivlio-life.gr/wp-content/uploads/2023/05/%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AE%CE%B3%CE%BF%CF%82-864x400_c.jpg" /><br /><br /><div style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXduWB4APBXilPqkoEsa5sg97oP978-1lRE5MNbuaYnBtd4CWFLElBdA_v3Uj3XpPCi8PaVoyXDzz5-N7EiwP8BoQtg8tj3QmIaGvzDs21JIeX-eaG1bQEFjA9BFopkqL11MxdUYp597dhBz2X4aGUjXH8rDNL5Ko7NAF6ZSlAtlHnocrg6BEtIMoME5Q/s1697/0,98%20mb%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="1697" data-original-width="1150" height="591" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXduWB4APBXilPqkoEsa5sg97oP978-1lRE5MNbuaYnBtd4CWFLElBdA_v3Uj3XpPCi8PaVoyXDzz5-N7EiwP8BoQtg8tj3QmIaGvzDs21JIeX-eaG1bQEFjA9BFopkqL11MxdUYp597dhBz2X4aGUjXH8rDNL5Ko7NAF6ZSlAtlHnocrg6BEtIMoME5Q/w401-h591/0,98%20mb%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF.JPG" width="401" /></a></div><br />Συγγραφέας του βιβλίου «Σχεδόν γυναίκα» – Εκδόσεις 24 Γράμματα<br /><br /><div style="text-align: center;">Έθιμο της ιερής πορνείας. «Ένα ιστορικό γεγονός καταργημένο στο σήμερα και αθέατο ως συμβάν, αλλά ωστόσο ζωντανό και ακίνητο κομμάτι ιστορίας στους αιώνες». Ίσως λίγοι το γνωρίζουμε, σίγουρα όμως το μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε πολλά κι ενδιαφέροντα. Τι είναι, όμως, αυτό το έθιμο; Όπως εξηγεί στο Vivlio-life o συγγραφέας «κάθε νέο κορίτσι που επρόκειτο να παντρευτεί ήταν υποχρεωμένο να υπηρετήσει για μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης τον ελεύθερο, τον τυχαίο έρωτα για να έχει τη συμπαράσταση της θεάς σε όλο το βίο της. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα». Η πλοκή του μυθιστορήματος εξελίσσεται περίπου το 484 π.χ. και η ηρωίδα του η Ινώ «θα γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ύπαρξης, που έχει ως σκοπό να βρει μια θέση στην κοινων φιλοδοξώντας </div><div style="text-align: center;"> να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων». </div><div style="text-align: center;">«Το βιβλίο, είναι ένας ύμνος για την ερωτευμένη γυναίκα…» και η αλήθεια είναι πως τη βλέπουμε να πρωταγωνιστεί στα τελευταία σας μυθιστορήματα σε διάφορους ρόλους, που άλλοτε μας συγκινούν και άλλοτε μας προβληματίζουν. Μπορεί να εξαντληθεί άραγε ποτέ το κεφάλαιο «γυναίκα» στη λογοτεχνία;</div>Η γυναίκα είναι anima mundi, η ψυχή του κόσμου. Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν μπορεί να εξαντληθεί το κεφάλαιο γυναίκα. Είναι τόσο πλούσιος και ανεξερεύνητος ο κόσμος της που πάντα θα υπάρχει ενδιαφέρον για αναγνώριση. Όσον αφορά τη δική μου ενασχόληση στα βιβλία μου με κύριο χαρακτήρα πάντα μια γυναίκα, είναι ακριβώς αυτό το στοίχημα να καταφέρω να βρω τον κόσμο της και να κατανοήσω την ψυχή της. Αν στα βιβλία πιθανόν να τα καταφέρνω λίγο, στην πραγματικότητα αμφιβάλω.<br />Υμνεί, όμως, και τον έρωτα το βιβλίο σας και είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλές μικρές προτάσεις για το μεγαλειώδες συναίσθημα στις σελίδες του. Λόγια, σκέψεις, επιθυμίες των επινοημένων ηρώων εμπνευσμένες, ωστόσο, από εσάς. Θέλετε να ξεχωρίσετε την πιο αντιπροσωπευτική πρόταση από ένα κείμενο που ξεχειλίζει από έρωτα;<br />Ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. Αmare sine pudore. Κι αν δεχτούμε την άποψη του Pier Louis που υποστήριζε, ότι η ηδυπάθεια είναι ο μυστηριώδης αλλά αναγκαίος και δημιουργικός συντελεστής της πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας, επιβεβαιώνεται πως στον έρωτα δεν υπάρχει αμαρτία.<br />Τα λόγια της γιαγιάς Αίγειρας στο κεφάλαιο 10, είναι πιστεύω, τα πιο σοφά, τα πιο όμορφα τα πιο λιτά λόγια γυναίκας για γυναίκα και τη δύναμή της. Πόσο σκύψατε πάνω από αυτή την υπέροχη ηρωίδα σας;<br />Δεν υπάρχει δρόμος για την αλήθεια άλλος από την ίδια την αλήθεια. Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται η ζωή και μέσα από τις εμπειρίες της διαμορφώνονται οι άνθρωποι. Από αυτές τις εμπειρίες μαθαίνουν. Vitae experiences. Έτσι και η Αίγειρα, ήταν μία, θα έλεγα, φωτισμένη γυναίκα που γνώριζε τις αλήθειες των συναισθημάτων και της επιθυμίας. Κι αυτά τα δύσκολα της καρδιάς και του σώματος προσπαθούσε να μεταδώσει. Πως όταν μια γυναίκα θα άφηνε στα χέρια ενός άντρα το κορμί της θα χανόταν η υποκειμενικότητα της, αλλά αυτή ακριβώς η απώλεια ήταν που θα της δημιουργούσε την προϋπόθεση να ζήσει μια δυνατή εμπειρία. Ο άνθρωπος είναι η ίδια η ζωή η οποία βρίσκεται σε μία συνεχή ανανεωτική διαδικασία αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση έχει την ικανότητα να εξελίσσεται μέσα από μία συνεχή εναλλαγή εμπειριών. Αυτήν ακριβώς την παρελθούσα εμπειρία και γνώση επικαλούνταν η Αίγειρα για να εξηγήσει όλα εκείνα τα απλά πράγματα που συντελούν στο ευ ζην, δηλαδή, στην ανθρώπινη ευδαιμονία. Από τη θέση αυτή επικεντρώνεται σε όλες τις μεγάλες ανθρωπιστικές αξίες την αγάπη την ειλικρίνεια την τιμιότητα το δίκαιο το άδικο το καλό το κακό που διακρίνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και πράξεις. Η Αίγειρα με τη διδασκαλία της επιχειρεί την ηθική διαπαιδαγώγηση της εγγονής της, ακολουθώντας ακόμα ίσως και την πλατωνική πρακτική.<br />Πράγματι, ως συγγραφέας, έζησα όμορφα με τον χαρακτήρα της, την χάρηκα που μου έδινε απαντήσεις. Ήταν μια αλληλεπίδραση φανταστική. Αυτό είναι και το μεγαλείο της μυστικής επικοινωνίας που χαρίζει άπλετα μόνο η λογοτεχνία.<br />Ας έρθουμε τώρα στη «Σχεδόν γυναίκα» για να μας εξηγήσετε τι κρύβει μέσα το επίρρημα “σχεδόν” που προσθέσατε στον τίτλο.<br />Μια δύσκολη απάντηση γιατί υπάρχει μια σημαντική ανατροπή που ολοκληρώνει το τέλος του μύθου. Η Ινώ, ήταν μια κοπέλα με όλες αυτές τις γνωστές ανησυχίες της νιότης και με πολλά ερωτήματα για τη συναισθηματική ζωή και την απόκτηση ενός πηγαίου έρωτα, που όμως δεν κατάφερε να την ολοκληρώσει ως γυναίκα, κι έτσι απορρέει και ο τίτλος του βιβλίου…<br />Έθιμο της ιερής πορνείας. Πότε και πού το συναντάμε και πώς συνδέεται με «την πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής για μια νύχτα»;<br />Μέσα από το θέμα του βιβλίου, θα νιώσουμε το μέγεθος της ομορφιάς του πόθου, την εποχή της πιο μεγάλης διαφθοράς κι έκλυσης ηθών, όταν ο ελληνικός πολιτισμός αναμίχθηκε με τους ανατολικούς πολιτισμούς.<br />Το θέμα του βιβλίου αναφέρεται στο έθιμο της ιερής πορνείας κατά την Αρχαιότητα. Ο Ηρόδοτος περιγράφει, ότι το έθιμο αυτό υπήρχε στη Βαβυλώνα, όπου λατρευόταν η θεά Μύλιττα. Σημειώνει δε, ότι το έθιμο αυτό ήταν «ο αίσχιστος των νόμων».<br />Το έθιμο αυτό, που υπήρχε στην Ανατολή, υφίστατο και στην αρχαία Κύπρο, όπου συνδεόταν με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης, όπως και σε μερικές ακόμα πόλεις κράτη της Ελλάδας. Δηλαδή κάθε νέο κορίτσι που επρόκειτο να παντρευτεί ήταν υποχρεωμένο να υπηρετήσει για μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης τον ελεύθερο, τον τυχαίο έρωτα για να έχει τη συμπαράσταση της θεάς σε όλο το βίο της. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα.<br />«Η πλοκή του μυθιστορήματος εξελίσσεται περίπου το 484 π.χ.», όπως γράφετε στο σημείωμά σας. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει μια σημαντική έρευνα πίσω από αυτό το τελευταίο σας βιβλίο. Πόσο εύκολο ήταν να αντλήσετε πληροφορίες και πού εστιάσατε το ενδιαφέρον σας;<br />Ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται να μελετηθεί από πολλές πλευρές και από αρκετές παραδεδομένες καταγραφές για να μην παρεκκλίνει από την αλήθεια. Είναι δύσκολο, χρειάζεται χρόνος, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι να χάνεσαι στο παρελθόν σε ήθη και έθιμα άλλων μακρινών εποχών και να παραλληλίζεσαι με τις ζωές ανθρώπων που έζησαν κάποια γεγονότα για να αναγνωριστούν και να φωτιστούν οι επιθυμίες και οι αντιδράσεις τους. Η βαθιά αφοσίωσή μου στη γραφή με μύησε στα ενδότερα εκείνης της μακρινής εποχής, ανασύροντας όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι καταγεγραμμένα και αποτελούν ένα ιστορικό γεγονός καταργημένο στο σήμερα και αθέατο ως συμβάν, αλλά ωστόσο ζωντανό και ακίνητο κομμάτι ιστορίας στους αιώνες.<br />Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υφάνατε την πλοκή του μυθιστορήματός σας και σε ποια ιστορικά γεγονότα εστιάσατε την προσοχή σας;<br />Η ιερή πορνεία ήταν το κύριο ιστορικό πλαίσιο που μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ. Κατόπιν ακολουθώντας δύο βασικούς πυλώνες τη γνώση γύρω από το μύθο και τη φαντασία, στοιχεία που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην δημιουργία των χαρακτήρων και στις δράσεις των ηρωίδων και ηρώων.<br />«Ας ανατρέξουμε στην ελκυστική νεότητα της αρχαίας ζωής», μας παρακινείτε. Ας το κάνουμε! Δώστε μας, λοιπόν, κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τη νεότητα της αρχαίας ζωής και την ελκυστικότητά της.<br />Σε κάθε εποχή ανά τους αιώνες η νεότητα είναι πάντα ελκυστική, πάντα δροσάτη και ανανεωτική. Στην αρχαία ζωή οι κανόνες ήταν διαφορετικοί, αλλά η δυναμική της νεότητας ήταν αμετάβλητη και θα παραμείνει εσαεί ίδια κι απαράλλαχτη.<br />Κάπως έτσι γνωρίζουμε την γλυκιά Ινώ σας. Η ηρωίδα σας μας παρέσυρε σε ένα όμορφο αναγνωστικό ταξίδι γεμάτο νεανικά όνειρα, πόθο για τον έρωτα, χρώματα και αρώματα μιας άλλης εποχής, ενός άλλου κόσμου. Πώς χτίσατε αυτόν τον αθώο γυναικείο χαρακτήρα;<br />Η Ινώ είναι μία κοπέλα σαν όλες τις κοπέλες που θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Ο χώρος και ο χρόνος παίζουν ρόλο στην οριοθέτηση κανόνων. Οι αισθήσεις όμως είναι πέντε και είναι πάντα όμοιες και αμετάβλητες μέσα στο χρόνο. Όπως και μια σημερινή κοπέλα, η Ινώ ονειροπολεί ανάμεσα σε δυο αχώριστες παρθένες ιδέες των σωματικών ηδονών. Την ψυχική διάσταση του απόλυτου και την αρετή των απολαύσεων της σωματικής τρυφής στην ηθική ευταξία της αγάπης. Θα γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ύπαρξης, που έχει ως σκοπό να βρει μια θέση στην κοινωνία φιλοδοξώντας να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων. Στο ξεκίνημα δεν μπορεί να φανταστεί, ότι η ζωή, γεμάτη από fortis mendacium, ισχυρά ψεύδη, έχει ανάγκη από δικαιολογίες για να εξερευνηθούν τα μυστήριά της και να φανερωθούν οι ουτοπίες της.<br />Στη συνάντηση της πρώτης ερωτικής εμπειρίας, εμφανίστηκε μέσα της το ιερό αίσθημα του σεξουαλικού πόθου. Ό,τι εντονότερο είχε νιώσει στη ζωής της. Αίσθημα ισχυρό που αντιπροσώπευε τη ζωική φύση της.<br />Ήταν εκείνη η άγρια και γοητευτική στιγμή, που η σεξουαλική εμπειρία έκανε εντονότερη την υποκειμενικότητά της, μέσα σε ακραίες αισθήσεις που είχαν τη δύναμη να την κάνουν να ξεπεράσει κάθε όριο στην τάξη των πραγμάτων.<br />Ήταν η δυνατή εμπειρία που απρόσμενα κατακτά τη λογική και την οδηγεί -όσο παράλογο και ακατανόητο φαίνεται-, σε ακραίες καταστάσεις, κλονίζοντας τον συνηθισμένο τρόπο της βίωσης των συναισθημάτων με τον κόσμο της ψυχής της.<br />«Ποιος ορίζει τη μοίρα των γυναικών; Βαρέθηκα κλεισμένη μέσα στον ψεύτικο κόσμο που μου έχουν προσφέρει», ρωτά και ένας ευνούχος καλείται να της απαντήσει. Πώς ήταν, όμως, αυτός ο ψεύτικος κόσμος; Μπορείτε να μας τον περιγράψετε;<div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C2muFZgMeiQ_C2ROyCun1irGybYqxT1wBV0zEfpCI1I7WoZPNHbWgv0Ffb0twp9wMBkPRFclYC06-VY6RxaFtV29FuWJn7eaSHNRQ-enrcXWI3-ydhaN5vLOeiPsoqQ_pGISJ-ZZ324u2Wp4Sia5qjIKHsE_iA_t0wJ3YINWpzQ1NFBGT_1oGutdyyw/s1687/258%20kb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1687" data-original-width="669" height="495" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5C2muFZgMeiQ_C2ROyCun1irGybYqxT1wBV0zEfpCI1I7WoZPNHbWgv0Ffb0twp9wMBkPRFclYC06-VY6RxaFtV29FuWJn7eaSHNRQ-enrcXWI3-ydhaN5vLOeiPsoqQ_pGISJ-ZZ324u2Wp4Sia5qjIKHsE_iA_t0wJ3YINWpzQ1NFBGT_1oGutdyyw/w204-h495/258%20kb.jpg" width="204" /></a></div><br /><div style="text-align: center;">Το έθιμο αυτό δεν ακολουθήθηκε σε πολλές πόλεις κράτη της Ελλάδας παρά μόνο σε λίγες, καθώς οι νόμοι ήθελαν τις νεαρές γυναίκες να παντρεύονται παρθένες. Ο πατέρας της νύφης επέλεγε τον γαμπρό -ασχέτως αν στην κόρη δεν υπήρχε ίχνος αγάπης- και μόνος οργάνωνε το γάμο, αφού πρωτίστως έπαιρνε την προίκα από τον γαμπρό. Τα νεαρά κορίτσια τα πάντρευαν στην ηλικία των 13 έως 15 ετών. Η αγάπη αναπτυσσόταν σαν συναίσθημα φιλίας και αγάπης κατά τη συμβίωση μεταξύ του ζευγαριού. Ο σύζυγος αναζητούσε το συναίσθημα του έρωτα εκτός σχέσης. Οι γυναίκες στην οικογενειακή εστία, έπρεπε να μεγαλώνουν τα παιδιά και να χειρίζονται τις καθημερινές απαιτήσεις του νοικοκυριού. Δύσκολος ρόλος, επιβλητικός.</div><div>«Ήθελε πολύ να φιληθεί με πάθος από ένα στόμα γόνιμης ηδονής» η ηρωίδα σας και αυτή η επιθυμία έγινε εμμονή όταν τα μάτια της συναντήθηκαν με τα όμορφα μάτια του Αλκαίου. Μιλήστε μας γι αυτή τη στιγμή και τον άντρα που τη συνεπήρε.<br />Το σώμα είναι ιερό. Ο πρώτος έρωτας είναι πάντα συναρπαστικός. Είναι αίσθηση που δεν σβήνεται ποτέ από τη μνήμη. Το κακό είναι πως συχνά αυτός ο πρώτος έρωτας για κάποιους λόγους δεν ευδοκιμεί. Η Ινώ βρισκόταν στην ευαίσθητη εποχή της νιότης που το σώμα αναδύεται με όλο το φως και όλες τις αποχρώσεις του, ανθίζει κι αποζητάει την ένωση. Διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, στην πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής. Οι αιώνες περνούν με την ίδια πάντα πρωταγωνίστρια, τη «γυναίκα», femina vita, που διαχρονικά συμβιώνει και δημιουργεί τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο.<br />Σιράν και Γιασμίν είναι οι γλυκές παλλακίδες που φροντίζουν τη νεαρή κυρά τους. Αν και σκλάβες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας σας. Ποια πληροφορία από εκείνες που καταγράψατε γι αυτές τις γυναίκες σας εντυπωσίασε περισσότερο;<br />Πάντα ένα μυθιστόρημα έχει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που ολοκληρώνουν το θέμα, ενδυναμώνουν την πλοκή και τη δράση όλων των ηρώων. Οι εταίρες ως στοιχείο βίου αποτελούσαν έναν κύριο και αναπόσπαστο κορμό στη ζωή σημαντικών πόλεων κρατών. Αν λάβουμε υπ’ όψιν πως επί εποχής Σόλωνα άνοιξαν κρατικοί οίκοι ανοχής εγκαθιστώντας εκεί αγορασμένες νεαρές γυναίκες. Αυτά τα δύο νέα κορίτσια που συμπεριέλαβα στο βιβλίο, επεξεργάστηκα τους χαρακτήρες τους με λεπτότητα σεβασμού απέναντι σε μια ζωή που έτσι κι αλλιώς δεν είχαν επιλέξει από μόνες, αλλά προερχόμενες από περιβάλλοντα δύσκολα, με μητέρες εταίρες, και δοσμένες από μικρές σε ελεύθερο πολίτη και τις δημιούργησα αρκετά καλλιεργημένες και περισσότερο έμπειρες από την βιωματική τους ελευθεριότητα. Το να πασχίζει ένας συγγραφέας να φτιάξει ζωντανούς χαρακτήρες είναι το ζητούμενο του. Αυτό έκανα κι εγώ, πάσχισα, δούλεψα αρκετά για να δημιουργήσω δύο ξεχωριστούς χαρακτήρες. <div> <div><br /><br />Λίγα λόγια για το βιβλίο<br />Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο και τίποτα πιο ιερό στη ζωή από τον φυσικό έρωτα. Τίποτα πιο ωραίο από το ανθρώπινο σώμα. Το βιβλίο «Σχεδόν γυναίκα», είναι ένας ύμνος για την ερωτευμένη γυναίκα, που όταν γνωρίσει την αλήθεια του έρωτα, αποτελεί την ύψιστη μορφή ελευθερίας, καθώς ο έρωτας, ο πιο ηδυπαθής, ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. <div><br /><div><img height="347" src="https://vivlio-life.gr/wp-content/uploads/2023/05/%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AE%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg.webp" width="660" /><br /><span style="color: #444444; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px;"><b><br /></b></span></span><div><span style="color: #444444; font-family: Arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; font-size: 14px;"><b>Βιογραφικό</b></span></span><br />Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school». Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, Θέατρο και Λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία. 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι: «Παράτα με». «Πίστη και Περηφάνια» «Μεθοδολογία Δημιουργικής γραφής», «Κραυγές γυναικών», Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ και Εσείς», στο Greek Radio and news Florida.<div><br /></div></div></div></div></div></div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-74914523559046449532023-09-25T11:24:00.001-07:002023-09-25T11:24:35.916-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Σχεδόν γυναίκα</span></b></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/?fbclid=IwAR0AMos8_OPRdIiOJ6jYEet0XMCnVxoXZ-q_hsEPSRx4HGAC60I8y173ouM">https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFbw8F-XM7ZcdksRM5Yg8MpjwqOrURP5-eSo-sQSCS3-Kbfu0Ab5Hk4zcFL4JOUMujDy5kZH8OL2I6UkRprnZqYuwHgvBncWe8FjJ4lurrchGC6wrW5IvkoB4VYaI_UCQ1D9_06eqkehj3TWEOJLO6Uxt7aToXVniPZr-E4UnZ-082Z6qvM6P92fTo70/s500/4186802772349411778.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="261" data-original-width="500" height="167" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSFbw8F-XM7ZcdksRM5Yg8MpjwqOrURP5-eSo-sQSCS3-Kbfu0Ab5Hk4zcFL4JOUMujDy5kZH8OL2I6UkRprnZqYuwHgvBncWe8FjJ4lurrchGC6wrW5IvkoB4VYaI_UCQ1D9_06eqkehj3TWEOJLO6Uxt7aToXVniPZr-E4UnZ-082Z6qvM6P92fTo70/s320/4186802772349411778.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;">Ευχαριστώ το φιλόξενο fractalart και την κα Μαρία Γκολγκάκη για την κριτική ματιά της.</div><div style="text-align: center;">Το νέο μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου "Σχεδόν γυναίκα", που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις 24γράμματα, γοητεύει και καθηλώνει τον αναγνώστη από την αρχή ως το τέλος.</div><div style="text-align: center;">Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, στην πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση στην ηδονή, για μια νύχτα στο έθιμο της ιερής πορνείας. Οι αιώνες περνούν με την ίδια πάντα πρωταγωνίστρια, τη «γυναίκα», που δια χρονικά συμβιώνει και δημιουργεί τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο.</div><div style="text-align: center;">Με αριστοτεχνικό τρόπο ο συγγραφέας μας προσκαλεί να ανατρέξουμε στην ελκυστική νεότητα της αρχαίας ζωής. </div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/">https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/</a><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4w9TP4mADjSJYc09ItE0cUbVIA_sSHbrm25b4U1WOlFQOcMt2vQ-zZ0MIAaWQY8hZ9zsJhOUJMO2LMuoiuj_rSYlY8ZYyJ2B78PUaZvXBiL9_lKoksCYeJbWoea7vMqYpD8_8ali46CL--vytrzE1vmsVR3YjHgEUEPjUK5TdR7RZ57WaGrQTXRP25Y/s500/11417307545821230355.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="261" data-original-width="500" height="216" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH4w9TP4mADjSJYc09ItE0cUbVIA_sSHbrm25b4U1WOlFQOcMt2vQ-zZ0MIAaWQY8hZ9zsJhOUJMO2LMuoiuj_rSYlY8ZYyJ2B78PUaZvXBiL9_lKoksCYeJbWoea7vMqYpD8_8ali46CL--vytrzE1vmsVR3YjHgEUEPjUK5TdR7RZ57WaGrQTXRP25Y/w414-h216/11417307545821230355.jpg" width="414" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Ένα θέμα για να το εξαντλήσω, δεν έχω άλλο τρόπο παρά να το ζήσω… βουτάω μέσα του πολύ προτού ξεκαθαρίσω τι θέλω να πω».<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn1">[1]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, μας ταξιδεύει στην Κόρινθο του 484 πΧ. με το καινούριο του βιβλίο, «Σχεδόν Γυναίκα», από τις Εκδόσεις 24 γράμματα. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στο έθιμο της ιερής πορνείας κατά την Αρχαιότητα. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στην εισαγωγή, η ιστορία πραγματεύεται ένα διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, την πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής, για μια νύχτα στο έθιμο της ιερής πορνείας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στην ιστορική ακρίβεια με λεπτομέρειες για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της εποχής εκείνης και στη δράση των ηρώων, ο συγγραφέας δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ενισχύσει τις γνώσεις του σε όλη τη διάρκεια αυτής της αναδρομής στο παρελθόν και να βιώσει την αντιπαράθεση των αντίθετων αξιακών συστημάτων μεταξύ των ηρώων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πως θα μπορούσε έστω και ο πιο «ασήμαντος» χαρακτήρας σε ένα βιβλίο να δρα αποκλειστικά για τον εαυτό του δίχως να επεμβαίνει στη ροή των γεγονότων; Κεντρική ηρωίδα, η Ινώ, ένα κορίτσι που διανύει την τρυφερή περίοδο της εφηβείας και παρά τη χρονική απόσταση που τη χωρίζει από τη σύγχρονη έφηβη, αποζητά το ίδιο πράγμα: να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Στο πλευρό της πάντα, η γιαγιά της, Αιγείρα, η μόνιμη της παρηγοριά, καθώς επίσης και η Συράν με τη Γιασμίν, κόρες εταίρων οι οποίες βρίσκονται υπό την «προστασία» του Επίβουλου, του πατέρα της οικογένειας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για τον Επίβουλο, αυτόν τον σκληρό, εγωπαθή, εγωκεντρικό, ματαιόδοξο άνθρωπο, η Ινώ είναι «το πιο φωτεινό αστέρι ουρανού και γης.» «Αχ! αν δεν σε είχα.», τα λόγια στην κόρη του και έτσι γίνεται έκδηλη η επιρροή που ασκεί πάνω του. Ωστόσο ο θεσμός της πατριαρχίας, αυτό το σύνθετο σύστημα, του δίνει το προβάδισμα, εξασφαλίζοντάς του τη δύναμη που χρειάζεται ώστε να ενεργεί εξουσιαστικά και να βρίσκεται σε θέση ισχύος τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα «υπηρετώντας» πιστά ένα σύνολο ιδεών που με τη σειρά τους αντικατοπτρίζουν την κουλτούρα της εποχής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Το μοναδικό πράγμα που δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος είναι να σταματήσει ή να απαγορεύσει τον έρωτα», λέει χαρακτηριστικά η Συράν κι αυτό είναι μια αλήθεια που η κάθε μία από τις γυναίκες του σπιτιού, μα πιο πολύ η Ινώ, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ενστερνίζονται -όπως συνάμα γνωρίζουν- πως η μοίρα αυτής της κοινής για όλες τους αλήθειας είναι να περιφρονηθεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δε θέλω να αποκαλύψω περισσότερα στοιχεία για την πλοκή, το αφήνω στον αναγνώστη που σίγουρα δε θα κατατάξει αυτό το βιβλίο στη λίστα των τετριμμένων, που στερούνται πρωτοτυπίας αφού δεν πρόκειται για μια χιλιοειπωμένη ιστορία αγάπης. Ο συγγραφέας, είναι πολύ παραπάνω από αυτό. Ποιος ο λόγος να προσφύγω σε κλισέ, όπως «εξαιρετικό», «υπέροχο», «αριστούργημα», τυποποιημένες, απρόσωπες λέξεις για μένα που αδικούν αυτό το τόσο όμορφο βιβλίο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Σπουδάζω στις σελίδες των μυθιστορημάτων το βάρος και την ομορφιά του κόσμου<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn2">[2]</a>» μας λέει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης. Φυσικά θα συμφωνήσω και επιπλέον θα προσθέσω πως δεν μπορείς να προσποιηθείς για κάτι που δεν είσαι και το αναφέρω γιατί ο μεγάλος πλούτος του συγγραφέα μας στην προκειμένη περίπτωση, οι γνώσεις του για τη ζωή και τους ανθρώπους, αποτυπώνονται πάνω στο χαρτί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Ταλέντο και τεχνική γίνονται ένα με το περίτεχνο άγγιγμα του Δημήτρη Βαρβαρήγου -προικισμένος καθώς είναι με την ικανότητα να μετατρέπει με την πένα του ακόμη και την απλή περιγραφή δυο ανθρώπων που κάθονται σε ένα τραπέζι σε μια συναρπαστική σκηνή, καθιστώντας αδύνατο για τον αναγνώστη να αποδεσμευτεί. Και σε αυτό το σημείο μας θυμίζει ο αγαπημένος μας ποιητής: «Γνωρίζω πόσο είναι, σε έσχατη ανάλυση, δύσκολο πράγμα η απλότητα».<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn3">[3]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το τραγικό της ζωής είναι το αναπάντεχο της. Η μοίρα δε σε προειδοποιεί για το καλό που βρίσκεται στον δρόμο σου ούτε για το κακό που θα σε βρει, προλογίζοντας, ψιθυρίζοντας σου στο αυτί λέξεις όπως: «Και ξαφνικά…., Κι εκείνη τη στιγμή…». Η μοίρα σε θέλει απροετοίμαστο. Κατά τον ίδιο τρόπο ρέουν τα γεγονότα σε αυτό το βιβλίο, θυμίζοντας σου πως ένα όμορφο μυθιστόρημα έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία που το κάνουν να μοιάζει με πολύχρωμο, εξωτικό υφαντό. Πάνω σε κάθε ίνα του, ο δημιουργός του έχει απλώσει τη ψυχή του.</div><br /><div style="text-align: center;"><img height="334" src="https://www.fractalart.gr/wp-content/uploads/2019/02/dvarv-1.jpg" width="300" /></div><br /><div style="text-align: center;">Δημήτρης Βαρβαρήγος</div><br />Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school». Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, Θέατρο και Λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία. 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι: «Παράτα με». «Πίστη και Περηφάνια» «Μεθοδολογία Δημιουργικής γραφής» «Κραυγές γυναικών-Τροία μου» «Σχεδόν γυναίκα» 24 γράμματα εκδόσεις. Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ κι Εσείς», στο Greek Radio and news Florida Μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων. <div><br /></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKoGJqQnr99RYbLCfe3Ikmjde3bx4F75NmjUZMZVT2OCIRTOnlF58v8i_sAgRojOz11oMkcdPsDPy6WdOAMGIKXn9z7XtnzEi3j8mKU1ckv9p0frI5MEutPvj0Gcv3kYpyey7qFCi-Jk6w8W8en7a53_ASJJvVRgMex-Ivj6kwvpwIqzSWF-YiQvdY4Us/s1579/358432094_921857962241548_8063634731847591489_n%20(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1579" data-original-width="1316" height="97" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKoGJqQnr99RYbLCfe3Ikmjde3bx4F75NmjUZMZVT2OCIRTOnlF58v8i_sAgRojOz11oMkcdPsDPy6WdOAMGIKXn9z7XtnzEi3j8mKU1ckv9p0frI5MEutPvj0Gcv3kYpyey7qFCi-Jk6w8W8en7a53_ASJJvVRgMex-Ivj6kwvpwIqzSWF-YiQvdY4Us/w81-h97/358432094_921857962241548_8063634731847591489_n%20(1).jpg" width="81" /></a></div><span style="text-align: center;">* </span><span style="text-align: center;">Η Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων ενώ παράλληλα γράφει ποίηση.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;"><span style="text-align: center;">Κείμενα και άρθρα της, εμφανίζονται σε λογοτεχνικά περιοδικά της Αγγλίας και της Αμερικής καθώς επίσης και της χώρας μας. Τον τελευταίο χρόνο, ποιήματα της εκδοθήκανε σε δύο συλλογικές δουλειές από τις Scars Publications.</span></div></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-89814568450263945452023-09-25T11:04:00.000-07:002023-09-25T11:04:06.624-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Σχεδόν γυναίκα</span></b></div><div style="text-align: center;">24 γράμματα εκδόσεις</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGX1nCxrebGxiq7pjM7s0pc7Pu5ql825iEY3QC0YY9TrrsN_vQDVZdkbzU9ZL-964hyIAYpa-vdYIgPCHxqe8Pj8T1OUpZzXK3-Im13k7ifKTcMvS45MPsdPVEnbAZBqtWTZu7PDoiI9AGXGHjE6vQSyn923wlmE5ZvB57BfJHkvCD7eiUghiWR9YPhWo/s1687/258%20kb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1687" data-original-width="669" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGX1nCxrebGxiq7pjM7s0pc7Pu5ql825iEY3QC0YY9TrrsN_vQDVZdkbzU9ZL-964hyIAYpa-vdYIgPCHxqe8Pj8T1OUpZzXK3-Im13k7ifKTcMvS45MPsdPVEnbAZBqtWTZu7PDoiI9AGXGHjE6vQSyn923wlmE5ZvB57BfJHkvCD7eiUghiWR9YPhWo/w222-h358/258%20kb.jpg" width="222" /></a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ξέρω σας έχω ζαλίσει με την επανάληψη να προβάλω το βιβλίο, αλλά δεν θα ήταν εύστοχο, ούτε ευγενικό κάποιοι που ασχολήθηκαν μαζί του, μαζί μου, να μην τους ευχαριστήσω. Ευχαριστώ πολύ τη συγγραφέα και δημοσογράφο Μαρία Τσακίρη για την όμορφη κουβέντα μας και το εξαιρετικό vivlio-life.gr και την ψυχή αυτού, Ιουλία Ιωάννου, για τη φιλοξενία. </div><div style="text-align: center;"><br /></div><div><div style="text-align: center;"><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fvivlio-life.gr%2F%25ce%25b4%25ce%25b7%25ce%25bc%25ce%25ae%25cf%2584%25cf%2581%25ce%25b7%25cf%2582-%25ce%25b2%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25b2%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25ae%25ce%25b3%25ce%25bf%25cf%2582-%25cf%2583%25cf%2585%25ce%25bd%25ce%25ad%25ce%25bd%25cf%2584%25ce%25b5%25cf%2585%25ce%25be%25ce%25b7-%25ce%25bc%25ce%25b1%25cf%2581%25ce%25af%2F%3Ffbclid%3DIwAR3qb3-RRTXySGUrd-NmGx2bcPpgkewe6SV0fBn4dv2G48bOVrLFODhsGKo&h=AT3p4DuTkkb0ikFLb87aTtQlDLTz-qTiYhep0_8LtE1w-av-jwpY6CxTurcXbYRwdalQyKaSonb2PCpAexcEW49SI3opXF6yg2uksyMwR-4BQY8GhewexLcqEmLYE-l3JWpkXmGh50Mcr3Hkug&__tn__=-UK-R&c[0]=AT2oG2tKNGlyKaFFTC-YfWzq_twjoNi5AcGAM6iYAjSqS4HtzXiv0qEC5GO_6eHGP4xxSRaplDCiDCrE-QtbYh_pn_bQUqpsH3nOj2C_ID6-WYygUSn0F2b3KbIUEFg_EjxbXNfs52ZMJvJfaGqMSoQvloPvr5p5RkKbIW-aOv4YdNUHxZvxAQ">https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf.../</a></div><div><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. Αmare sine pudore. Κι αν δεχτούμε την άποψη του Pier Louis που υποστήριζε, ότι η ηδυπάθεια είναι ο μυστηριώδης αλλά αναγκαίος και δημιουργικός συντελεστής της πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας, επιβεβαιώνεται πως στον έρωτα δεν υπάρχει αμαρτία.</div></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-61868858588815816402023-09-25T10:58:00.001-07:002023-09-25T10:58:25.784-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Σχεδόν γυναίκα.</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiwZtjWExanY_TR6lqAVIhOCx5nJ_tRtSh2kXiO6Vjh_87f4mnH_lUVmcrrb86QSw2ONtKG2Pi4wiOWgk28bxsg0VzlRSMA5YCIdOeg5WVWhlQuAZOgayX7li78CRPYOnspfoUU0HnfoiWaOLsdHO177_nmb-4UY-FKgXFIsX7Gmm4wMVnCz_VAQ4Fdvg/s273/16%20kb.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="273" data-original-width="235" height="273" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiwZtjWExanY_TR6lqAVIhOCx5nJ_tRtSh2kXiO6Vjh_87f4mnH_lUVmcrrb86QSw2ONtKG2Pi4wiOWgk28bxsg0VzlRSMA5YCIdOeg5WVWhlQuAZOgayX7li78CRPYOnspfoUU0HnfoiWaOLsdHO177_nmb-4UY-FKgXFIsX7Gmm4wMVnCz_VAQ4Fdvg/s1600/16%20kb.jpg" width="235" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Ευχαριστώ τη συγγραφέα - Δημοσιογράφο Χαριτίνη Μαλισσόβα για την όμορφη κουβέντα μας και τη φιλοξενία στην εφημερίδα Θεσσαλία, με αφορμή την κυκλοφορία του μυθιστορήματος.</span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjJHz4H_Lxl7i9ue2oEt0hW-L7GCC4mCDDc5pAOFZmCZui-zQkOn6to7n5oMcS0H5P0KoNs5KyOjnNteRH6QCXWYS6hyIyukEhDn7WGR16eFaJZCP-yUDtGet7-gMCm4E0VIRTtTY1wEh2QFHc5pJPfWX85dnmEVgEkPnR6fG_rJUhOeeY0V6S4qz7cU/s930/351526655_10230376419973751_5326800747516231477_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="930" data-original-width="526" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdjJHz4H_Lxl7i9ue2oEt0hW-L7GCC4mCDDc5pAOFZmCZui-zQkOn6to7n5oMcS0H5P0KoNs5KyOjnNteRH6QCXWYS6hyIyukEhDn7WGR16eFaJZCP-yUDtGet7-gMCm4E0VIRTtTY1wEh2QFHc5pJPfWX85dnmEVgEkPnR6fG_rJUhOeeY0V6S4qz7cU/w246-h356/351526655_10230376419973751_5326800747516231477_n.jpg" width="246" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-79817357286438397832023-09-25T10:48:00.003-07:002023-09-25T10:48:54.772-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>ΣΜΥΡΝΗ </b></span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Τριάντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη ΣΜΥΡΝΗ της φαντασίας και της μνήμης… ISBN: 978-960-563-596-1 ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ </div><div style="text-align: center;"><a href="https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/trianta-exi-siggrafeis-grafoun-gia-ti-smirni-tis-fantasias-kai-tis-mnimis?fbclid=IwAR2_h43JNnpioaHTz-dTyL-LTg2MJfRem4H2Iez0YNRq8lyQc2b0ItODpQE">https://ellinoekdotiki.gr/.../trianta-exi-siggrafeis...</a> </div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRFJfnKBRZfE--rRAmFDIk-OoehY6MNyCGUghPhpEGtSREi5op47SsoZtkgl_AtSJtX9HYrPYzFKjoXMDaEtvK6y68kMx_b9crxPw5gk7vQCrkaM0B4f4Qo20vqFbGi4QYEU4Z44MSgyM6IfHxP2ylRcEw-yWYSeyFMsZK0Vnk_A9ivQr-1CATmXOSxAg/s600/357498821_10230533080290161_4240371512478002241_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRFJfnKBRZfE--rRAmFDIk-OoehY6MNyCGUghPhpEGtSREi5op47SsoZtkgl_AtSJtX9HYrPYzFKjoXMDaEtvK6y68kMx_b9crxPw5gk7vQCrkaM0B4f4Qo20vqFbGi4QYEU4Z44MSgyM6IfHxP2ylRcEw-yWYSeyFMsZK0Vnk_A9ivQr-1CATmXOSxAg/s320/357498821_10230533080290161_4240371512478002241_n.jpg" width="273" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μικρά Ασία. Τόπος που γέννησε σπουδαίους πολιτισμούς στη μακραίωνη Ιστορία του. Σμύρνη. Μια πόλη σταθμός, θρύλος, σύμβολο. «Γκιαούρ Ιζμίρ» –«Άπιστη Σμύρνη»– για κάποιους, «Γκιουζέλ Ιζμίρ» –«Ωραία Σμύρνη»– για τους περισσότερους. Η καταστροφή της τον Σεπτέμβριο του 1922 θα σημάνει τη βίαιη εκρίζωση του ελληνικού στοιχείου από τη Μικρά Ασία και το τέλος μιας εποχής για την ίδια την πόλη. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τριάντα έξι συγγραφείς γράφουν για τη ΣΜΥΡΝΗ της φαντασίας και της μνήμης… που χάθηκε στις φλόγες, για τη Μικρασιατική Καταστροφή, το δράμα των προσφύγων. Απόγονοι προσφυγικών οικογενειών πολλοί από αυτούς, αναβιώνουν μέσα από τις αφηγήσεις τους τη ζωή στη Μικρά Ασία των αρχών του 20ού αιώνα καθώς και τις δραματικές συνέπειες της κατάρρευσης του μικρασιατικού μετώπου το 1922 για τον ελληνισμό.</div><div style="text-align: justify;">Στον συλλογικό τόμο έγραψαν οι συγγραφείς:</div><div style="text-align: justify;">Γρηγόρης Αζαριάδης, Έρικα Αθανασίου, Άννα Αφεντουλίδου, Δημήτρης Βαρβαρήγος, Μηνάς Βιντιάδης, Γιώργος Ι. Βοϊκλής, Γιάννης Γιαννέλης-Θεοδοσιάδης, Γιώργος Γκόζης, Βασίλης Γκουρογιάννης, Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, Αλέξης Σ. Ζήρας, Κώστας Θεολόγου, Γιώργος Χ. Θεοχάρης, Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Νιόβη Ιωάννου, Κατερίνα Καριζώνη, Γιώργος Α. Λεονταρίτης, Σωτηρία Μαραγκοζάκη, Ευάγγελος Μαυρουδής, Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Πολύνα Γ. Μπανά, Γιώργος Μπλάνας, Κωνσταντίνος Μπούρας, Τόλης Νικηφόρου, Αντώνης Νικολόπουλος (Soloúp), Γιώργος N. Παπαθανασόπουλος, Γιάννης Πατσώνης, Λιάνα Σακελλίου, Ελένη Σαραντίτη, Αντώνης Δ. Σκιαθάς, Κώστας Στοφόρος, Βασίλης Τζανακάρης, Λίτσα Τότσκα, Ιώ Τσοκώνα, Φίλιππος Φιλίππου, Άγγελος Χαριάτης.</div><div style="text-align: justify;">Επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης</div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-46773303033523674012023-09-25T10:45:00.002-07:002023-09-25T10:45:21.626-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Κραυγές γυναικών -Τροία μου</span></b></div><div style="text-align: center;">24 γράμματα εκδόσεις</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU8O-LqfAAl7JRaSlcF1LxQn-isvRMbG7-MQBHtLRH0YDPkSWfzoAk4x_bSQziH4GQjqD0iWVAUBxzZfQZM8VJKoPlB2ubEPxjfqIISw7_9Kqnu2AdbgBK0kFCFPUWJlBudalB1SdiNtjYGRiZVSEj5EQ0ymcPIAjT1nE0sJjQBHwA77qxDaQe9fLJnuE/s600/348575039_7144663778894168_6333819970703111314_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="402" height="363" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiU8O-LqfAAl7JRaSlcF1LxQn-isvRMbG7-MQBHtLRH0YDPkSWfzoAk4x_bSQziH4GQjqD0iWVAUBxzZfQZM8VJKoPlB2ubEPxjfqIISw7_9Kqnu2AdbgBK0kFCFPUWJlBudalB1SdiNtjYGRiZVSEj5EQ0ymcPIAjT1nE0sJjQBHwA77qxDaQe9fLJnuE/w243-h363/348575039_7144663778894168_6333819970703111314_n.jpg" width="243" /></a></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Καλέ μας Γιατρέ, φίλε και συγγραφέα... Ευχαριστώ πολύ για τα θερμά σου λόγια... ως συγγραφέας νιώθω ικανοποιημένος πού μπορώ μέσα από το μαγικό ταξίδι της λογοτεχνίας, με την πένα μου να μοιράζομαι και να ταυτίζονται οι αναγνώστες μου με το όμορφο παρελθόν μας. Τι όμορφη αίσθηση να σε διαβάζουν και να εκφράζουν τις απόψεις τους, οποίες κι αν είναι αυτές.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Κι ενώ ο πόλεμος για τις Σφήκες του Αριστοφάνη από το Εθνικό θέατρο μαίνεται ανάμεσα στους ανθρώπους του θεάτρου, ένας σύγχρονος Αισχύλος υπάρχει και κυκλοφορεί ανάμεσά μας. </span><span style="font-size: large;">Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjULTaDhxRicZiG6kJGoKRUumLmp-vww_Bat7U8xfvMv-MabfFjf4kv6JONa3NbjPQ-L-UpCUAsI-t5NGsElnufST47hkUFScoj08Jpyt3nsgSwOFyc7d7yGV1gxm_lO6AH8AELREuv8IorUuwo3kkRQTLGWokCuPnG3U-82kvsT19L8ZWSfqRDnWGjC3w/s407/348654086_7144663912227488_4096552951894100430_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="407" data-original-width="307" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjULTaDhxRicZiG6kJGoKRUumLmp-vww_Bat7U8xfvMv-MabfFjf4kv6JONa3NbjPQ-L-UpCUAsI-t5NGsElnufST47hkUFScoj08Jpyt3nsgSwOFyc7d7yGV1gxm_lO6AH8AELREuv8IorUuwo3kkRQTLGWokCuPnG3U-82kvsT19L8ZWSfqRDnWGjC3w/s320/348654086_7144663912227488_4096552951894100430_n.jpg" width="241" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Διάβασα το βιβλίο του "Κραυγές γυναικών, Τροία μου" και έζησα ένα λογοτεχνικό έργο ισάξιο έπους. O Δημήτρης Βαρβαρήγος με την αγάπη του για την γλώσσα, την πλανεύτρα φαντασία του και την αριστοτεχνική πλοκή στα έργα του μάς μαγεύει. Για μια ακόμη φορά, όπως σε πολλά έργα του ο συγγραφέας, εμμονικά, ασχολείται με την γυναίκα ως αρχέτυπο. Στις κραυγές γυναικών τον λόγο παίρνουν οι γυναίκες της Τροίας που βίωσαν τα δεινά ενός δεκαετούς πολέμου ως δευτεραγωνίστριες, στο πίσω πλάνο του προσκηνίου. Καταθέτουν την δική τους ερμηνεία, αποκαλύπτουν λεπτομέρειες, μια δεύτερη σκέψη, που μόνο ένα θηλυκό μυαλό θα δει. Και το θηλυκό μυαλό δεν διεκδικούν μόνο οι γυναίκες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ο συγγραφέας δανείζεται δεκαπέντε γυναίκες που εμπλέκονται στον Τρωϊκό πόλεμο και ολοκληρώνει μια μελέτη για τη γυναικεία φύση. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGMNuzIm4l0GNyZH-6YeqIXT5gCehtVXGAbhMgiGKVUfurNeHxcAwSNmxfcJdgc8gQD2Tx8meeQyni-aJS9jhJDNc2_sh8VWsVchqaVFluxoRqpAj08T7h9o3m5xg_AMZ_nPG7LMlRIzAyhCVRNXQeYFHX5c2cPKmmuUYr02kDg1hzAqODY8F5wLnyxK4/s600/349580860_7144663988894147_3128919909434339661_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="450" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGMNuzIm4l0GNyZH-6YeqIXT5gCehtVXGAbhMgiGKVUfurNeHxcAwSNmxfcJdgc8gQD2Tx8meeQyni-aJS9jhJDNc2_sh8VWsVchqaVFluxoRqpAj08T7h9o3m5xg_AMZ_nPG7LMlRIzAyhCVRNXQeYFHX5c2cPKmmuUYr02kDg1hzAqODY8F5wLnyxK4/s320/349580860_7144663988894147_3128919909434339661_n.jpg" width="240" /></a></div><span style="font-size: large; text-align: justify;"><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large; text-align: justify;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;">Γράφει στο οπισθόφυλλο: «Δεκαπέντε γυναίκες αφηγούνται μέσα απ’ την ψυχή τους πώς έζησαν τα δέκα χρόνια του Τρωικού πολέμου πλάι στους ήρωες, στους βασιλιάδες. Μιλούν για τις ζωές τους, για τους άντρες τους, για τα δεινά και τις συμφορές τους, για τα δικά τους παθήματα και προσωπικά πάθη. Εκμυστηρεύονται μύχια μυστικά, πώς βίωσαν τη χαρά, τη φιλία, τον έρωτα, την αγάπη, τη μητρότητα, την εκδίκηση και την περιφρόνηση. Τη σκλαβιά και τον θάνατο. Μιλούν για εκείνους που αγάπησαν. Για εκείνους που τις αγάπησαν. Τι κι αν είναι “Λιπεσάνορες” – οι γυναίκες που λείπουν στους άντρες. Εξιστορούν την τόλμη, τους ήρωες, τη γενναιότητα, την αξία των ιδανικών ν’ αγωνίζεται κανείς για την πατρίδα του ως το τέλος. Η άλλη όψη του έπους εκφρασμένο από δεκαπέντε τραγικές φιγούρες, πως βίωσαν τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την πίστη και την προδοσία, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του και την υπεράσπιση του δικαίου. Μια ιστορία που σε κάνει συμμέτοχο στον μαγικό κόσμο των γυναικών. Αφηγήσεις που συνεπαίρνουν κάθε συναίσθημα. Διαβάζεις και νομίζεις ότι ζεις ένα ακραίο όνειρο σε έναν διαφορετικό κόσμο, δύσκολο αλλά συνάμα όμορφο, που χαρίζει χαρά και ευτυχία».</div></span></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-2708870859963924342023-09-25T10:34:00.001-07:002023-09-25T10:36:03.183-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Υπατία </span></b></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.facebook.com/24grammata?__cft__[0]=AZVyXqzC5tciu5Uen9AQL8cDJdpYHVwNP6LcnOKkkXtnWS6eG5a_fNcWN__jdDBYY8xr6BTJzvQv8Jgwa-xlen5ukoFVlgx6TjOpUcctpWo8avBmn2fonRp2JL--yYJW4z20y4JgHY9D2CC8OYwSEMg0itKA9ExcjeRBQw6A747OAWrDfjZQxXFhwBCtdKL8Yjf4UXcOeL2wa24PPd3eO-dk&__tn__=-UC%2CP-y-R">24γράμματα / Εκδoτικός Οίκος</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.facebook.com/24grammata/videos/611258866727559?locale=el_GR">https://www.facebook.com/24grammata/videos/611258866727559?locale=el_GR</a> <br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRGMzctUNSZ5V4kjL90_rcb9L3g3HbLIS6yFHr6K20GNJ8dZzGDlL7Oq3ZjhwuDwpfE-DOroeixbZwl55X1orObLfsJ97r3zZr1o9EVkemvxZAwWC4EX_CcTAWaHggdvvHFbVAUWDpvK1XGxFZGjL0ZYEbHplBYpHEs6qucw_Pcb0Pz8OVVvldDH7GN4Q/s633/92kb.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="633" data-original-width="455" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRGMzctUNSZ5V4kjL90_rcb9L3g3HbLIS6yFHr6K20GNJ8dZzGDlL7Oq3ZjhwuDwpfE-DOroeixbZwl55X1orObLfsJ97r3zZr1o9EVkemvxZAwWC4EX_CcTAWaHggdvvHFbVAUWDpvK1XGxFZGjL0ZYEbHplBYpHEs6qucw_Pcb0Pz8OVVvldDH7GN4Q/w279-h374/92kb.jpg" width="279" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις 24γράμματα.</div><div style="text-align: center;"><b>"Υπατία" του Δημήτρη Βαρβαρήγου!</b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">"Έξι ολόκληρα χρόνια κράτησε η συγγραφή μέχρι να ολοκληρωθεί αυτό το έργο το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό" υπογραμμίζει ο συγγραφέας του έργου και συνεχίζει:</div><div style="text-align: center;">"Υπήρξαν στιγμές που ζωντάνευε μέσα μου το πνεύμα της. Με κυρίευε η προσωπικότητα της και μέσω των γνώσεων της οδηγούσε το χέρι μου να γεμίζει τις σελίδες με τη δράση της.</div><div style="text-align: center;">Όπως τότε που υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες γυναικείες μορφές και δίδασκε όπου μπορούσε στο πανεπιστήμιο, στη βιβλιοθήκη, στους δρόμους μαθηματικά, αστρονομία και πλατωνική φιλοσοφία, δίδαξε και σε μένα τον αρχαίο ελληνικό ιδεαλισμό με τις αμέτρητες Αρετές του".</div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-43935321160102067782023-09-25T10:29:00.000-07:002023-09-25T10:29:04.107-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Βιβλιοαναφορές</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Δήμητρα Κωλέτη</span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU0-k8lGtgfY5JYv1YLWGXg3ikxvaU2pUsjOPtBVJpnjxx-qYYAYoiOaTxy5XLNLixFe_3nUzZAq7j3fQzl73tbxhFIJ71vsfCoNb7RRLHnqzwDyMBHJFHdGQS5WM1KPgoSpovMZvXq149EFc_EUwoEmO4juXCOubvVKE5qANbYyuBm39sO1MUPEEQc5s/s640/103.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="438" height="343" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU0-k8lGtgfY5JYv1YLWGXg3ikxvaU2pUsjOPtBVJpnjxx-qYYAYoiOaTxy5XLNLixFe_3nUzZAq7j3fQzl73tbxhFIJ71vsfCoNb7RRLHnqzwDyMBHJFHdGQS5WM1KPgoSpovMZvXq149EFc_EUwoEmO4juXCOubvVKE5qANbYyuBm39sO1MUPEEQc5s/w291-h343/103.jpg" width="291" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://biblioanafores.blogspot.com/2023/07/blog-post.html?m=1&fbclid=IwAR1CBP79luZ9huMXO24b8TCZJRLkPJCII-oqJJnmGPUNo0NF_XG4nscnOcY">https://biblioanafores.blogspot.com/2023/07/blog-post.html?m=1&fbclid=IwAR1CBP79luZ9huMXO24b8TCZJRLkPJCII-oqJJnmGPUNo0NF_XG4nscnOcY</a></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-68989617539346573242023-09-25T10:23:00.003-07:002023-09-25T10:23:44.888-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Στην εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος κυκλοφορεί στο ένθετο τα καλοκαίρια μας, το διήγημα μου «Η ομορφιά να είσαι Άνθρωπος». Θερμές ευχαριστίες στον Διευθυντή Πάνο Αμυρά για την αγάπη και το αμέριστο ενδιαφέρον του στη λογοτεχνία όσο και τον καλό φίλο και συγγραφέα Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη για την οργάνωση. </span></div><div style="font-size: large; text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; font-size: large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRXo3Dvl4ZyOUx8FpbbRyipfHMkoqU_yXSghO9semuY5JdtRtip_qguJN57AQB-A4KNsyERW3rBIRGN9OJJp_TQ7mVncXxgHnJTkTmWXRahHHLnmZeFJThzlCLUf2uVEfZxEZU4geoVjz52kPx52-5Xqrh6ZI7AczmXDHalFptZ67yeLb8QpbmX73Cs_c/s640/363396697_10230701623103626_8767767771112487000_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="522" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRXo3Dvl4ZyOUx8FpbbRyipfHMkoqU_yXSghO9semuY5JdtRtip_qguJN57AQB-A4KNsyERW3rBIRGN9OJJp_TQ7mVncXxgHnJTkTmWXRahHHLnmZeFJThzlCLUf2uVEfZxEZU4geoVjz52kPx52-5Xqrh6ZI7AczmXDHalFptZ67yeLb8QpbmX73Cs_c/w323-h396/363396697_10230701623103626_8767767771112487000_n.jpg" width="323" /></a></div><br /><div style="font-size: large; text-align: center;"><br /></div><div style="font-size: large; text-align: center;"><b>Τα καλοκαίρια μας</b></div><div style="font-size: large; text-align: center;"><b>Η ομορφιά να είσαι άνθρωπος</b></div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Όταν άρχισε το μυαλό μου να γεμίζει μνήμες, πλημμύρισε από εκείνα τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια, τη θάλασσα, το ανέμελο παιχνίδι και το ξεκαρδιστικό γέλιο που γέμιζε όνειρα την πλάση κι έκανε τ’ αστέρια να χαμογελούν. Μεγάλωσα σε μια φτωχογειτονιά κάτω από την Ακρόπολη, με χωματόδρομους, πολλά παιδιά, πολλές φωνές και ατελείωτο παιχνίδι.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Πρώτη φορά το 1959 σε ηλικία πέντε ετών αντίκρισα τη θάλασσα, στο Παλαιό Φάληρο. Εποχή που οι εξελίξεις είχαν αρχίσει να ξεδιπλώνονται ήδη με τη λήξη του πολέμου και να προδιαγράφουν ένα νέο τρόπο ζωής μακριά από τη φτώχια και τη μιζέρια.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Η συγκεκριμένη χρονιά, εκτός του ότι ολοκλήρωνε το πρώτο μισό του 20ου αιώνα λειτούργησε ως το πρώτο βήμα για τη μετάβαση στη δεκαετία του 1960 που γέμισε τη συνείδηση των περισσότερων ανθρώπων ηλικιωμένων και νέων ως την «εποχή της αμφισβήτησης»: το Γούνστοκ, η εξέγερση στη Γαλλία με το blood and strawberry, ήταν οι απαρχές για τον αέρα ελευθερίας των κοινωνιών. Όπως και η ελευθερία του τύπου, πολύ σημαντικό. Άκουγα τον πατέρα μου να λέει: «Επιτέλους με τους φασίστες, θα μπορούμε τώρα να διαβάζουμε ελεύθερα, χωρίς να κρύβουμε την εφημερίδα στη μασχάλη.»</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Τα καλοκαίρια περνούσαν σαν γύρισμα σελίδας. Έκρυβαν όμως μέσα τους έναν ολόκληρο μαγικό κόσμο που ομόρφαινε την ψυχή μου. Αίγινα και αγκίστρι, κοντινές διαδρομές και σύντομες παραμονές. Τα οικονομικά λιγοστά για ένα ζευγαράκι, όπως οι γονείς μου, που μόλις είχε βγει από τον όλεθρο του πολέμου και προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Κάποια χρονιά, το 1963 ήταν η πρώτη φορά που πήγαμε εκδρομή στο Καπανδρίτι, στο σπίτι του θείου Απόστολου, του κομμουνιστή, έτσι τον αποκαλούσε η δεξιά φατρία του σογιού. Ότι είχε αποφυλακιστεί από τη Μακρόνησο και μας περίμενε με λαχτάρα. Ήταν ένας γλυκός άνθρωπος που όλο μιλούσε για πολιτική, φυλακές, διώξεις και την ομορφιά να είσαι άνθρωπος. Εμπειρίες ζωής χαραγμένες βαθιά στην ψυχή του. Ήταν πολύ ανοιχτόκαρδος, ανοιχτόμυαλος και δοτικός.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Εκείνο το καλοκαίρι ήταν που η παρουσία του σημάδεψε πολιτικά το πνεύμα και τη μετέπειτα ζωή μου, όσο και η παρουσία της Μαργαρίτας, κόρη της συντρόφου του θείου, που ενέπνευσε σε ένα εννιάχρονο παιδί τον πλατωνικό έρωτα και ο κατά ένα χρόνο μεγαλύτερος αδελφός της, ο Αναστάσης, τη σημασία της αληθινής φιλίας.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Από εκείνη τη χρονιά και τα τρία παιδιά περνούσαμε μαζί τα καλοκαίρια μας. Η θάλασσα των Αγίων Αποστόλων ένωνε τις μέρες μας· και οι νύχτες στο Καπανδρίτι τα όνειρα μας. Ήταν εκείνες οι μαγικές στιγμές που μένουν για πάντα ανεξίτηλες στο χρόνο. Μα εκείνο που σημάδεψε και οργάνωσε την πολιτική μου σκέψη ήταν οι αφηγήσεις του θείου Απόστολου. Κάθε του λέξι κι ένας ήλιος που θα φώτιζε τη συνείδηση της ύπαρξής μου στο πέρασμα του χρόνου. Κάθε του ιδέα και μια πνοή φρεσκάδας γέμιζε το μυαλό μου με μια δύναμη που ακουμπούσε την ψυχή μου.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Η αυλή του σπιτιού ήταν μεγάλη με πολλά δέντρα και θάμνους. Έρχονταν κι άλλα παιδιά της γειτονιάς και παίζαμε κρυφτό. Πάντα πήγαινα σε μια κρυψώνα πίσω από μια στιβάδα ξύλων για τη στόφα του χειμώνα, ήταν σκοτεινά εκεί και δεν μπορούσαν να με βρουν. Η στιβάδα ήταν ακριβώς πλάι στη βεράντα που κάθονταν οι μεγάλοι να τρωγοπίνουν και να μιλούν. Σαν απόηχος ακούγονταν οι φωνές των παιδιών που με έψαχναν, μα εγώ ήμουν αφοσιωμένος σε όσα ιστορούσε ο θείος και μεγάλωναν την περιέργεια μου.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Όταν η νύχτα έμενε μονάχη από παιδιά και μόνον των μεγάλων ακούγονταν ψίθυροι, συντροφιά με το τραγούδι των κούκων και των γρύλων, ανασήκωνα το κεφάλι μου να ακούσω κάποια αληθινή ιστορία που είχε ζήσει ο θείος.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Μα ετούτο δεν κρατούσε για πολύ. Η κούραση πάντα βάραινε τα ματόκλαδα μου κι ούτε που καταλάβαινα πως οι σκέψεις μου αφομοιώνονταν σε εκείνο το χαοτικό βύθισμα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Κι ένα βράδυ από τα πολλά, ένιωσα ένα σκούντημα. Ακούω τη φωνή του Αναστάση στο αφτί μου.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Μώμο… Μώμο, ξύπνα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Το πηχτό σκοτάδι δυνάμωνε τους ήχους της νύχτας. Ανασηκώθηκα κάπως ανήσυχα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Ακούς; με ρώτησε ο Αναστάσης και διέκρινα μια ταραχή στη φωνή του που με τρόμαζε.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Ήρθαν πάλι για τον μπαμπά, ακούστηκε η φωνή της Μαργαρίτας που είχε σηκωθεί.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Ποιοι ήρθαν; ρώτησα με έκπληξη και αγωνία έτοιμη να ξεσπάσει σε κραυγή.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Ήρθαν πάλι εκείνοι, να συλλάβουν τον μπαμπά, απάντησε η Μαργαρίτα ταραγμένα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Ακούω πατημασιές, πλησιάζουν, ψιθύρισα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Παναγίτσα μου κάνε κάτι να γλιτώσει τη φυλακή, τρεμούλιασε η φωνή της Μαργαρίτας.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Κάτι πρέπει να κάνουμε, λέω με απόφαση.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Παίρνω το θάρρος και σηκώνομαι. Περπατάω στις μύτες και κοιτάζω έξω από το παράθυρο. Σκοτάδι κι όμως ξεχωρίζω αμυδρά δυο φιγούρες να σαλεύουν ανάμεσα στα δέντρα του κήπου.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Πρέπει να ειδοποιήσουμε τον μπαμπά να κρυφτεί, ψελλίζει ο Αναστάσης.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Περίεργα συναισθήματα γέμισαν την καρδιά μου. Ο φόβος μου διαλύθηκε σαν αγέρι. Ψηλαφιστά στις μύτες και με προσοχή να μην τρίξει η πόρτα, βγήκα από το δωμάτιο. Μέσα στη σκοτεινή κουζίνα πύρωνε μια καύτρα τσιγάρου. Ήταν θείος που κάπνιζε και η ψύχραιμη στάση του μαρτυρούσε πως περίμενε τη στιγμή αυτή που εμείς τα παιδιά αγνοούσαμε.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Η Μαργαρίτα και ο Αναστάσης που με είχαν ακολουθήσει έπεσαν στην αγκαλιά του.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Μπαμπά ήρθαν πάλι εκείνοι, πρόφερε η Μαρίνα πανικόβλητη.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Πατέρα, φύγε να κρυφτείς, συμπλήρωσε ο Αναστάσης ταραγμένος.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Το χτύπημα στην πόρτα ακούστηκε δυνατό όσο κι επιτακτικό σπάζοντας κάθε άλλον φυσικό θόρυβο της νύχτας.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Ο θείος άναψε το φως. Μας χαμογέλασε και είπε.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Αγωνίζομαι να μείνω ελεύθερος άνθρωπος. Έδωσε από ένα φιλί στα μέτωπα μας και συμπλήρωσε. Πηγαίνετε τώρα στα κρεβάτια σας και όλα θα γίνουν όπως πρέπει.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Μπαμπά, φοβάμαι, πρόφερε η Μαργαρίτα κι έπεσε ξανά στην αγκαλιά του.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Ο Θείος έκανε νόημα στον Αναστάση να την πάρει στο δωμάτιο. Στη στιγμή έφτασαν η γυναίκα του και οι γονείς μου.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">-Τα παιδιά και τα μάτια σας, τόνισε και με θάρρος άνοιξε την πόρτα.</div><div style="font-size: large; text-align: justify;">Λίγο αργότερα που κόπασε ο πνιχτός λυγμός της θείας και το υγρό φως της μέρας απλωνόταν αδιάφορο, αποκοιμήθηκα με τα λόγια του να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου: «Πιστεύω πως το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου ξεκινάει από το σώμα του. Άμα δεν έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου όπως σου γουστάρει, τότε μπορεί να αρνείσαι ένα ανελεύθερο σύστημα, αλλά ταυτόχρονα να αναπαράγεις ένα νέο σύστημα καταπίεσης.»* *Χρόνης Μίσσιος</div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-89439351512234735632023-09-25T10:18:00.002-07:002023-09-25T10:18:54.916-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>Η άγνοια ως ευδαιμονία των καιρών... </b></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT01YcPBD56Sb_rk6SxvakeEKl940q5bQy2nq4A6avCIfUNy3FaIW1TexrO5Ldw77LvXVA9vmKo7w6KVXVUQoaJmY59SWP7U_RAam7oaQEZidXczUrG-0kCTo3abOyuhdXZC4Yt8wGAztbF7BTkiXSoOYgNa5I9F-jk4kVPCa4zqpJIdlhX7PW4yf7wSY/s225/366727467_10230809288875203_2880008929603526167_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="225" data-original-width="225" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT01YcPBD56Sb_rk6SxvakeEKl940q5bQy2nq4A6avCIfUNy3FaIW1TexrO5Ldw77LvXVA9vmKo7w6KVXVUQoaJmY59SWP7U_RAam7oaQEZidXczUrG-0kCTo3abOyuhdXZC4Yt8wGAztbF7BTkiXSoOYgNa5I9F-jk4kVPCa4zqpJIdlhX7PW4yf7wSY/w307-h307/366727467_10230809288875203_2880008929603526167_n.jpg" width="307" /></a></div></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Τραγικό φαινόμενο στις μέρες μας, η άρρωστη μακαριότητα και απροθυμία των ανθρώπων να εναντιωθούν σε αυτά που απειλούν την ίδια την ύπαρξη τους.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Επιμένουν στη σιωπή έχοντας μοναδική έννοια, την επιφανειακή ψυχαγωγία τους και κρατούν τα μάτια τους κλειστά και στρουθοκαμηλίζουν· σαν να μη θέλουν να δουν την πραγματικότητα.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Παραμένουν αδρανείς με κάθε κόστος, καθώς η άγνοια είναι η ευδαιμονία τους.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αν συνεχιστεί αυτή τη αδιάφορη κατάσταση απρονοησίας, αμφισβήτησης και δράσης, θα βυθιστούμε στον πιο φρικτό εφιάλτη που δεν έχει δει ποτέ ο κόσμος.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Η ανθρωπότητα πρέπει να ξυπνήσει.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Η ατζέντα που προετοιμάζουν για τον άνθρωπο θα είναι απρόσμενα σκληρή και απάνθρωπη.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">.............................................................................................................................</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Μιχάλης Κατσαρός</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">και λέει: καλά είμαι εδώ.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε σ’ αυτόν που γύρισε πάλι στο σπίτι</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">και λέει: Δόξα σοι ο Θεός.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στον κοντό άνθρωπο του γραφείου</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στην εταιρεία εισαγωγαί – εξαγωγαί</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στην κρατική εκπαίδευση</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στο φόρο</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ αυτόν που χαιρετάει απ’ την εξέδρα ώρες ατέλειωτες</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">τις παρελάσεις</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στον πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ όλα τ’ ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">έντυπα αγίων λίβανον και σμύρναν</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε πάλι σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ όλους που γράφουν λόγους για την εποχή</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στις κολακείες τις ευχές στις τόσες υποκλίσεις</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">από γραφιάδες και δειλούς για το σοφό αρχηγό τους.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στα εργοστάσια πολεμικών υλών</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στα θούρια</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στους θεατές</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στον άνεμο</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">σ’ όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">ως και σε μένα, σε μένα ακόμα που σας ιστορώ αντισταθείτε.</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.</span></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-15838628731849202362023-09-25T10:14:00.000-07:002023-09-25T10:14:09.653-07:00<div style="text-align: center;"><a href="https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid02t6yBp2DCCjdKrbX6oULdfRN9SEnB91pw8ZYeJDCF6eawZCpVFRjjj8MieEihTEtEl&id=1215307483&__cft__[0]=AZXpWNr0EEbKsRGPQYS_DABoTNiH3RUp33q8HLfGCA01XUIAmZA48gHVGAiHGNTZPm4UZylnRVZEYPouyo3P4QuCtS3s9qu3Vo3auibAPmv-vxUAxz893yd-F0wXkvRUBnE_RyqMA9kX9gLU0iEIVwtHbfJpVVxw7UnXfSc2eg7ysvXgoU21GzTJAh-WIV--7gM&__tn__=%2CO%2CP-R">24 Αυγούστου</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=100013977738598&__cft__[0]=AZXpWNr0EEbKsRGPQYS_DABoTNiH3RUp33q8HLfGCA01XUIAmZA48gHVGAiHGNTZPm4UZylnRVZEYPouyo3P4QuCtS3s9qu3Vo3auibAPmv-vxUAxz893yd-F0wXkvRUBnE_RyqMA9kX9gLU0iEIVwtHbfJpVVxw7UnXfSc2eg7ysvXgoU21GzTJAh-WIV--7gM&__tn__=-]K-R">Βίκυ Τάσιου</a>,ψηφιακός δημιουργός: Αυτά τα άτιμα τα βιβλιοπωλεία όλο μπροστά μου ξεφυτρώνουν. Ένα βιβλίο που ήθελα πάρα πολύ να διαβάσω και επιτέλους το κρατάω στα χέρια μου και εννοείται ότι πέφτω με τα μούτρα στην ανάγνωσή του. Από εμένα και την Ίρμα καλό απόγευμα.</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtY-jFOJON71enE091d02jEBEM6LzFm5NCiKy3j9BLuk7b7CHkt57A3D1pZkCmkiuyGPUFHtorSq7F2gAyHR47reiz702F5ls7X4clZXzRV0DPsnCItoyUWjISdRNNkM5qErxNtP2sbVla59QpSLRwh7HVw3m5m9NCp07aidCNgz0s5rX1twOwi1lCdV8/s600/366743735_10230846090235214_7725239994686527109_n.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtY-jFOJON71enE091d02jEBEM6LzFm5NCiKy3j9BLuk7b7CHkt57A3D1pZkCmkiuyGPUFHtorSq7F2gAyHR47reiz702F5ls7X4clZXzRV0DPsnCItoyUWjISdRNNkM5qErxNtP2sbVla59QpSLRwh7HVw3m5m9NCp07aidCNgz0s5rX1twOwi1lCdV8/w318-h424/366743735_10230846090235214_7725239994686527109_n.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Μ<a href="https://www.facebook.com/mary.magoula?__cft__[0]=AZXpWNr0EEbKsRGPQYS_DABoTNiH3RUp33q8HLfGCA01XUIAmZA48gHVGAiHGNTZPm4UZylnRVZEYPouyo3P4QuCtS3s9qu3Vo3auibAPmv-vxUAxz893yd-F0wXkvRUBnE_RyqMA9kX9gLU0iEIVwtHbfJpVVxw7UnXfSc2eg7ysvXgoU21GzTJAh-WIV--7gM&__tn__=-]K-R">ary Magoula</a> συγγραφέας: Πάμε λοιπόν με Πίστη και Περηφάνια κι όπου μας βγάλει. Όμορφη αναγνωστική διαδρομή μέσα από τις σελίδες του εξαιρετικού αυτού μυθιστορήματος του ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΒΑΡΗΓΟΣ! Μέσα από τη ρεαλιστική ματιά του συγγραφέα ξεδιπλώνεται με δεξιοτεχνία ο ψυχικός κόσμος των ηρώων που αναδεικνύουν ο καθένας με τον ρόλο που έχει κληθεί να υποδυθεί τη δύναμη της ανθρώπινης φύσης, την αχαλίνωτη αισιοδοξία της νιότης, τη φιλία, τον έρωτα! Όπως και αν διαβαστεί, αργά ή απνευστί, είμαι σίγουρη πως ο αναγνώστης πέρα από το ταξίδι του νου, θα προβληματιστεί και θα αναγνωρίσει σαν σε καθρέφτη ένα κομμάτι του εαυτού του. Έτσι όπως γίνεται όταν φθάνουμε στο τέλος ενός " καλού βιβλίου"!</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYoXmxRjMTAh2US2-QGlpWr2ZEJF1TC5jNGOcpUH6UrlIlX_yMQmFDPG3Tle97L2QBUUJ6tf6xRdas3zB6DBJZFfUuAcuU3fhF6A4OTHT5se8i3b5TV_4MGpjcVj7DvKcNPHVvpsmEHVJph1eXKWyjn8NV0pYhhk294q37M-y4k2pIiOMcAuiV6hO-r20/s540/367446215_10230846091075235_6507663155603731489_n.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYoXmxRjMTAh2US2-QGlpWr2ZEJF1TC5jNGOcpUH6UrlIlX_yMQmFDPG3Tle97L2QBUUJ6tf6xRdas3zB6DBJZFfUuAcuU3fhF6A4OTHT5se8i3b5TV_4MGpjcVj7DvKcNPHVvpsmEHVJph1eXKWyjn8NV0pYhhk294q37M-y4k2pIiOMcAuiV6hO-r20/w270-h407/367446215_10230846091075235_6507663155603731489_n.jpg" /></a></div> <div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ευχαριστίες!!!</div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-57842736206393997792023-09-25T10:04:00.000-07:002023-09-25T10:04:05.624-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Ιδανικό αόριστο</span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Μέσα στα δύσκολα, ένα φως ξεπροβάλλει ως «Ιδανικό αόριστο» στο αναγκαίο της ψυχής για ωραιότητα.</div><div style="text-align: center;"><a href="https://www.facebook.com/profile.php?id=100009617685085&__cft__[0]=AZUQOGTDghtQ2h4Lh1lvZzBtAboOSBzkR7m9plv5dhAXoBXkoBzG0qc_QRI4zCG8h1DS4WlIaymfwIHcT7LojYDHqE8-K5iHJvtJ4pUtvpIK_wJtflRR7CL3H52PqhouZqDfrrcGRaP9s7nyt_-VDVuVpNI5SS8OVpJItG0j2c6yIw&__tn__=-]K-R">είκοσι τέσσερα γράμματα εκδόσεις</a> </div><div style="text-align: center;">μόλις κυκλοφόρησε από έναν εκδότη, Γιώργος Δαμιανός, που αγαπάει και φροντίζει τους συγγραφείς του.</div><div><br /></div><div><div style="text-align: center;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Pv5DMnxNObfFvfZGkhNuvcY4tJhrFRtTl48gjZgI9L5h5ERGE1sb6s3HQ2c3-yOh1rFA_tA3mb-V31grXlLBBECgS6g53RTQ9QS2qoWURt-mnWQx3A3-q7HNIsrAhlypCVjlOo3bRLhnx4S7sqRXskuPxGc3dNq1RgdwNLvNeXXiItjdBt9fbg6UiL0/s476/158kb%20-%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%20(4).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="476" data-original-width="311" height="470" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_Pv5DMnxNObfFvfZGkhNuvcY4tJhrFRtTl48gjZgI9L5h5ERGE1sb6s3HQ2c3-yOh1rFA_tA3mb-V31grXlLBBECgS6g53RTQ9QS2qoWURt-mnWQx3A3-q7HNIsrAhlypCVjlOo3bRLhnx4S7sqRXskuPxGc3dNq1RgdwNLvNeXXiItjdBt9fbg6UiL0/w307-h470/158kb%20-%20%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%20(4).jpg" width="307" /></a></div><br /></div><div style="text-align: center;">"<b>Μαθήματα σκότους</b>"</div><div style="text-align: center;">λυσσασμένες ισορροπίες</div><div style="text-align: center;">με ρόλους από νύχτες</div><div style="text-align: center;">να βρίσκουν πέρασμα</div><div style="text-align: center;">σε πόδια ανάμεσα σφιγμένα</div><div style="text-align: center;">εκεί που πάντα θα υπάρχει χώρος</div><div style="text-align: center;">για νέα πτώματα</div><div style="text-align: center;">κι όταν τελειώνει η νύχτα</div><div style="text-align: center;">όταν τελειώνει το σώμα</div><div style="text-align: center;">όταν τελειώνει ο λυγμός</div><div style="text-align: center;">όταν τελειώνει ο θρίαμβος</div><div style="text-align: center;">εκεί που κείτονται χαμένοι εαυτοί</div><div style="text-align: center;">να πλένεις τα χέρια σου</div><div style="text-align: center;">να πλένεις τα χέρια σου</div><div style="text-align: center;">να πλένεις τα χέρια σου</div></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-60541107122591009192023-09-25T09:59:00.000-07:002023-09-25T09:59:13.854-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;">Τα βιβλία μου στην προσωπική βιβλιοθήκη της Βενετίας Πιτσιλαδή </span><a href="https://www.facebook.com/wanda.chuard?__cft__[0]=AZUJnuKXrirELJSvFvggMTZZotBcTXiyDDocouYacuQR1qj753sb7LhWOUeaVEDmVthcmC4wWqF8SVbVUs7eSSbaw10d1xYyd4MRFBecO8U0Su-x9GkAZdpoHLNUAHoKo4HwT4D0UeoW7iJsBWJ8Ki1YC43UzV7c8EgQnGsHMzx_eg&__tn__=-]K-R" style="font-size: large;">Wanda Chuard</a><span style="font-size: large;"> στη Γενεύη. Ευχαριστώ!!</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><br /></span></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEFaDsRf30mtRLm3DivLY7OFHVjahPbseKjuu8wBbsqOhDorHXw7xXA0iUGh7tj0zkN5sSc1u9_7p_COEyyNUlu2vaZEAlYO_-UusCYiPIm0WK-LJ-N9nNBVYqv4gZjPcArzCqy2bWWag7borxuyktBhVgoZNrXbh1ZuOtOXvISHKuNmkh3t9dKP4JwP4/s540/380301116_10231051591892627_4853991577940994762_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="518" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEFaDsRf30mtRLm3DivLY7OFHVjahPbseKjuu8wBbsqOhDorHXw7xXA0iUGh7tj0zkN5sSc1u9_7p_COEyyNUlu2vaZEAlYO_-UusCYiPIm0WK-LJ-N9nNBVYqv4gZjPcArzCqy2bWWag7borxuyktBhVgoZNrXbh1ZuOtOXvISHKuNmkh3t9dKP4JwP4/s320/380301116_10231051591892627_4853991577940994762_n.jpg" width="307" /></a></div><br /><span style="font-size: large;"><br /></span></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-81055063375389169022023-06-14T04:30:00.004-07:002023-06-14T04:30:51.527-07:00<div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Vivlio Life</span></b></div> <div style="text-align: center;"><span style="font-size: large;"><b>«Σχεδόν γυναίκα»</b></span></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Εκδόσεις 24 Γράμματα</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ευχαριστώ πολύ τη συγγραφέα και δημοσογράφο Μαρία Τσακίρη για την όμορφη κουβέντα μας και το εξαιρετικό vivlio-life.gr και την ψυχή αυτού, Ιουλία Ιωάννου, για τη φιλοξενία.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuf1c8w6FQ5J_ObBp3cIw3KeiphCs2pIJr-kSnfzPjhLwimsFU5Nj5D21u5Kox7Z98l4Vm-odSuCcf-GCzIodHPKFL14SsHs9tE5g68WV0pzT0NTYIYAMoOFxgsuYpMLX1O84d3exsX0dPhFwCErhi274G_07_A-N1SGFZBZbG8aVPVW4PUulkCpoj/s1827/336170530_572446084859756_3671765427729489074_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1827" height="243" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjuf1c8w6FQ5J_ObBp3cIw3KeiphCs2pIJr-kSnfzPjhLwimsFU5Nj5D21u5Kox7Z98l4Vm-odSuCcf-GCzIodHPKFL14SsHs9tE5g68WV0pzT0NTYIYAMoOFxgsuYpMLX1O84d3exsX0dPhFwCErhi274G_07_A-N1SGFZBZbG8aVPVW4PUulkCpoj/w462-h243/336170530_572446084859756_3671765427729489074_n.jpg" width="462" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/?fbclid=IwAR1ItXa2eiLJBMhrL9YVlYVq4xhSQ9IWVjeY7YL4tBieYM4Mp2s_zEPzh_A">https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf.../</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. Αmare sine pudore. Κι αν δεχτούμε την άποψη του Pier Louis που υποστήριζε, ότι η ηδυπάθεια είναι ο μυστηριώδης αλλά αναγκαίος και δημιουργικός συντελεστής της πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας, επιβεβαιώνεται πως στον έρωτα δεν υπάρχει αμαρτία.</div><div style="text-align: center;"><br /></div>Έθιμο της ιερής πορνείας. «Ένα ιστορικό γεγονός καταργημένο στο σήμερα και αθέατο ως συμβάν, αλλά ωστόσο ζωντανό και ακίνητο κομμάτι ιστορίας στους αιώνες». Ίσως λίγοι το γνωρίζουμε, σίγουρα όμως το μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε πολλά κι ενδιαφέροντα. Τι είναι, όμως, αυτό το έθιμο; Όπως εξηγεί στο Vivlio-life o συγγραφέας «κάθε νέο κορίτσι που επρόκειτο να παντρευτεί ήταν υποχρεωμένο να υπηρετήσει για μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης τον ελεύθερο, τον τυχαίο έρωτα για να έχει τη συμπαράσταση της θεάς σε όλο το βίο της. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα». Η πλοκή του μυθιστορήματος εξελίσσεται περίπου το 484 π.χ. και η ηρωίδα του η Ινώ «θα γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ύπαρξης, που έχει ως σκοπό να βρει μια θέση στην κοινωνία φιλοδοξώντας να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων».<br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnG-d16YpZbNZ9s1Z8P7bGy5TH81TTAM5hzX7h4ED6Rpto9rRHa1NgqOwSu2NPM3xl1f8aQtmdwQK1W0YEaXNhvdYWSvk0eS47oraXReoHyaFTWL0p_ixKdVTsrGrsHS600GnHGE388NwNrSolymk9XxaGg-upv1gO9Gf8dpjFUdhdtqVRfAhejC6U/s500/4186802772349411778.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnG-d16YpZbNZ9s1Z8P7bGy5TH81TTAM5hzX7h4ED6Rpto9rRHa1NgqOwSu2NPM3xl1f8aQtmdwQK1W0YEaXNhvdYWSvk0eS47oraXReoHyaFTWL0p_ixKdVTsrGrsHS600GnHGE388NwNrSolymk9XxaGg-upv1gO9Gf8dpjFUdhdtqVRfAhejC6U/s320/4186802772349411778.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">«Σχεδόν γυναίκα»</span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Εκδόσεις 24 Γράμματα</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ευχαριστώ πολύ τη συγγραφέα και δημοσογράφο Μαρία Τσακίρη για την όμορφη κουβέντα μας και το εξαιρετικό vivlio-life.gr και την ψυχή αυτού, Ιουλία Ιωάννου, για τη φιλοξενία.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%af/?fbclid=IwAR1ItXa2eiLJBMhrL9YVlYVq4xhSQ9IWVjeY7YL4tBieYM4Mp2s_zEPzh_A">https://vivlio-life.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf.../</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. Αmare sine pudore. Κι αν δεχτούμε την άποψη του Pier Louis που υποστήριζε, ότι η ηδυπάθεια είναι ο μυστηριώδης αλλά αναγκαίος και δημιουργικός συντελεστής της πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας, επιβεβαιώνεται πως στον έρωτα δεν υπάρχει αμαρτία.</div><br /> <br /><br />Έθιμο της ιερής πορνείας. «Ένα ιστορικό γεγονός καταργημένο στο σήμερα και αθέατο ως συμβάν, αλλά ωστόσο ζωντανό και ακίνητο κομμάτι ιστορίας στους αιώνες». Ίσως λίγοι το γνωρίζουμε, σίγουρα όμως το μυθιστόρημα του Δημήτρη Βαρβαρήγου μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε πολλά κι ενδιαφέροντα. Τι είναι, όμως, αυτό το έθιμο; Όπως εξηγεί στο Vivlio-life o συγγραφέας «κάθε νέο κορίτσι που επρόκειτο να παντρευτεί ήταν υποχρεωμένο να υπηρετήσει για μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης τον ελεύθερο, τον τυχαίο έρωτα για να έχει τη συμπαράσταση της θεάς σε όλο το βίο της. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα». Η πλοκή του μυθιστορήματος εξελίσσεται περίπου το 484 π.χ. και η ηρωίδα του η Ινώ «θα γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ύπαρξης, που έχει ως σκοπό να βρει μια θέση στην κοινωνία φιλοδοξώντας να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων». <br /><br />«Το βιβλίο, είναι ένας ύμνος για την ερωτευμένη γυναίκα…» και η αλήθεια είναι πως τη βλέπουμε να πρωταγωνιστεί στα τελευταία σας μυθιστορήματα σε διάφορους ρόλους, που άλλοτε μας συγκινούν και άλλοτε μας προβληματίζουν. Μπορεί να εξαντληθεί άραγε ποτέ το κεφάλαιο «γυναίκα» στη λογοτεχνία;<br /> Η γυναίκα είναι anima mundi, η ψυχή του κόσμου. Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν μπορεί να εξαντληθεί το κεφάλαιο γυναίκα. Είναι τόσο πλούσιος και ανεξερεύνητος ο κόσμος της που πάντα θα υπάρχει ενδιαφέρον για αναγνώριση. Όσον αφορά τη δική μου ενασχόληση στα βιβλία μου με κύριο χαρακτήρα πάντα μια γυναίκα, είναι ακριβώς αυτό το στοίχημα να καταφέρω να βρω τον κόσμο της και να κατανοήσω την ψυχή της. Αν στα βιβλία πιθανόν να τα καταφέρνω λίγο, στην πραγματικότητα αμφιβάλω. <br /><br />Υμνεί, όμως, και τον έρωτα το βιβλίο σας και είχαμε την ευκαιρία να διαβάσουμε πολλές μικρές προτάσεις για το μεγαλειώδες συναίσθημα στις σελίδες του. Λόγια, σκέψεις, επιθυμίες των επινοημένων ηρώων εμπνευσμένες, ωστόσο, από εσάς. Θέλετε να ξεχωρίσετε την πιο αντιπροσωπευτική πρόταση από ένα κείμενο που ξεχειλίζει από έρωτα;<br /> Ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. Αmare sine pudore. Κι αν δεχτούμε την άποψη του Pier Louis που υποστήριζε, ότι η ηδυπάθεια είναι ο μυστηριώδης αλλά αναγκαίος και δημιουργικός συντελεστής της πνευματικής ανάπτυξης και καλλιέργειας, επιβεβαιώνεται πως στον έρωτα δεν υπάρχει αμαρτία. <br /><br />Τα λόγια της γιαγιάς Αίγειρας στο κεφάλαιο 10, είναι πιστεύω, τα πιο σοφά, τα πιο όμορφα τα πιο λιτά λόγια γυναίκας για γυναίκα και τη δύναμή της. Πόσο σκύψατε πάνω από αυτή την υπέροχη ηρωίδα σας;<br /> Δεν υπάρχει δρόμος για την αλήθεια άλλος από την ίδια την αλήθεια. Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται η ζωή και μέσα από τις εμπειρίες της διαμορφώνονται οι άνθρωποι. Από αυτές τις εμπειρίες μαθαίνουν. Vitae experiences. Έτσι και η Αίγειρα, ήταν μία, θα έλεγα, φωτισμένη γυναίκα που γνώριζε τις αλήθειες των συναισθημάτων και της επιθυμίας. Κι αυτά τα δύσκολα της καρδιάς και του σώματος προσπαθούσε να μεταδώσει. Πως όταν μια γυναίκα θα άφηνε στα χέρια ενός άντρα το κορμί της θα χανόταν η υποκειμενικότητα της, αλλά αυτή ακριβώς η απώλεια ήταν που θα της δημιουργούσε την προϋπόθεση να ζήσει μια δυνατή εμπειρία. Ο άνθρωπος είναι η ίδια η ζωή η οποία βρίσκεται σε μία συνεχή ανανεωτική διαδικασία αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη φύση έχει την ικανότητα να εξελίσσεται μέσα από μία συνεχή εναλλαγή εμπειριών. Αυτήν ακριβώς την παρελθούσα εμπειρία και γνώση επικαλούνταν η Αίγειρα για να εξηγήσει όλα εκείνα τα απλά πράγματα που συντελούν στο ευ ζην, δηλαδή, στην ανθρώπινη ευδαιμονία. Από τη θέση αυτή επικεντρώνεται σε όλες τις μεγάλες ανθρωπιστικές αξίες την αγάπη την ειλικρίνεια την τιμιότητα το δίκαιο το άδικο το καλό το κακό που διακρίνουν τις ανθρώπινες σχέσεις και πράξεις. Η Αίγειρα με τη διδασκαλία της επιχειρεί την ηθική διαπαιδαγώγηση της εγγονής της, ακολουθώντας ακόμα ίσως και την πλατωνική πρακτική.<br /> Πράγματι, ως συγγραφέας, έζησα όμορφα με τον χαρακτήρα της, την χάρηκα που μου έδινε απαντήσεις. Ήταν μια αλληλεπίδραση φανταστική. Αυτό είναι και το μεγαλείο της μυστικής επικοινωνίας που χαρίζει άπλετα μόνο η λογοτεχνία. <br /><br />Ας έρθουμε τώρα στη «Σχεδόν γυναίκα» για να μας εξηγήσετε τι κρύβει μέσα το επίρρημα “σχεδόν” που προσθέσατε στον τίτλο.<br /> Μια δύσκολη απάντηση γιατί υπάρχει μια σημαντική ανατροπή που ολοκληρώνει το τέλος του μύθου. Η Ινώ, ήταν μια κοπέλα με όλες αυτές τις γνωστές ανησυχίες της νιότης και με πολλά ερωτήματα για τη συναισθηματική ζωή και την απόκτηση ενός πηγαίου έρωτα, που όμως δεν κατάφερε να την ολοκληρώσει ως γυναίκα, κι έτσι απορρέει και ο τίτλος του βιβλίου… <br /><br />Έθιμο της ιερής πορνείας. Πότε και πού το συναντάμε και πώς συνδέεται με «την πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής για μια νύχτα»;<br /> Μέσα από το θέμα του βιβλίου, θα νιώσουμε το μέγεθος της ομορφιάς του πόθου, την εποχή της πιο μεγάλης διαφθοράς κι έκλυσης ηθών, όταν ο ελληνικός πολιτισμός αναμίχθηκε με τους ανατολικούς πολιτισμούς.<br /> Το θέμα του βιβλίου αναφέρεται στο έθιμο της ιερής πορνείας κατά την Αρχαιότητα. Ο Ηρόδοτος περιγράφει, ότι το έθιμο αυτό υπήρχε στη Βαβυλώνα, όπου λατρευόταν η θεά Μύλιττα. Σημειώνει δε, ότι το έθιμο αυτό ήταν «ο αίσχιστος των νόμων».<br /> Το έθιμο αυτό, που υπήρχε στην Ανατολή, υφίστατο και στην αρχαία Κύπρο, όπου συνδεόταν με τη λατρεία της θεάς Αφροδίτης, όπως και σε μερικές ακόμα πόλεις κράτη της Ελλάδας. Δηλαδή κάθε νέο κορίτσι που επρόκειτο να παντρευτεί ήταν υποχρεωμένο να υπηρετήσει για μια νύχτα στο ιερό άλσος της θεάς Αφροδίτης τον ελεύθερο, τον τυχαίο έρωτα για να έχει τη συμπαράσταση της θεάς σε όλο το βίο της. Να είναι καλή σύζυγος και μητέρα.<br /><br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK-eUFHA6Tm1Dbr2Nq6puQitH0ekkHqYT4Ds2JZR3MLWRotgnyd-ud1gwYiPYGT2WdQLAaAgYExHAvG3m7ecymgDllaxRp-QXOgmGpwoluoSWoEXYpqmDzxOfwY6EUqLIVfgDZBX5-LVa9o3BRWRH5HGqT9XnQ4_-x0IoR5Xgg2Ygoe96UA9u2dujw/s1697/0,98%20mb%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK-eUFHA6Tm1Dbr2Nq6puQitH0ekkHqYT4Ds2JZR3MLWRotgnyd-ud1gwYiPYGT2WdQLAaAgYExHAvG3m7ecymgDllaxRp-QXOgmGpwoluoSWoEXYpqmDzxOfwY6EUqLIVfgDZBX5-LVa9o3BRWRH5HGqT9XnQ4_-x0IoR5Xgg2Ygoe96UA9u2dujw/w294-h434/0,98%20mb%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF.JPG" /></a></div><br />«Η πλοκή του μυθιστορήματος εξελίσσεται περίπου το 484 π.χ.», όπως γράφετε στο σημείωμά σας. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει μια σημαντική έρευνα πίσω από αυτό το τελευταίο σας βιβλίο. Πόσο εύκολο ήταν να αντλήσετε πληροφορίες και πού εστιάσατε το ενδιαφέρον σας;<br /> Ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται να μελετηθεί από πολλές πλευρές και από αρκετές παραδεδομένες καταγραφές για να μην παρεκκλίνει από την αλήθεια. Είναι δύσκολο, χρειάζεται χρόνος, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι να χάνεσαι στο παρελθόν σε ήθη και έθιμα άλλων μακρινών εποχών και να παραλληλίζεσαι με τις ζωές ανθρώπων που έζησαν κάποια γεγονότα για να αναγνωριστούν και να φωτιστούν οι επιθυμίες και οι αντιδράσεις τους. Η βαθιά αφοσίωσή μου στη γραφή με μύησε στα ενδότερα εκείνης της μακρινής εποχής, ανασύροντας όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι καταγεγραμμένα και αποτελούν ένα ιστορικό γεγονός καταργημένο στο σήμερα και αθέατο ως συμβάν, αλλά ωστόσο ζωντανό και ακίνητο κομμάτι ιστορίας στους αιώνες. <br /><br />Ποιο είναι το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο υφάνατε την πλοκή του μυθιστορήματός σας και σε ποια ιστορικά γεγονότα εστιάσατε την προσοχή σας;<br /> Η ιερή πορνεία ήταν το κύριο ιστορικό πλαίσιο που μου έδωσε το έναυσμα να ασχοληθώ. Κατόπιν ακολουθώντας δύο βασικούς πυλώνες τη γνώση γύρω από το μύθο και τη φαντασία, στοιχεία που έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην δημιουργία των χαρακτήρων και στις δράσεις των ηρωίδων και ηρώων. <br /><br />«Ας ανατρέξουμε στην ελκυστική νεότητα της αρχαίας ζωής», μας παρακινείτε. Ας το κάνουμε! Δώστε μας, λοιπόν, κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία για τη νεότητα της αρχαίας ζωής και την ελκυστικότητά της.<br /> Σε κάθε εποχή ανά τους αιώνες η νεότητα είναι πάντα ελκυστική, πάντα δροσάτη και ανανεωτική. Στην αρχαία ζωή οι κανόνες ήταν διαφορετικοί, αλλά η δυναμική της νεότητας ήταν αμετάβλητη και θα παραμείνει εσαεί ίδια κι απαράλλαχτη. <br /><br />Κάπως έτσι γνωρίζουμε την γλυκιά Ινώ σας. Η ηρωίδα σας μας παρέσυρε σε ένα όμορφο αναγνωστικό ταξίδι γεμάτο νεανικά όνειρα, πόθο για τον έρωτα, χρώματα και αρώματα μιας άλλης εποχής, ενός άλλου κόσμου. Πώς χτίσατε αυτόν τον αθώο γυναικείο χαρακτήρα;<br /> Η Ινώ είναι μία κοπέλα σαν όλες τις κοπέλες που θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Ο χώρος και ο χρόνος παίζουν ρόλο στην οριοθέτηση κανόνων. Οι αισθήσεις όμως είναι πέντε και είναι πάντα όμοιες και αμετάβλητες μέσα στο χρόνο. Όπως και μια σημερινή κοπέλα, η Ινώ ονειροπολεί ανάμεσα σε δυο αχώριστες παρθένες ιδέες των σωματικών ηδονών. Την ψυχική διάσταση του απόλυτου και την αρετή των απολαύσεων της σωματικής τρυφής στην ηθική ευταξία της αγάπης. Θα γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της ανθρώπινης ύπαρξης, που έχει ως σκοπό να βρει μια θέση στην κοινωνία φιλοδοξώντας να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων. Στο ξεκίνημα δεν μπορεί να φανταστεί, ότι η ζωή, γεμάτη από fortis mendacium, ισχυρά ψεύδη, έχει ανάγκη από δικαιολογίες για να εξερευνηθούν τα μυστήριά της και να φανερωθούν οι ουτοπίες της.<br /> Στη συνάντηση της πρώτης ερωτικής εμπειρίας, εμφανίστηκε μέσα της το ιερό αίσθημα του σεξουαλικού πόθου. Ό,τι εντονότερο είχε νιώσει στη ζωής της. Αίσθημα ισχυρό που αντιπροσώπευε τη ζωική φύση της.<br /> Ήταν εκείνη η άγρια και γοητευτική στιγμή, που η σεξουαλική εμπειρία έκανε εντονότερη την υποκειμενικότητά της, μέσα σε ακραίες αισθήσεις που είχαν τη δύναμη να την κάνουν να ξεπεράσει κάθε όριο στην τάξη των πραγμάτων.<br /> Ήταν η δυνατή εμπειρία που απρόσμενα κατακτά τη λογική και την οδηγεί -όσο παράλογο και ακατανόητο φαίνεται-, σε ακραίες καταστάσεις, κλονίζοντας τον συνηθισμένο τρόπο της βίωσης των συναισθημάτων με τον κόσμο της ψυχής της.<br /><br /><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMXLcNpD108TNAeiRIpdsxcFVjiNyTKwZEse5zC1j648Y07ArxLCshz_0_4iBuh9iKZ_Dh7GZMPGEykDo1mVqchaaHaRKVQcubzxO10WkGq6LkQWYAQUzYapTxORfsiYBjkqYOguZoUkEUYNhAGqU0I6qKNrM2oTpyqyEsCpC_fJm4FkRqkyc2_R7/s1687/260kb.jpg"><img border="0" height="708" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBMXLcNpD108TNAeiRIpdsxcFVjiNyTKwZEse5zC1j648Y07ArxLCshz_0_4iBuh9iKZ_Dh7GZMPGEykDo1mVqchaaHaRKVQcubzxO10WkGq6LkQWYAQUzYapTxORfsiYBjkqYOguZoUkEUYNhAGqU0I6qKNrM2oTpyqyEsCpC_fJm4FkRqkyc2_R7/w281-h708/260kb.jpg" width="281" /></a></div><br />«Ποιος ορίζει τη μοίρα των γυναικών; Βαρέθηκα κλεισμένη μέσα στον ψεύτικο κόσμο που μου έχουν προσφέρει», ρωτά και ένας ευνούχος καλείται να της απαντήσει. Πώς ήταν, όμως, αυτός ο ψεύτικος κόσμος; Μπορείτε να μας τον περιγράψετε;<br /> Το έθιμο αυτό δεν ακολουθήθηκε σε πολλές πόλεις κράτη της Ελλάδας παρά μόνο σε λίγες, καθώς οι νόμοι ήθελαν τις νεαρές γυναίκες να παντρεύονται παρθένες. Ο πατέρας της νύφης επέλεγε τον γαμπρό -ασχέτως αν στην κόρη δεν υπήρχε ίχνος αγάπης- και μόνος οργάνωνε το γάμο, αφού πρωτίστως έπαιρνε την προίκα από τον γαμπρό. Τα νεαρά κορίτσια τα πάντρευαν στην ηλικία των 13 έως 15 ετών. Η αγάπη αναπτυσσόταν σαν συναίσθημα φιλίας και αγάπης κατά τη συμβίωση μεταξύ του ζευγαριού. Ο σύζυγος αναζητούσε το συναίσθημα του έρωτα εκτός σχέσης. Οι γυναίκες στην οικογενειακή εστία, έπρεπε να μεγαλώνουν τα παιδιά και να χειρίζονται τις καθημερινές απαιτήσεις του νοικοκυριού. Δύσκολος ρόλος, επιβλητικός. <br /><br />«Ήθελε πολύ να φιληθεί με πάθος από ένα στόμα γόνιμης ηδονής» η ηρωίδα σας και αυτή η επιθυμία έγινε εμμονή όταν τα μάτια της συναντήθηκαν με τα όμορφα μάτια του Αλκαίου. Μιλήστε μας γι αυτή τη στιγμή και τον άντρα που τη συνεπήρε.<br /> Το σώμα είναι ιερό. Ο πρώτος έρωτας είναι πάντα συναρπαστικός. Είναι αίσθηση που δεν σβήνεται ποτέ από τη μνήμη. Το κακό είναι πως συχνά αυτός ο πρώτος έρωτας για κάποιους λόγους δεν ευδοκιμεί. Η Ινώ βρισκόταν στην ευαίσθητη εποχή της νιότης που το σώμα αναδύεται με όλο το φως και όλες τις αποχρώσεις του, ανθίζει κι αποζητάει την ένωση. Διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, στην πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής. Οι αιώνες περνούν με την ίδια πάντα πρωταγωνίστρια, τη «γυναίκα», femina vita, που διαχρονικά συμβιώνει και δημιουργεί τη ζωή σε όλο της το μεγαλείο. <br /><br />Σιράν και Γιασμίν είναι οι γλυκές παλλακίδες που φροντίζουν τη νεαρή κυρά τους. Αν και σκλάβες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πλοκή της ιστορίας σας. Ποια πληροφορία από εκείνες που καταγράψατε γι αυτές τις γυναίκες σας εντυπωσίασε περισσότερο;<br /> Πάντα ένα μυθιστόρημα έχει τους δευτερεύοντες χαρακτήρες που ολοκληρώνουν το θέμα, ενδυναμώνουν την πλοκή και τη δράση όλων των ηρώων. Οι εταίρες ως στοιχείο βίου αποτελούσαν έναν κύριο και αναπόσπαστο κορμό στη ζωή σημαντικών πόλεων κρατών. Αν λάβουμε υπ’ όψιν πως επί εποχής Σόλωνα άνοιξαν κρατικοί οίκοι ανοχής εγκαθιστώντας εκεί αγορασμένες νεαρές γυναίκες. Αυτά τα δύο νέα κορίτσια που συμπεριέλαβα στο βιβλίο, επεξεργάστηκα τους χαρακτήρες τους με λεπτότητα σεβασμού απέναντι σε μια ζωή που έτσι κι αλλιώς δεν είχαν επιλέξει από μόνες, αλλά προερχόμενες από περιβάλλοντα δύσκολα, με μητέρες εταίρες, και δοσμένες από μικρές σε ελεύθερο πολίτη και τις δημιούργησα αρκετά καλλιεργημένες και περισσότερο έμπειρες από την βιωματική τους ελευθεριότητα. Το να πασχίζει ένας συγγραφέας να φτιάξει ζωντανούς χαρακτήρες είναι το ζητούμενο του. Αυτό έκανα κι εγώ, πάσχισα, δούλεψα αρκετά για να δημιουργήσω δύο ξεχωριστούς χαρακτήρες. <br /><br /> <br /><br />Λίγα λόγια για το βιβλίο<br /> Δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο και τίποτα πιο ιερό στη ζωή από τον φυσικό έρωτα. Τίποτα πιο ωραίο από το ανθρώπινο σώμα. Το βιβλίο «Σχεδόν γυναίκα», είναι ένας ύμνος για την ερωτευμένη γυναίκα, που όταν γνωρίσει την αλήθεια του έρωτα, αποτελεί την ύψιστη μορφή ελευθερίας, καθώς ο έρωτας, ο πιο ηδυπαθής, ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία. <br /><br /> <br /><br />Βιογραφικό<br /> Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school». Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, Θέατρο και Λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία. 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι: «Παράτα με». «Πίστη και Περηφάνια» «Μεθοδολογία Δημιουργικής γραφής», «Κραυγές γυναικών», Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ και Εσείς», στο Greek Radio and news Florida. <br /><br /> <br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /> Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-83739642680469281152023-06-14T03:35:00.000-07:002023-06-14T03:35:08.985-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">Σχεδόν Γυναίκα</span></b></div><div style="text-align: center;">Δημήτρης Βαρβαρήγος</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQYpLi3Hn-u18Lj_RbTr9Fwuv9rWvN2YwJoIc1Qx39-m59gwzmvxjaccQTDKels71qwo0_CmRbni47CU4CxVxhHYDINebIMVC64bTKSCAEVkNu4CU8jGotZKNB4ASPGhs-Xb_jmtlcSym5CzltDcPH8Vy2-guZeg_KbQ3EVIinh-zlJKyoWIZa-_EG/s1200/345933077_1253476348706896_8862055923591862331_n.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQYpLi3Hn-u18Lj_RbTr9Fwuv9rWvN2YwJoIc1Qx39-m59gwzmvxjaccQTDKels71qwo0_CmRbni47CU4CxVxhHYDINebIMVC64bTKSCAEVkNu4CU8jGotZKNB4ASPGhs-Xb_jmtlcSym5CzltDcPH8Vy2-guZeg_KbQ3EVIinh-zlJKyoWIZa-_EG/w550-h276/345933077_1253476348706896_8862055923591862331_n.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><br />Θερμές ευχαριστίες στη συγγραφέα Χαριτίνη Μαλισσόβα, για την όμορφη κουβέντα μας και τον Μάκη Τσίτα, συγγραφέα και διευθυντή του εξαίρετου περιοδικού <br /><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fdiastixo.gr%2F%3Ffbclid%3DIwAR1cAYoE-3fTk9Ovi2VxSac1B6kKhgO8vIfr6t_04fSo5Ej3W3Nei8KrbQk&h=AT2umMI6NGTeib18NHh7U4KYdRPr6ghFEJDWPVNGIM1RL72zidbDLlSxqKxDAaGpxn3ZCNvGKSXNsCyp4QH6AzoeX5GLXWbrNXDl-IdeB1YFGWKEVmEQ8U8UVkDji1r9BUagknqKOSmQLSKtaw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT0KhwCQmwN-FmddxJWOJ4f-caQXKixrXdZ1kWDFrsRQV0pcbL6GHCM0KTwElIZ3tk_XBOBMaChRi6KJg9_oc6z7M7r5RBzS4qy0QuSE2Pv5u9YtsRCXCyO18S9JDIUnvVKbi7gv7c8ej8L55JVY9Ilty9RF59pZuHoDMhCCxkRrqWA7_gN9Ag574JTkQJgLUuQ2emRJs_nVL9U">https://diastixo.gr/</a> για τη φιλοξενία. <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fdiastixo.gr%2Fsinentefxeis%2Fellines%2F20346-dimitris-varvarigos-syn%3Ffbclid%3DIwAR2nxYZHVSIV5dF80U3ldE7oDEsWmxAgUNZfsLtR9jMdzMCxIaIogMCIRyg&h=AT0X6GasY2h3v22nAbW-hpUEt9t2--I_jcBxq9I6X7gUcrEJkmhrHH0FwMPuWEmMAXOODKXG8y8364lnLyU3v5wTJuT4Sgp5nfcftYVuAQUKUWI-TxR8KkFGoeoaT5pwVr4KRefe0Oq6qMSoRw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT0KhwCQmwN-FmddxJWOJ4f-caQXKixrXdZ1kWDFrsRQV0pcbL6GHCM0KTwElIZ3tk_XBOBMaChRi6KJg9_oc6z7M7r5RBzS4qy0QuSE2Pv5u9YtsRCXCyO18S9JDIUnvVKbi7gv7c8ej8L55JVY9Ilty9RF59pZuHoDMhCCxkRrqWA7_gN9Ag574JTkQJgLUuQ2emRJs_nVL9U">https://diastixo.gr/.../ell.../20346-dimitris-varvarigos-syn</a> <br /><br />Χορός τρελός, ζαλισμένος από το ένστικτο. Η εποχή της μεταμόρφωσης από πεταλούδα σε γυναίκα, η μετάβαση από την αθωότητα στην ανάγκη του σώματος. Το ταξίδι δίχως γυρισμό από την ενηλικίωσή της άρχισε στα βήματα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα. Πολλά τα ερωτήματα από τη νέα κατάσταση και την πρωτόγνωρη αναζήτηση του σώματός της. Πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Δεν ήθελε απλά να αφεθεί. Ήθελε να ζήσει την αλήθεια του έρωτα, εκείνη που θα τη μεταμόρφωνε και θα ζωντάνευαν τα φανταστικά ταξίδια του μυαλού της, εκείνα που την έκαναν να χορεύει ελεύθερη στα σκοτάδια της άγνοιάς της <br /><a href="https://diastixo.gr/sinentefxeis/ellines/20346-dimitris-varvarigos-syn">Δημήτρης Βαρβαρήγος: συνέντευξη στη Χαριτίνη Μαλισσόβα</a><br /> Χαριτίνη Μαλισσόβα Δημοσιεύτηκε 17 Μαΐου 2023<div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6ArJAP1rd4DjWdqqmoBvK5EcqFbQP2-pC8JemXheMxM4hlafCgZ8QmWTr69o8Cl5b0ZoWBiLuGgg5vnGKLyLIu_OH0qXUiuKw7rDUjf5THS-wn7LuJMPHzVfHLMttv_Oxz8sZ3r6A-pBF9kXzvw80FuEM6liPr8juIXPJTIhj9qg7xTMRj-xUSVfk/s1687/260kb.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6ArJAP1rd4DjWdqqmoBvK5EcqFbQP2-pC8JemXheMxM4hlafCgZ8QmWTr69o8Cl5b0ZoWBiLuGgg5vnGKLyLIu_OH0qXUiuKw7rDUjf5THS-wn7LuJMPHzVfHLMttv_Oxz8sZ3r6A-pBF9kXzvw80FuEM6liPr8juIXPJTIhj9qg7xTMRj-xUSVfk/w282-h711/260kb.jpg" /></a></div><div><br /></div>Ο συγγραφέας Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι απόφοιτος αγγλικής σχολής λογοτεχνίας. Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, θέατρο και λογοτεχνία. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία: 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο του Υπατία παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της Βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007 και γυρίστηκε ταινία με τον τίτλο Agora (ισπανική παραγωγή, 2009). Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ κι Εσείς», στο Greek News and Radio Florida, και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Το νέο μυθιστόρημά του, με τίτλο Σχεδόν γυναίκα (εκδ. 24γράμματα, 2023), είναι η αφορμή της συνέντευξης που ακολουθεί. <br /><br /><b>Σχεδόν γυναίκα ο τίτλος του νέου μυθιστορήματός σας. Θα μας δώσετε κάποια στοιχεία του;</b><br /><br />Χορός τρελός, ζαλισμένος από το ένστικτο. Η εποχή της μεταμόρφωσης από πεταλούδα σε γυναίκα, η μετάβαση από την αθωότητα στην ανάγκη του σώματος. Το ταξίδι δίχως γυρισμό από την ενηλικίωσή της άρχισε στα βήματα ενός ανεκπλήρωτου έρωτα. Πολλά τα ερωτήματα από τη νέα κατάσταση και την πρωτόγνωρη αναζήτηση του σώματός της. Πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Δεν ήθελε απλά να αφεθεί. Ήθελε να ζήσει την αλήθεια του έρωτα, εκείνη που θα τη μεταμόρφωνε και θα ζωντάνευαν τα φανταστικά ταξίδια του μυαλού της, εκείνα που την έκαναν να χορεύει ελεύθερη στα σκοτάδια της άγνοιάς της.<br /><br /><b>Τι σας γοήτευσε στην εποχή του 5ου π.Χ. αιώνα, ώστε να μπείτε στη διαδικασία να γράψετε την ιστορία της Ινώς;</b><br /><br />Αυτό καθαυτό το έθιμο της ιερής πορνείας. Όλη αυτή η περίεργη και παράλογη κατάσταση που διατηρούσαν οι ιερείς για να εξοικονομούν χρήματα στο όνομα της θεάς Αφροδίτης εις βάρος νέων παρθένων κοριτσιών, όταν επρόκειτο να νυμφευτούν. Έτσι, με κεντρική ηρωίδα την Ινώ, μια νεαρή κοπέλα, ζωντάνεψα το έθιμο μέσα από τον ψυχικό και συναισθηματικό της κόσμο φωτίζοντας την έκπληξη και το μυστηριακό άπιαστο πάθος που νόμισε πως θα την οδηγούσε εύκολα στον φυσικό προορισμό της γυναίκας.<br /><b><br />Κάθε εποχή έχει τους δικούς της ηθικούς κώδικες και κανόνες. Πόσο δύσκολο ήταν να αποτυπώσετε τους ηθικούς κώδικες της εποχής που περιγράφετε στο βιβλίο χωρίς να ξεπερνάτε τα δικά σας συγγραφικά όρια;</b><br /><br />Χρειάζεται μεγάλη προσοχή με τα ιστορικά στοιχεία σε ένα μυθιστόρημα για να μην ξεφύγει από τα επιτρεπτά όρια των ιστορικών συμβάντων. Ακολούθησα δίχως να παρεκκλίνω από κάθε καταγεγραμμένο γεγονός. Βέβαια, το προσωπικό ύφος ανάπτυξης και η φαντασία, η επίφαση της πραγματικότητας των χώρων και των χαρακτήρων πάντα παίζουν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο, δημιουργώντας μια μυθιστορία ώριμη από κάθε άποψη.<br /><br /><b>Ενώ φαίνεται πως το ζήτημα της ηδονής απασχολεί την Ινώ, στο τέλος κυριαρχούν ο έρωτας και η αγάπη. Θέλετε να σχολιάσετε;</b><br /><br />Η Ινώ είναι μία κοπέλα σαν όλες τις κοπέλες που θέλουν να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Επιθυμεί να γνωρίσει τον έρωτα με όλη την ειλικρίνεια, τη ζέση και την υπερηφάνεια της γυναικείας ύπαρξης, θέλοντας να φτάσει στο απόλυτο των αισθήσεων. Στο ξεκίνημα δεν μπορεί να φανταστεί ότι η ζωή, γεμάτη από fortis mendacium, ισχυρά ψεύδη, έχει ανάγκη από δικαιολογίες για να εξερευνηθούν τα μυστήριά της, ώσπου να φανερωθούν οι ουτοπίες της. Στη συνάντηση της πρώτης ερωτικής εμπειρίας, εμφανίστηκε μέσα της το ιερό αίσθημα του σεξουαλικού πόθου. Ό,τι εντονότερο είχε νιώσει στη ζωή της. Αίσθημα ισχυρό, που αντιπροσώπευε τη ζωική φύση της. Ήταν εκείνη η άγρια και γοητευτική στιγμή, που η σεξουαλική εμπειρία έκανε εντονότερη την υποκειμενικότητά της, μέσα σε ακραίες αισθήσεις που είχαν τη δύναμη να την κάνουν να ξεπεράσει κάθε όριο στην τάξη των πραγμάτων.<br /><br /><span style="font-size: x-large;"><i>Βρίσκομαι πάντα σε μια οριοθετημένη απομόνωση.</i></span><br /><br />Π<b>όσο έχει βελτιωθεί η θέση της γυναίκας από την εποχή όπου διαδραματίζεται το μυθιστόρημα;</b><br /><br />Δεν υπάρχει σύγκριση. Στην αρχαία Ελλάδα η γυναίκα είχε κατώτερη θέση και ζούσε σε καθεστώς μισοδουλείας, αμόρφωτη και περιορισμένη στον γυναικωνίτη. Τα ήθη και η παράδοση τόνιζαν τη μειονεξία της· κι έτσι έμαθε να αποδέχεται την κατωτερότητά της ως κάτι φυσικό και αυτονόητο. Στη σημερινή εποχή η ισότητα των φύλων είναι ο μονόδρομος. Αρχίζουν να εκλείπουν τα κοινωνικά στερεότυπα και να καταργείται, αργά αλλά σταθερά, η ταυτότητα του φύλου. Το σχολείο και η οικογένεια ήδη έχουν αρχίσει να παρέχουν αγωγή ισότητας στα παιδιά, υπάρχουν νομοθετικές ρυθμίσεις για την ισότητα. Το σημαντικό είναι πως οι άντρες σήμερα αρχίζουν να αποδέχονται με σοβαρότητα τον δικαιωματικά ισότιμο μεταξύ τους ρόλο της γυναίκας.<br /><br />Υπάρχει κάποιος συγγραφέας ή κάποιο βιβλίο στο οποίο προστρέχετε συχνά;<br /><br />Πολλά είναι τα βιβλία που ανάγονται πλέον στην κλασική λογοτεχνία και δεν διαβάζονται ως αναγνωστική τέρψη, αλλά ως δοκίμια για τον εξαιρετικό τρόπο που είναι γραμμένα και γίνονται οδηγοί για περαιτέρω συγγραφή.<br /><br /><b>Ήταν για εσάς η περίοδος της πανδημίας γόνιμη συγγραφικά και αναγνωστικά;</b><br /><br />Θεωρώ πως για κάθε συγγραφέα, έτσι και για μένα, η μοναχικότητα είναι η πιστή σύντροφός μου. Προσωπικά βρίσκομαι πάντα σε μια οριοθετημένη απομόνωση. Το γράψιμο θέλει σοβαρή υπηρεσία, αφοσίωση, πίστη, είναι έρωτας και πάνω απ’ όλα αγάπη. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, με την πανδημία δεν άλλαξε κάτι στις ενασχολήσεις μου. Με πείραξε όμως ο τρόπος που με τον φόβο επέβαλαν μιαν υποχρεωτικότητα αυταρχική, ουσιαστικά δικτατορική. Ανεπίτρεπτο για υποτιθέμενες ελεύθερες κοινωνίες (λέμε τώρα) να ασκείται βία από το κράτος και να επιβάλλει τιμωρία (στον Προμηθέα) σε αντίθετες απόψεις διχάζοντας την κοινωνία.<br /><br /><b>Τι θεωρείτε εξέλιξη σε έναν συγγραφέα;</b><br /><br />Να μην επαναλαμβάνεται. Και κάθε φορά να δίνει κάτι καινούργιο.<br /><br /><b>Ασχολείστε με τη συγγραφή του επόμενου βιβλίου σας;</b><br /><br />Ευτυχώς, ναι! Έχω ακόμη δύναμη πνευματική και σωματική για να αφοσιώνομαι.</div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-83675559615812116942023-06-14T03:14:00.003-07:002023-06-14T03:17:42.058-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Ευχαριστώ το φιλόξενο fractal art</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Το έθιμο της ιερής πορνείας</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;">Γράφει η Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη </span></div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: center;"><img src="https://www.fractalart.gr/wp-content/uploads/2023/03/schedon-gynaika.jpg" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημήτρης Βαρβαρήγος «Σχεδόν Γυναίκα», Εκδόσεις 24 Γράμματα, Αθήνα, Μάρτιος 2023</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;">«Ένα θέμα για να το εξαντλήσω, δεν έχω άλλο τρόπο παρά να το ζήσω… βουτάω μέσα του πολύ προτού ξεκαθαρίσω τι θέλω να πω».<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn1">[1]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, μας ταξιδεύει στην Κόρινθο του 484 πΧ. με το καινούριο του βιβλίο, «Σχεδόν Γυναίκα», από τις Εκδόσεις 24 γράμματα. Πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στο έθιμο της ιερής πορνείας κατά την Αρχαιότητα. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει στην εισαγωγή, η ιστορία πραγματεύεται ένα διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, την πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής, για μια νύχτα στο έθιμο της ιερής πορνείας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στην ιστορική ακρίβεια με λεπτομέρειες για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της εποχής εκείνης και στη δράση των ηρώων, ο συγγραφέας δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ενισχύσει τις γνώσεις του σε όλη τη διάρκεια αυτής της αναδρομής στο παρελθόν και να βιώσει την αντιπαράθεση των αντίθετων αξιακών συστημάτων μεταξύ των ηρώων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πως θα μπορούσε έστω και ο πιο «ασήμαντος» χαρακτήρας σε ένα βιβλίο να δρα αποκλειστικά για τον εαυτό του δίχως να επεμβαίνει στη ροή των γεγονότων; Κεντρική ηρωίδα, η Ινώ, ένα κορίτσι που διανύει την τρυφερή περίοδο της εφηβείας και παρά τη χρονική απόσταση που τη χωρίζει από τη σύγχρονη έφηβη, αποζητά το ίδιο πράγμα: να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Στο πλευρό της πάντα, η γιαγιά της, Αιγείρα, η μόνιμη της παρηγοριά, καθώς επίσης και η Συράν με τη Γιασμίν, κόρες εταίρων οι οποίες βρίσκονται υπό την «προστασία» του Επίβουλου, του πατέρα της οικογένειας.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Για τον Επίβουλο, αυτόν τον σκληρό, εγωπαθή, εγωκεντρικό, ματαιόδοξο άνθρωπο, η Ινώ είναι «το πιο φωτεινό αστέρι ουρανού και γης.» «Αχ! αν δεν σε είχα.», τα λόγια στην κόρη του και έτσι γίνεται έκδηλη η επιρροή που ασκεί πάνω του. Ωστόσο ο θεσμός της πατριαρχίας, αυτό το σύνθετο σύστημα, του δίνει το προβάδισμα, εξασφαλίζοντάς του τη δύναμη που χρειάζεται ώστε να ενεργεί εξουσιαστικά και να βρίσκεται σε θέση ισχύος τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα «υπηρετώντας» πιστά ένα σύνολο ιδεών που με τη σειρά τους αντικατοπτρίζουν την κουλτούρα της εποχής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Το μοναδικό πράγμα που δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος είναι να σταματήσει ή να απαγορεύσει τον έρωτα», λέει χαρακτηριστικά η Συράν κι αυτό είναι μια αλήθεια που η κάθε μία από τις γυναίκες του σπιτιού, μα πιο πολύ η Ινώ, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ενστερνίζονται -όπως συνάμα γνωρίζουν- πως η μοίρα αυτής της κοινής για όλες τους αλήθειας είναι να περιφρονηθεί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δε θέλω να αποκαλύψω περισσότερα στοιχεία για την πλοκή, το αφήνω στον αναγνώστη που σίγουρα δε θα κατατάξει αυτό το βιβλίο στη λίστα των τετριμμένων, που στερούνται πρωτοτυπίας αφού δεν πρόκειται για μια χιλιοειπωμένη ιστορία αγάπης. Ο συγγραφέας, είναι πολύ παραπάνω από αυτό. Ποιος ο λόγος να προσφύγω σε κλισέ, όπως «εξαιρετικό», «υπέροχο», «αριστούργημα», τυποποιημένες, απρόσωπες λέξεις για μένα που αδικούν αυτό το τόσο όμορφο βιβλίο.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Σπουδάζω στις σελίδες των μυθιστορημάτων το βάρος και την ομορφιά του κόσμου<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn2">[2]</a>» μας λέει ο Σταύρος Ζουμπουλάκης. Φυσικά θα συμφωνήσω και επιπλέον θα προσθέσω πως δεν μπορείς να προσποιηθείς για κάτι που δεν είσαι και το αναφέρω γιατί ο μεγάλος πλούτος του συγγραφέα μας στην προκειμένη περίπτωση, οι γνώσεις του για τη ζωή και τους ανθρώπους, αποτυπώνονται πάνω στο χαρτί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Ταλέντο και τεχνική γίνονται ένα με το περίτεχνο άγγιγμα του Δημήτρη Βαρβαρήγου -προικισμένος καθώς είναι με την ικανότητα να μετατρέπει με την πένα του ακόμη και την απλή περιγραφή δυο ανθρώπων που κάθονται σε ένα τραπέζι σε μια συναρπαστική σκηνή, καθιστώντας αδύνατο για τον αναγνώστη να αποδεσμευτεί. Και σε αυτό το σημείο μας θυμίζει ο αγαπημένος μας ποιητής: «Γνωρίζω πόσο είναι, σε έσχατη ανάλυση, δύσκολο πράγμα η απλότητα».<a href="https://www.fractalart.gr/sxedon-gynaika/#_ftn3">[3]</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το τραγικό της ζωής είναι το αναπάντεχο της. Η μοίρα δε σε προειδοποιεί για το καλό που βρίσκεται στον δρόμο σου ούτε για το κακό που θα σε βρει, προλογίζοντας, ψιθυρίζοντας σου στο αυτί λέξεις όπως: «Και ξαφνικά…., Κι εκείνη τη στιγμή…». Η μοίρα σε θέλει απροετοίμαστο. Κατά τον ίδιο τρόπο ρέουν τα γεγονότα σε αυτό το βιβλίο, θυμίζοντας σου πως ένα όμορφο μυθιστόρημα έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία που το κάνουν να μοιάζει με πολύχρωμο, εξωτικό υφαντό. Πάνω σε κάθε ίνα του, ο δημιουργός του έχει απλώσει τη ψυχή του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> <div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><img src="https://www.fractalart.gr/wp-content/uploads/2019/02/dvarv-1.jpg" /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Δημήτρης Βαρβαρήγος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school». Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, Θέατρο και Λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία. 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι: «Παράτα με». «Πίστη και Περηφάνια» «Μεθοδολογία Δημιουργικής γραφής» «Κραυγές γυναικών-Τροία μου» «Σχεδόν γυναίκα» 24 γράμματα εκδόσεις. Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ κι Εσείς», στο Greek Radio and news Florida Μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">* Η Λευκοθέα Μαρία Γκολγκάκη είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων ενώ παράλληλα γράφει ποίηση. Κείμενα και άρθρα της, εμφανίζονται σε λογοτεχνικά περιοδικά της Αγγλίας και της Αμερικής καθώς επίσης και της χώρας μας. Τον τελευταίο χρόνο, ποιήματα της εκδοθήκανε σε δύο συλλογικές δουλειές από τις Scars Publications.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div> Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-54882321935314965332023-06-14T03:08:00.000-07:002023-06-14T03:08:04.784-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Ιδανικοί συγγραφείς. </span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5AVYzbOBwltP7pVfwcquie1oU3cjWEx6Y1SKvkK_2aPgoBLS60vjxa80k5ofIMqlIWOmuK8laVFBUonyt4CYtg-ddNVMytuePE-PUNoivaNn-dFBDBx_lQzZ2RVAdQxXQkwvuh0iH5PAEAPXUoCPHECOQP-WUDChvQvEb1eK6DBEbYY7Fbw575GHi/s877/345033843_976477920032876_5004902884623094787_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="448" data-original-width="877" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5AVYzbOBwltP7pVfwcquie1oU3cjWEx6Y1SKvkK_2aPgoBLS60vjxa80k5ofIMqlIWOmuK8laVFBUonyt4CYtg-ddNVMytuePE-PUNoivaNn-dFBDBx_lQzZ2RVAdQxXQkwvuh0iH5PAEAPXUoCPHECOQP-WUDChvQvEb1eK6DBEbYY7Fbw575GHi/s320/345033843_976477920032876_5004902884623094787_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Μια ξεχωριστή και όμορφη συνάντηση στη Λέσχη Ανάγνωσης Πετρούπολης με τον γιατρό και συγγραφέα Θεόδωρο Χήρα. </div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNSQsuyGl1NF5O2bDsA0Cd8lm_bJ_MUua_cs2-AMMKEvDlcDm_DOVBP2E5cQfJQRVFMlP-i5dqGAkg-3oU2ieJ4UBLyoljrUEO6bD1R3jZGjdY5Q3B5cjsGuv6b_tAzS3uI2CADL0sQqwBc4OaH6X7Cad9KV6e0G4U9mZt__2Rdy_r30CYq1FW_RdP/s600/343137564_280607190974365_8405777714179059421_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="450" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNSQsuyGl1NF5O2bDsA0Cd8lm_bJ_MUua_cs2-AMMKEvDlcDm_DOVBP2E5cQfJQRVFMlP-i5dqGAkg-3oU2ieJ4UBLyoljrUEO6bD1R3jZGjdY5Q3B5cjsGuv6b_tAzS3uI2CADL0sQqwBc4OaH6X7Cad9KV6e0G4U9mZt__2Rdy_r30CYq1FW_RdP/s320/343137564_280607190974365_8405777714179059421_n.jpg" width="240" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Μας μίλησε για της δωρεάς τα μυστήρια φωτίζοντας το σοβαρό θέμα της δωρεάς οργάνων και όλοι οι παρευρισκόμενοι διαβάσαμε κείμενα από τις πέντε υπέροχες αφήγησεις βασισμένες στις εμπειρίες και στο θετικό αποτέλεσμα της μεταμόσχευσης.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVigvMdPn2gp7LtIkLYNYKs58-1kKeFAue3RW3VJ6zAMUhk-sqyyvENdmjSASmoMr3ai2w3WhA7v5Ltb6jbFkQm2kzIE27_-NLApxjw3k4Kd-wHMy46CsnDuLA6fFudiNJ2Wq8KyLfj-USbcWU1aCxPvZbkicW9HlbS_j50zdASnqXPyqvYGQiJHHK/s1083/345035391_1639452693192814_2990927529548813498_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1083" data-original-width="1080" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVigvMdPn2gp7LtIkLYNYKs58-1kKeFAue3RW3VJ6zAMUhk-sqyyvENdmjSASmoMr3ai2w3WhA7v5Ltb6jbFkQm2kzIE27_-NLApxjw3k4Kd-wHMy46CsnDuLA6fFudiNJ2Wq8KyLfj-USbcWU1aCxPvZbkicW9HlbS_j50zdASnqXPyqvYGQiJHHK/s320/345035391_1639452693192814_2990927529548813498_n.jpg" width="319" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-45348899062634255122023-06-14T03:01:00.000-07:002023-06-14T03:01:13.680-07:00<div style="text-align: center;">Ευχαριστώ την κα Άννα Ρω για τη φιλοξενεία του διηγήματος μου "Η Κερασιά" στο υπέροχο κι εμπεριστατωμένης ύλης ηλεκτρονικό περιοδικό ΣημειΩματάριο. <a href="https://simiomatario.gr/?fbclid=IwAR1tvd0_OTMmH83qgwsKs2COBWQ3biRiTbIklmnylSvPAAaSX62w-NAStrI">https://simiomatario.gr</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAUSfknixr2YmXX68HVnTvLQxnyjpXG2qvlVaBppGzMOPP71tg6YUbd0hX82OyGcUCDByY6LrKLe5aZ2PMYcQCgoRivqm2sH4fEtqiji77Oq1MxOO3oHKVwPoLK8304ud_-l637A1yPAnDZZJ0GWOYEG4hTNm3uf608JyY-yjqTFkLO3dS_sQtY-Z/s601/336023828_1142657326526248_974975004758166720_n.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKAUSfknixr2YmXX68HVnTvLQxnyjpXG2qvlVaBppGzMOPP71tg6YUbd0hX82OyGcUCDByY6LrKLe5aZ2PMYcQCgoRivqm2sH4fEtqiji77Oq1MxOO3oHKVwPoLK8304ud_-l637A1yPAnDZZJ0GWOYEG4hTNm3uf608JyY-yjqTFkLO3dS_sQtY-Z/s320/336023828_1142657326526248_974975004758166720_n.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">"Τα φτερά της πεταλούδας λιώνουν μόλις τα αγγίξει το βέβηλο χέρι" Διονύσιος Σολωμός</div><div style="text-align: center;"><a href="https://simiomatario.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%b7-%ce%ba%ce%b5%cf%81%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%ac/?fbclid=IwAR0t6HfWK6AoVFb9lgqiksRWlx7cMs1uNRdOV41u7WpQ0dr_tqRKC1ohUr8">https://simiomatario.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf.../...</a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZQzy-9hULHk6JFo1naftf6dBDTlRi8yEq6J1o6yPyiz_FhUgri2E8piKyKsmoflZsLzjEjgwnj41qCQ0858KFoaO2NNVSo7_LBvTeKTlRSt8BWNYTwST4G2V6XAcUumMVSe9xgHKuQe6NqSL3m5ethBK1Bp63ufTmbVO2wHxdCiNjFA3DT8rQJb1U/s695/336684834_534272698790936_652045523272555393_n.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZQzy-9hULHk6JFo1naftf6dBDTlRi8yEq6J1o6yPyiz_FhUgri2E8piKyKsmoflZsLzjEjgwnj41qCQ0858KFoaO2NNVSo7_LBvTeKTlRSt8BWNYTwST4G2V6XAcUumMVSe9xgHKuQe6NqSL3m5ethBK1Bp63ufTmbVO2wHxdCiNjFA3DT8rQJb1U/s320/336684834_534272698790936_652045523272555393_n.jpg" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><b>Δημήτρης Βαρβαρήγος: “Η κερασιά”</b></div><div style="text-align: center;"><b>Διήγημα για τον <a href="https://simiomatario.gr/%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%bf%cf%84%ce%b5%cf%87%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b8%cf%8e%ce%bd%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7/">Λογοτεχνικό Μαραθώνιο</a>: “Το τείχος της ευτυχίας”</b></div><div style="text-align: justify;"><b><br /></b></div><div style="text-align: justify;"><b>“Τα φτερά της πεταλούδας λιώνουν μόλις τα αγγίξει το βέβηλο χέρι”</b></div><div style="text-align: justify;"><b>Διονύσιος Σολωμός</b></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Σαλιβέριος ένιωσε να τρώει το δυνατότερο χαστούκι από τη μοίρα του.</div><div style="text-align: justify;">Ένιωθε ένα τίποτα, ένας άνθρωπος χωρίς αξία. Τα είχε βάλει με τον εαυτό του. Σιχτίριζε κάθε σκέψη, κάθε ανάσα του, που είχε απομείνει μόνος του.</div><div style="text-align: justify;">«Ε, και τι αξία έχει η ζωή όταν δεν έχεις τον άνθρωπό σου,» ψέλλιζε για να επιβεβαιώσει στον εαυτό του ότι είχε δεχτεί από τη ζωή μια ταπεινωτική ήττα που δεν είχε καταφέρει να πεθάνει πρώτος.</div><div style="text-align: justify;">Τις πρώτες μέρες ούτε που ξεμύτισε από την πόρτα. Δεν ήθελε να συναντηθεί με κανέναν, ούτε γείτονες, ούτε γνωστούς ήθελε ν’ αντικρίσει.</div><div style="text-align: justify;">«Όλα είναι ψεύτικα στη ζωή και δεν θα σου κάνω το χατίρι να με παιδέψεις άλλο… πούστη χάρε, άτιμο παιχνίδι μου ‘παιξες. Πήρες μακριά μου τη Ροζαλία μου… φτου σου ελεεινέ.»</div><div style="text-align: justify;">Τις περισσότερες ώρες της μέρας ήταν ξαπλωμένος, παιδευότανε από μια θλίψη που του στερούσε τη δύναμη μέχρι και να σταθεί για λίγο όρθιος για τις ανάγκες του.</div><div style="text-align: justify;">Η παραίτηση τον είχε καταβάλει ολοκληρωτικά. Ήταν τόσο πολύ χολωμένος με την πίκρα που του επιφύλαξε η μοίρα που ακόμη κι όταν για λίγο σηκωνόταν -μόνο τα άγρια μεσάνυχτα- από το ανάκατο κρεβάτι, φορούσε αμέσως το πλατύγυρο καπέλο του έχοντας την απόλυτη βεβαιότητα, πως αυτό του έκρυβε στο κούτελό του, το στίγμα του άδικου θανάτου της.</div><div style="text-align: justify;">«Ξεφτιλισμένε, μου στιγμάτισες τη ψυχή,» μούγκριζε σαν άγριο πληγωμένο ζώο στο θάνατο, σέρνοντας τα βήματα του στο μικρό κουζινάκι. Συχνά, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια έβγαινε και στην αυλή, πότιζε κρυφά τη μικρή κερασιά, που χωρίς λόγο εκείνη τη χρονιά, μαράζωνε.</div><div style="text-align: justify;">Όσο περνούσαν οι μέρες και συνειδητοποιούσε το βάρος που είχε η μοναξιά δίχως την αγαπημένη του τόσο περισσότερο τα έβαζε με τον εαυτό του.</div><div style="text-align: justify;">«Είσαι ένας άχρηστος κωλόγερος… ένας ανάξιος, ένας φοβητσιάρης που δεν έχει τα κότσια ούτε να πεθάνει.»</div><div style="text-align: justify;">Συνειδητοποιούσε ότι ήταν μόνος, αληθινά μόνος, και δε θα κατάφερνε να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σ’ αυτή την πικρή, τρομαχτική μοναξιά. Αισθανόταν πολύ ευάλωτος και δε θα της έδινε την ευκαιρία να συνθλίψει την ψυχή του. Το ήξερε αυτό, το περίμενε, γι’ αυτό πριν από καιρό το είχε βάλει σκοπό να μην της δώσει την παραμικρή ευκαιρία να χαρεί με τον πόνο του· και πολύ περισσότερο να μείνει για πολύ καιρό μόνος του μέχρι να εξοντώσει τη ψυχή του. Ούτε και είχε σκοπό να βρει κάποια άλλη διέξοδο παρά μόνο αυτή της σαρκαστικής ικανοποίησης που θα ένιωθε με το θάνατο του, ότι δεν τη φοβάται και δε την υπολογίζει.</div><div style="text-align: justify;">Όταν αποφάσισε επιτέλους τον τρόπο που θα ήθελε να φύγει για πάντα, άρχισε να συχνάζει κάθε βράδυ στο γνωστό κι αγαπημένο του στέκι. Το καρβουνάδικο του Μιχάλακα.</div><div style="text-align: justify;">Νιβόταν, χτενιζόταν, φορούσε το λευκό μαντηλάκι στο πέτο του γαμπριάτικου κοστουμιού του και με βήμα αργό έσερνε το περήφανο κουφάρι του στη συντροφιά των μπεκιάρηδων.</div><div style="text-align: justify;">«Στις ομορφιές σου είσαι Ιταλέ,» του φώναξε με περιπαιχτικό σαρκασμό ένας θαμώνας.</div><div style="text-align: justify;">«Σταμάτα, ρε Φώντα, τι είναι αυτά που λες… άστον ήσυχο,» πετάχτηκε ένας άλλος.</div><div style="text-align: justify;">«Ma va fan’culo!» ψέλλισε ο Σαλιβέριος, δίχως να τον ακούσουν και χωρίς να στρέψει το κεφάλι του να τον κοιτάξει. Το σαράκι που έτρωγε την ψυχή του ήταν μεγαλύτερο από κάθε άλλο περιστατικό.</div><div style="text-align: justify;">Προσπέρασε και κάθισε στο βάθος που ήταν το στρογγυλό τραπεζάκι, πλάι στο σωρό με τα κάρβουνα.</div><div style="text-align: justify;">Η Παραδισένια, η εγγονή του Μιχάλακα, του σέρβιρε το μισόκιλο.</div><div style="text-align: justify;">«Το ξέρεις, κοπέλα μου, ότι έχεις το πιο ωραίο όνομα;» της είπε με ένα πικρό χαμόγελο.</div><div style="text-align: justify;">«Εμένα καθόλου δεν μου αρέσει, κύριε Σαλιβέρι,» του απάντησε ορθά κοφτά.</div><div style="text-align: justify;">«Άφησε ήσυχο το κορίτσι, Ιταλέ… δε βλέπεις που έχει δουλειά, μη την καθυστερείς,» του φώναξε ο γερό Μιχάλακας.</div><div style="text-align: justify;">Οι ώρες που περνούσε τώρα στο καρβουνάδικο δεν είχαν την αλλοτινή ρέμβη που ένιωθε όσο ζούσε η Ροζαλία του. Τότε το κρασί σκορπιζότανε ευφρόσυνα στο αίμα του, τώρα χυνόταν ύπουλα στις φλέβες να τον δηλητηριάζει.</div><div style="text-align: justify;">Ένα μήνα άντεξε η παρουσία του εκεί. Καθόταν στο ίδιο σκοτεινό σημείο πλάι στο σωρό με τα κάρβουνα κι όλο έπινε, κάπνιζε και ψέλλιζε λόγια ακατάληπτα που κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε, και σε ποιον.</div><div style="text-align: justify;">«Δε θα σ’ αφήσω ποτέ μόνη,» ήταν η φράση που ξεκινούσε το παραλήρημα και κάθε τόσο ανάμεσα στα άλλα λόγια την επαναλάμβανε μέσα απ’ τα δόντια του κι έπινε μέχρι σκασμού, προκαλώντας σε αναμέτρηση το θάνατο.</div><div style="text-align: justify;">Η μοναξιά ήταν το προαίσθημα του θανάτου. Ήταν ο μοναδικός σιωπηλός σύντροφος που συνταίριαξε τα βήματα της οριστικά μαζί του.</div><div style="text-align: justify;">«Ωραία τα κατάφερα… μα, σάματις περνούσε και κάτι άλλο από το χέρι μου Ροζαλία μου; ψιθύρισε απορροφημένα με απολογητικό ύφος κοιτάζοντας πότε πότε τους άλλους με αδειανό απόμακρο βλέμμα. Δεν ήθελε να τον ακούσουν. Δεν ήθελαν και πολύ οι μπεκιάρηδες, για να ξεσπάσει η κοροϊδία.</div><div style="text-align: justify;">«Πάει του σάλεψε,» λέγανε και συνεχίζανε την κουβέντα τους και το πιόμα.</div><div style="text-align: justify;">Τελευταία φορά που τον είδαν, τον είχε κυριεύσει ένα παράδοξο αίσθημα. Σαν να του είχε φύγει η βαριά θλίψη που τον έκανε να σέρνει τα βήματα του. Ένιωθε ανάλαφρος κι αυτή η ελαφρότητα τον γέμιζε σαρκαστική ειρωνεία, πως θα σταματήσει το χρόνο.</div><div style="text-align: justify;">Είχε βρει τρόπο ν’ αλλάξει ρότα στο πεπρωμένο του. Είχε αφομοιώσει στο νου του την τακτική, το πώς να σκορπίσει μέσα στο χρόνο τον εαυτό του –αφαγία, κρασί και τσιγάρο. Τούτα τον έκαναν να διαισθάνεται τη ρέμβη ενός σημαντικού επιλόγου να πλησιάζει.</div><div style="text-align: justify;">Κάθισε στη γνωστή του θέση. Έπινε κι απευθυνόταν πλάι του χειρονομώντας με αργές κινήσεις λες κι από την άλλη πλευρά να καθόταν κάποιος. Πράγματι, δεν ήταν μόνος του εκείνο το συνηθισμένο απόγευμα, όπως τόσα άλλα.</div><div style="text-align: justify;">Είχε συντροφιά έναν άντρα σιωπηλό κι αφανέρωτο στους άλλους. Μόνο αυτός έβλεπε το σκοτεινό πρόσωπο της παρείσακτης συντροφιάς· και όλο του μιλούσε αδιάκριτα και με απρέπεια βγάζοντας έξω το ιταλιάνικο γινάτι του.</div><div style="text-align: justify;">«Είσαι ένας mezzano* ρουφιάνος… ένας σκοτεινός απατεώνας, γεμάτος απρέπεια Αρρώστια ανίατη, είσαι ρε… μεταδοτική. Χαιρέκακος. Σκορπίζεις πίκρα, πανικό κι απογοήτευση… υπάρχεις για πονάς τους ανθρώπους. Είσαι εχθρός μου! Ένας απρόσωπος και βέβηλος εχθρός μου.</div><div style="text-align: justify;">Σε μίσησα, ρε αλήτη, που δεν έπαιρνες κι εμένα κοντά της, να ησυχάσω… τώρα σ’ ευχαριστώ που ήρθες να με λυτρώσεις. Μόνο κάνε ακόμη λίγη υπομονή να γράψω το τελευταίο γράμμα στη Ροζαλία μου.»</div><div style="text-align: justify;">Χαμογελώντας μ’ ένα απροσδιόριστο φόβο ανησυχίας μήπως και δεν προλάβει να γράψει κάποια λόγια επάνω στο χάρτινο τραπεζομάντιλο, έβγαλε από την τσέπη του ένα μολύβι. Με τρεμάμενο χέρι, η μύτη του μολυβιού επούλωνε με λέξεις τις τελευταίες του πληγές.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Anima mia… ανοιχτό βιβλίο ήμουνα και πάντα γνώριζες τις σκέψεις μου. Ήξερες πως πάντα αποστρεφόμουν τους ανθρώπους που δέχονταν μια πίστη, έναν θεό, δίχως να αμφιβάλλουν. Καθόλου τίμιο δεν είναι να πιστεύουν τυφλά μόνο στη δική τους αλήθεια, γιατί αυτό τους βολεύει κι εφησυχάζουν. Τους λείπει η κριτική ματιά. Τους λείπει η βαθύτερη τιμιότητα.</div><div style="text-align: justify;">Τώρα με το φευγιό σου συλλογιέμαι πολύ το θεό. Λέω, τι ρόλο να παίζει στη ζωή μας;</div><div style="text-align: justify;">Ρε, θεέ, αν υπάρχεις, άκουσε με… μπορεί και υπάρχεις, αλλά αν υπάρχεις, πως γίνεται οι άνθρωποι να αγωνιούν να σε βρουν· κι εσύ να μην φαίνεσαι πουθενά. Μάλλον κρύβεσαι, δεν αντέχεις τα ανθρώπινα ζητήματα. Και καλά κάνεις, γούστο σου είναι, αλλά σε αυτή την περίπτωση νομίζω, πως δεν είσαι αναγκαίος να υπάρχεις!»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ένας βήχας του έκοψε το γράψιμο.</div><div style="text-align: justify;">«Ανάθεμα,» τραύλισε και τράβηξε απότομα το λευκό μαντηλάκι από το πέτο και κάλυψε το στόμα του με λεπτότητα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Τελευταία του είχαν πέσει τα δόντια και κροτάλιζαν τα χείλια του. Ήταν κάτι που δεν ήθελε να το βλέπουν και να το ακούνε άλλοι. Μεσολάβησαν μερικά λεπτά. Ήπιε μια γουλιά κρασί, άναψε τσιγάρο κι άρχισε πάλι να γράφει.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«La morte bum* Αλήτη θάνατε, είσαι μυστήριος. Ένα αναπόφευκτο μυστήριο για την ψυχή. Που την πας; Χάνεται; Αλλάζει υπόσταση;. Αν δεν υπήρχες, όλα θα ήταν ωραία. Απλά και όμορφα. Από την άλλη όμως τώρα που το σκέφτομαι, η διαδικασία της ζωής δεν θα είχε καμία αίγλη, κανένα μυστικό να αναζητηθεί. Αν αγνοούσαμε ότι σε κάποιο όριο της υπάρχει για τον καθένα μας το αποτέλεσμα σου, δεν θα αμφιβάλλαμε, ούτε και θα μας επηρέαζε τίποτα. Η ζωή θα έμοιαζε σαν ένα τεράστιο φιλόξενο σπίτι, αλλά για εμάς τους ανθρώπους η αμφισβήτηση της ζωής αρχίζει με την αίσθηση του τέλους.»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το χέρι του πάγωσε. Σταμάτησε να γράφει. Μια βαθιά ανάσα, έδωσε πνοή στα κουράγια του. Ήπιε μια γουλιά κρασί· τον ξίνισε.</div><div style="text-align: justify;">«Ούτε αυτό πια δεν μπορώ να γευτώ,» σκέφτηκε.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Σε αυτά τα ύστερα λόγια του, έδινε μεγάλη μάχη για να τα γράψει. Δεν ήταν που δεν τα ήξερε. Τα ένιωθε μέσα του εύγλωττα να ξεφωνίζουν, έπρεπε όμως να βρει την ικανότητα να τις διατυπώσει σωστά.</div><div style="text-align: justify;">Πώς να καταγραφούν σε λόγια οι αισθήσεις; Πάλευε το μυαλό του ώσπου ένιωσε έτοιμος να συνεχίσει κι έσκυψε τη ζωή του επάνω στο χαρτί.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Λοιπόν, Ροζαλία μου, συνεχίζω. Δεν φοβάμαι το θάνατο. Γραμμένο τον έχω στα παλιά μου τα παπούτσια. Τον αποζητάω για να λυτρωθώ. Δεν αντέχω αυτή τη ζωή χωρίς εσένα. Προσμένω εκείνη τη στιγμή ανάμεσα στην αστραπή και την αιωνιότητα, που θα με φέρει έξω από το μέτρημα του χρόνου. Έξω απ’ τις συμβάσεις που βάζουν μέτρο στα ανθρώπινα. Μου λείπεις. Η φυγή σου, με τσακίζει. Τώρα που βλέπω τη ζωή μου από μακριά, απ’ την τελική της άκρη, η μοναδική γιατρειά είναι να βρεθώ ξανά κοντά σου.</div><div style="text-align: justify;">Ευτυχώς, λιγοστεύει ο χρόνος μου… και θα είμαστε πάλι μαζί. Σήμερα είναι Κυριακή, η μέρα που αγαπούσες περισσότερο γιατί βγαίναμε από τα όρια της πόλης με τους μοναχικούς περιπάτους. Βαδίζαμε μέσα στα δέντρα· κι όταν ο ήλιος έγερνε, ξαπλώναμε στο σκιερό χώμα π’ ανάδυε ευωδιές της γης, όμοιες με τον λαγνεμένο κόρφο σου.</div><div style="text-align: justify;">Σ’ ανάσαινα! Μέσα μας ανάβρυζε μια αδιάκοπη αναζήτηση, μια ορμητική ανησυχία για ζωή γεμάτη ευπρέπεια. Για καινούρια πράγματα και για καινούριες λύσεις.</div><div style="text-align: justify;">Η μοίρα μας ακολουθούσε αστείρευτη σε γεγονότα.</div><div style="text-align: justify;">Όλα μας τα χάρισε, καλά και άσχημα… όμως πάντα είμαστε μαζί και λόγια τρυφερά και υποσχέσεις ξέφευγαν απ’ τα στενά όρια του εαυτού μας.</div><div style="text-align: justify;">Σε άκουγα που ψέλλιζες τραγούδια και χανόμουνα στα σύννεφα.</div><div style="text-align: justify;">Και να που έφτασε η στιγμή να γνωρίσουμε το αναπάντεχο. Να χαθούμε στη μελωδία ενός άγνωστου κόσμου…</div><div style="text-align: justify;">Amore mio, δεν πίστεψα ποτέ στο θεό, όμως ξέρω πολύ καλά τι είναι θεϊκό στη ζωή. Εσύ αγαπημένη μου.</div><div style="text-align: justify;">Τα παιδιά που μου χάρισες.</div><div style="text-align: justify;">Οι αλήθειες που ζήσαμε και μοιραστήκαμε.</div><div style="text-align: justify;">Η ασύγκριτη αγάπη που μου προσέφερες.</div><div style="text-align: justify;">Η δικαιοσύνη που είχες να χαρίσεις σε όλους μας την ψυχή σου.</div><div style="text-align: justify;">Σε πίστεψα τυφλά. Πίστεψα σε ότι ονειρευτήκαμε.</div><div style="text-align: justify;">Κατακλυσμένος είμαι από σένα. Ανάσα, νερό, ήλιος, τροφή, αυτά ήσουν· κι εσύ μου έδινες ζωή.</div><div style="text-align: justify;">Κάθε στιγμή που ζήσαμε ήθελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Αστείρευτη ανάγκη να σου προσφέρω το μεγαλύτερο ποσοστό ευτυχίας που μπορούσα. Χαρά, ηδονή, τρέλα.</div><div style="text-align: justify;">Σ’ ερωτεύτηκα με πάθος που άλλος άνθρωπος στη γη δεν έζησε.</div><div style="text-align: justify;">Δεν είναι λίγη η αγάπη που συμβαίνει μέσα μου ακόμη για σένα. Γι’ αυτό αφήνω πίσω στην Αιωνιότητα τις στιγμές που βρεθήκαμε πλάι ο Ένας στον Άλλον.»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ανάσα του κόμπιαζε. Παγωμένος, θανατερός ιδρώτας έλουσε το πρόσωπό του. Το λευκό μαντηλάκι σφούγγισε τα πρώτα σημάδια της επαίσχυντης λιποταξίας της ψυχής.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">«Άκου με, τα λόγια ετούτα είναι από σένα γεννημένα… δικά σου είναι, ζουν στο μυαλό μου, εσύ μου τα δίνεις, εγώ τα προφέρω. Λόγια τρυφερά όπως οι νύχτες που φωτίζονται απ’ το φεγγάρι.</div><div style="text-align: justify;">Δύναμη είσαι άσβεστη… με κάνεις να φωνάζω τ’ όνομά σου…</div><div style="text-align: justify;">Ροζαλία μου!… Ποτέ χωρίς εσένα!»</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η νύχτα προχωρούσε, απορροφώντας κάθε σκιά. Πνοές από αγιάζι, απρόσμενα δροσερές, άγγιξαν κι αναρρίγησαν τη σάρκα του. Έσφιξε το σακάκι του με δυσκολία. Έχανε τη δύναμη του.</div><div style="text-align: justify;">Ένα αμυδρό στιγμιαίο χαμόγελο συσπάει τα χείλια του, καθώς το σκορπισμένο μυαλό του λύτρωνε την τελευταία του σκέψη, ότι έφτανε, επιτέλους, η στιγμή.</div><div style="text-align: justify;">Το σούρουπο είναι η ώρα που φέρνει πάντα ένα τέλος</div><div style="text-align: justify;">Πρώτα σβήνει τη μέρα, μπορεί μια εποχή, ίσως έναν χρόνο, έναν αιώνα.</div><div style="text-align: justify;">Συχνά, έναν έρωτα, μια αγάπη ή μια ζωή.</div><div style="text-align: justify;">Κανείς δεν αντιλήφθηκε την ύστατη φευγαλέα κι αμφίβολη στιγμή, το γέρο στη σκοτεινή γωνιά του καρβουνιάρικου που κύλισε στην ανυπαρξία.</div><div style="text-align: justify;">Είχε γείρει το κεφάλι του στον αριστερό του ώμο. Στο δεξί χέρι του κρατούσε σφιχτά ένα ποτήρι κρασί, που χυνότανε αργά αργά επάνω στο παντελόνι του.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Νέκρωσε η φύση στο ακαριαίο διάστημα που είχε ανοίξει ο ίδιος με τη θέληση του, για να νιώσει λεύτερος και να ξαποστάσει από το μαρτύριο της έλλειψης.</div><div style="text-align: justify;">Μα η αίσθηση στην επαναφορά του χρόνου, συνεχίζει να ολοκληρώνει εκ νέου τον κύκλο της.</div><div style="text-align: justify;">Το καμπανάκι του τραμ κάλυπτε μελωδικά τον δρόμο προς την αφετηρία.</div><div style="text-align: justify;">Ένα μυρμήγκι με χαμένο προσανατολισμό τρέχει δεξιά αριστερά δίχως προορισμό επάνω στο χάρτινο τραπεζομάντιλο, πατώντας επάνω στα φρέσκογραμμένα γράμματα.</div><div style="text-align: justify;">Μια σαρανταποδαρούσα ξεμυτίσει στιγμιαία απ’ τα ξερόχορτα που είναι μαζεμένα σε μια γωνιά και ξαναχάνεται.</div><div style="text-align: justify;">Μια κάμπια σέρνεται στο λεπτό κλαρί της κερασιάς.</div><div style="text-align: justify;">Εκείνη την Άνοιξη, η κερασιά, αρνήθηκε να ανθίσει.</div><div style="text-align: justify;">Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, γεννήθηκε στην Αθήνα. αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας “awarded by the writing school” και γράφει σήριαλ για την τηλεόραση, θέατρο και λογοτεχνία. Θεατρικά έργα: “Υπατία” από την θεατρική ομάδα Ανάδρασις 2013. “Λιεσάνορες” Θέατρο Βαφείο 2015-2016. “Τύψεις”. “Ο έρωτας και ο θάνατος”. Από τη θεατρική ομάδα “ΔΙΟΔΟΣ” ανέβηκαν τα έργα: “Οι ανάγκες των αισθήσεων”. “Το όνειρο μιας αγάπης”, διασκευές από τα αντίστοιχα διηγήματα του Ζαχαρία Παπαντωνίου: “Η Καλαμιά τ’ Αναπλιού” και “Το ψυχικό της Γατομάτως”. “Ένας Παππούς μα τι παππούς” από τη μουσική θεατρική σκηνή. “Τρεις Βάλτοι” στο Life & Art theater 2016-2017. “Μήδεια Λαγνεύουσα”</div><div style="text-align: justify;">Βιβλία: Από τις εκδόσεις Ν.Σ Μπατσιούλα κυκλοφορούν: “Υπατία” ιστορικό μυθιστόρημα, 10η έκδοση, Το βιβλίο Υπατία παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο το 2007. Γυρίστηκε ταινία με τον τίτλο, agora. και ανέβηκε θεατρικό έργο 2013 στο θέατρο Ακαδήμια. “Λιπεσάνορες”, ιστορικό μυθιστόρημα 3η έκδοση, εκδόσεις Ν.Σ Μπατσιούλα, ανέβηκε το 2018-2019, στο Θέατρο Βαφείο. Από εκδόσεις Άγκυρα: “Το υστερόγραφο μιας συγνώμης” μυθιστόρημα. “Ότι αγαπήσαμε πίσω έμεινε” Τα εικονογραφημένα παιδικά βιβλία: “Θεοδώρα, μια αληθινή αυτοκράτειρα”. “Διγενής Ακρίτας, ο ήρωας που έγινε θρύλος”. “Κωνσταντίνος Παλαιολόγος – Ο τελευταίος Αυτοκράτορας”. “Η στάση του Νίκα – Η Μεγάλη εξέγερση”. Ακολουθούν: “Η γοητεία της δεύτερης φύσης”, μυθιστόρημα. “Πάθος” εκδόσεις Όμβρος, νουβέλα. “Με το ίδιο χρώμα η νύχτα και η σιωπή”. “Γυναίκες του Κόσμου”. “Είναι δύσκολη η αγάπη”. “Αδιέξοδοι έρωτες”, από τις εκδόσεις Χρήστος Ε. Δαρδανός. Το βιβλίο: “Ίμερος και Αστραία – Το μυστικό της σιωπηλής χώρας” από τις εκδόσεις Χατζηλάκος. “Σ’ έχω”, εκδόσεις Ελληνική πρωτοβουλία “Η Μαγική τρέλα της Δημιουργίας” Δοκίμιο Δημιουργικής Γραφής. “Anima mia”, μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις Εν τύποις. Ποίηση: “Πιστοποιητικό Ανυπαρξίας” Χρ. Δαρδανός. “Carpe diem & Amour fou”, εκδόσεις Λυκόφως. “Πίστη και Περηφάνια”, μυθιστόρημα, εκδόσεις 24 γράμματα. Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, είναι: Πολιτιστικός εκπρόσωπος της Unesco λόγου, τεχνών κι επιστημών για την Πετρούπολη. Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή “Μέσα από Σένα” στο Symban World Radio Australia. Μέλος των “Ιστορικών συγγραφέων”. Στη συντακτική επιτροπή του λογοτεχνικού περιοδικού “Ρωγμές” Συντάκτης της εφημερίδας, “Μορφωτικός της Πετρούπολης”. Έχει συμμετάσχει ως εκπαιδευτής σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής στους Δήμους Πετρούπολης, Αμοργού, Πάρου, Αταλάντης, Στον Μορφωτικό Όμιλο Πετρούπολης, στους εκδοτικούς οίκους Άγκυρα και Έναστρον.</div><div style="text-align: justify;">Λίγα λόγια από το ΣημειΩματάριο:</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ο Λογοτεχνικός Μαραθώνιος διοργανώθηκε από το περιοδικό ΣημειΩματάριο με γνώμονα τη διάδοση της λογοτεχνίας και την επίτευξη αλληλεπίδρασης μέσω αυτού του κοινού άξονα, δράση που ουδεμία σχέση έχει με διαγωνισμούς και αμειβόμενες προωθητικές ενέργειες</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Το περιοδικό ΣημειΩματάριο έχει θέσει ως όρο για τη συμμετοχή στον Λογοτεχνικό Μαραθώνιο τη σύμπλευση των κειμένων με τους κανόνες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και την άρτια επιμέλειά τους. Ως εκ τούτου, δεν φέρει καμία ευθύνη για το περιεχόμενο και την εμφάνιση των κειμένων που θα δημοσιευτούν, αν και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για την ταύτισή τους με τους όρους του περιοδικού.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή βιογραφικού: https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=23660</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Πηγή φωτογραφίας – βιογραφικού: Δημήτρης Βαρβαρήγος</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Επιμέλεια παρουσίασης: <a href="http://anna-ro.webnode.gr/">Άννα Ρω</a></div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><br /></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-10800495369471566332023-06-14T02:49:00.000-07:002023-06-14T02:49:19.073-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Μαρία Μαγδαληνή</span></b></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b><br /></b></span><b><span style="font-size: medium;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuBJdgXMqU30DiKvx1xA1lNAlWAddirdoTKepMCbHvONiLrF3sy4HqS5Vi-5ERkDfo6ANzDrlfyDsm5QobwM1VWikmZlOsNBs0Dd7zyv15Tso7ovtRPd1GWcGtFhz5h2i-V8MN-L-k8CqaZi3cVS7TiPS-NP3mbi7xG_YH9gKMzx9D3E3MHYEYwFDN/s906/338973976_165810769693070_2401863874950535088_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="906" data-original-width="600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuBJdgXMqU30DiKvx1xA1lNAlWAddirdoTKepMCbHvONiLrF3sy4HqS5Vi-5ERkDfo6ANzDrlfyDsm5QobwM1VWikmZlOsNBs0Dd7zyv15Tso7ovtRPd1GWcGtFhz5h2i-V8MN-L-k8CqaZi3cVS7TiPS-NP3mbi7xG_YH9gKMzx9D3E3MHYEYwFDN/s320/338973976_165810769693070_2401863874950535088_n.jpg" width="212" /></a></div></span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Ο Δημήτρης Βερύκιος σκηνοθετεί την Μέμη Αναστασοπούλου, στον εξαιρετικό μονόλογο του Δημήτρη βαρβαρήγου "Μαρία Μαγδαληνή, η πορεία προς την αγάπη", ενώ δίνει και τη φωνή του στο λόγο του Ιησού Χριστού.</div><div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitpaP0G393W5o7OQ0G17l3FESqa19Z97HGvjMj6PZrTLJLJXZNrHHsIF-QZj29ziz4AK1IlM2QW7VnFS0kM_7flbPIyuuOx22HD3N4GVnuFEz2BCOwJsiKHWpXdalfJbtl6xHErSVEiqpT6T0KVJVE5rZJks2heFifLXkLVklu57NtmZYIxo0ovi5o/s959/339274445_165790276023572_2035289626725674912_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="959" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitpaP0G393W5o7OQ0G17l3FESqa19Z97HGvjMj6PZrTLJLJXZNrHHsIF-QZj29ziz4AK1IlM2QW7VnFS0kM_7flbPIyuuOx22HD3N4GVnuFEz2BCOwJsiKHWpXdalfJbtl6xHErSVEiqpT6T0KVJVE5rZJks2heFifLXkLVklu57NtmZYIxo0ovi5o/s320/339274445_165790276023572_2035289626725674912_n.jpg" width="240" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div> <div style="text-align: center;">ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ</div><div style="text-align: center;">Συμμετέχουν ζωντανά οι μουσικοί:</div><div style="text-align: center;">Λουκία Γκαρδιακού-Ακορντεόν.</div><div style="text-align: center;">Ευριδίκη Γράψα - Φλάουτο.</div><div style="text-align: center;">Ευαγγελία Φυλακτού - Βιολί.</div><div style="text-align: center;">ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓ. ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ, ΨΥΡΡΗ</div><div style="text-align: center;">ΠΕΜΠΤΗ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ώρα 19.00</div><div style="text-align: center;">ΕΙΣΟΔΟΣ: Με ελεύθερη συνεισφορά.</div><div style="text-align: center;">Διάρκεια παράστασης 70'</div></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivONnEHLysjJ7ytKZcGsg4bo6cTLFMEQ2xi48UksUB-Q1isx_ZZt4ZHuoeoZO1Fk1uS4vr0rpmkYdNbE5zha9uAfQIwBo38tOHKI4KFUAnUwnoUSugXqqmr9S8yVJfCGHDcP9hg96xLL0JVh8NXNoRsCv5_23ja7H1uHuTBUYHWcmQSl9l4nK2gywY/s959/339284333_919474469302739_4356273140478117622_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="959" data-original-width="720" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivONnEHLysjJ7ytKZcGsg4bo6cTLFMEQ2xi48UksUB-Q1isx_ZZt4ZHuoeoZO1Fk1uS4vr0rpmkYdNbE5zha9uAfQIwBo38tOHKI4KFUAnUwnoUSugXqqmr9S8yVJfCGHDcP9hg96xLL0JVh8NXNoRsCv5_23ja7H1uHuTBUYHWcmQSl9l4nK2gywY/s320/339284333_919474469302739_4356273140478117622_n.jpg" width="240" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-xchLP04XIRy0gBLiolzms1l86Ib6A_UVUIT4DwocN9aIC7jl_CZRKNfdqKlkd1hsflwkLnWg1zn5HOKgHXk0aJCfWLdY6cNwcD1J43GzGYU8E89oLRmBd3sP1kfExdxfj_ZOtBQBrsGW4QNEN8_YFTQ9NE2IjaIfhNWthAMwfQ9IKOLQisrd4ggy/s719/339424467_600130978710238_4322693300289100915_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="719" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-xchLP04XIRy0gBLiolzms1l86Ib6A_UVUIT4DwocN9aIC7jl_CZRKNfdqKlkd1hsflwkLnWg1zn5HOKgHXk0aJCfWLdY6cNwcD1J43GzGYU8E89oLRmBd3sP1kfExdxfj_ZOtBQBrsGW4QNEN8_YFTQ9NE2IjaIfhNWthAMwfQ9IKOLQisrd4ggy/s320/339424467_600130978710238_4322693300289100915_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div><br />Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-66260103014117870682023-06-13T23:45:00.000-07:002023-06-13T23:45:17.911-07:00<div style="text-align: justify;">Μια ανεπανάληπτη εμπειρία στην Καπνικαρέα. Έντεκα μέλη της PEN Greece μαζί με τους ανθρώπους του περιοδικού Σχέδια. Ματσινοπούλου. Τσακάλου. Γουβέλη. Μάκκα. MANDO. Φραγκάκη. Στοφόρος. Χειμώνας. Αλεξίου. Μάκρης. Εγώ. Και ο Στάθης, ο συμπαθέστατος και ευαίσθητος άνθρωπος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_3cACjRZvnc218nYIC9cusdshrE-CUrAsMQxUAIds5zdtEAbRQPSQcosS3juh03_fywS-pUY1AOgaKSQBoprv_mwSN9oruYPsA3T8qhTXAQWp5yAYOP_z7zBxa-mBODm9Ljd2T5lFzBfEtZgX8pD925rIhi8DBjiOjWMorNTdKY4xSk2EVyNmbcTA/s720/330146106_2115068692012995_8979374911398825640_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_3cACjRZvnc218nYIC9cusdshrE-CUrAsMQxUAIds5zdtEAbRQPSQcosS3juh03_fywS-pUY1AOgaKSQBoprv_mwSN9oruYPsA3T8qhTXAQWp5yAYOP_z7zBxa-mBODm9Ljd2T5lFzBfEtZgX8pD925rIhi8DBjiOjWMorNTdKY4xSk2EVyNmbcTA/s320/330146106_2115068692012995_8979374911398825640_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsdrDZuhAxlYWx_q2Arplg-AOGrT2CLp9vDTR5Bm9QtvLuTEbD4HprzR0IHIsU8VZlWs97JN7chn5Ca8XWe-w_W7s0Su47VoadX_7YuW1pklzGwIkV4oP1zGV3vMk3p9tvXwGsGN6i3b8HFr6ENPDw90cEFLnzStauDEWHwloasGxbTVLGzNjrr_e/s720/328954082_1238067313458960_8118837412044218291_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="720" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDsdrDZuhAxlYWx_q2Arplg-AOGrT2CLp9vDTR5Bm9QtvLuTEbD4HprzR0IHIsU8VZlWs97JN7chn5Ca8XWe-w_W7s0Su47VoadX_7YuW1pklzGwIkV4oP1zGV3vMk3p9tvXwGsGN6i3b8HFr6ENPDw90cEFLnzStauDEWHwloasGxbTVLGzNjrr_e/s320/328954082_1238067313458960_8118837412044218291_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: justify;"><br /></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-60960341183352513442023-06-13T23:40:00.000-07:002023-06-13T23:40:41.095-07:00<div style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b>Σχεδόν Γυναίκα</b></span></div><div style="text-align: center;">μυθίστορήμα</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcEGtTuyx7Hp9Maf4Oi4BoyB5nn1I5xmOzRNDBgKp2iSu0QV-co0sswtus1CMRwInPmV6zPAYj7bnEaSYmgV-_ca_C0bVwmg4Ld0pLtH7ko1iB1BH5UnzmKIS367PsufGBLXqpicvjQMKcEus5FCgd5K43w5ItjXrycUHEHxIPgE2dSUwREhvTdbL6/s1827/336170530_572446084859756_3671765427729489074_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="1827" height="278" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcEGtTuyx7Hp9Maf4Oi4BoyB5nn1I5xmOzRNDBgKp2iSu0QV-co0sswtus1CMRwInPmV6zPAYj7bnEaSYmgV-_ca_C0bVwmg4Ld0pLtH7ko1iB1BH5UnzmKIS367PsufGBLXqpicvjQMKcEus5FCgd5K43w5ItjXrycUHEHxIPgE2dSUwREhvTdbL6/w529-h278/336170530_572446084859756_3671765427729489074_n.jpg" width="529" /></a></div><br /><div><br /></div> Άλλη μία χαρά μου δόθηκε. Ευγνωμοσύνη, για όσα μου χαρίζονται στη ζωή. Τίποτα άλλο. <br />Το βιβλίο, «Σχεδόν γυναίκα», είναι ένας ύμνος για την ερωτευμένη γυναίκα, που όταν γνωρίσει την αλήθεια του έρωτα, αποτελεί την ύψιστη μορφή ελευθερίας, καθώς ο αυτός, ο πιο ηδυπαθής, ο θείος έρωτας απ’ όπου γεννηθήκαμε, είναι άσπιλος, χωρίς ντροπή, δίχως αμαρτία.<br />Σχεδόν γυναίκα, Δημήτρης Βαρβαρήγος<br />Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα διαχρονικό θέμα: το πρώτο ερωτικό σκίρτημα, στην πρώτη επαφή μιας έφηβης με τη μύηση της ηδονής, για μια νύχτα στο έθιμο της ιερής πορνείας. Οι αιώνες περνούν με την ίδια πάντα πρωταγωνίστρια, τη «γυναίκα», που δια χρονικά συμβιώνει και δημιουργεί τη ζωή σε όλο της<br />το μεγαλείο.<br />Ας ανατρέξουμε στην ελκυστική νεότητα της αρ χαίας ζωής...<br />σε όλα τα βιβλιοπωλεία και<br />online <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F70447%2F%3Ffbclid%3DIwAR0lvvJlz80gY9wzYtCEEcQbZfZ6n8lfcvMAToC5qWjjxjK_BxBVweELqQQ&h=AT0x4SMv8se4WE_r5pQ_wZQdXsMqaH8YMG0xsH7K00ITM24f9e7xyikqIHTVYTExoV_8V-uK_qW9dJH8vk6FDcV6dIe19OreoNKo6rey7lQkDGUBN7QYUj90k2RRxCcAXB9z4Qj1ljFVZCthTg&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/70447/</a><br />Μπορείτε, ακόμα, να τα παραγγείλετε και τηλεφωνικά 210 612 70 74,<br />αντικαταβολή, κούριερ, παράδοση την επόμενη εργάσιμη<br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ.<br />Για την ΑΤΤΙΚΗ (πλην απομακρυσμένων περιοχών αποστέλλεται αυθημερόν με δικό μας διανομέα ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ<br />του ιδίου από τις εκδόσεις 24γραμματα<br />1. Κραυγές Γυναικών, Τροία μου. Δημήτρης Βαρβαρήγος. <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F018106%2F%3Ffbclid%3DIwAR0gbG5_2WbZmJFj08aXcpnmwBEEsGwNZk_1AHMgDfc3dLwIlYIm8-SLiOo&h=AT2MPifh1c_LE72D1Jdd36glfZquBrSJv6TvJOk9zY5peHPKW6LE5xJBKDVSAPhMz2viH11hrtvtKXYi__Ym-g7AWD7IWTZF61XlyHbTp95wqEUDLypULkSnl7XJ8MHRQ8vjZM1l1S28aRqujg&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/018106/</a><br />2. YΠATIA, Δημήτρης Βαρβαρήγος, <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F00390%2F%3Ffbclid%3DIwAR2RYrYrmwiq3XJqsRCrgzqC4LQ-QvrHEiufqzDViV_7Ngrp03ZDG2kY-T0&h=AT16VvyPhfaFtw_OQeZ-KOIPrbVeb7er0hBpkHh6Oed3Wmpk7yHfDs4WgcL5EUaNW7AWshszFo52OgrNOc8cFiYs8Vj5bs7-DqM7HdioGKnQpDQTpqODVJuM8Hd8fYzxAEvPkSST-_9O9JgHTg&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/00390/</a><br />3. Πίστη και Περηφάνια, Δημήτρης Βαρβαρήγος <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F2225%2F%3Ffbclid%3DIwAR1VuWTAV7ImN8j9tgT8XnmneHvQFcADfL1Q-X4kyTOgSFlOvSAoj_7OFRA&h=AT3FL2GoCW2Q2TCIJefBtKtVPAkM-RQCOaB93fBGXydDG7ltdq1wgrPuFPhCPwEB_KTqtkUwgoDhztoi9D2u-6CeiaFTBgo_u4maSxieL75JIbHc7V6ZA5qWdXogJ0kNx8W2jW7HNRr2qGnGHA&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/2225/</a><br />4. Δημιουργική γραφή (μεθοδολογία), <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F00974%2F%3Ffbclid%3DIwAR1Ud_Z5WKbtUBQJA5iDgirdIZ3jxfUCsmVvb8Ykwv5W-pHMKOR0kwTlQS4&h=AT1357WQRWfKELUFb80l3xL6CxXcKrg7t-F2RZsYwAzLHokBfRAcFYtiAe3nMrNx9p5NzCf8c7Jx1KNTzQPLAuNRMck7_2UJ-oCnENJK2p_Ax_pvkSIxhWpxyNZP4h8Bm1jh74FLAZWCyzbdSg&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/00974/</a><br />παιδική λογοτεχνία<br />1. Αρχιμήδης , του Δημήτρη Βαρβαρήγου <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F8303%2F%3Ffbclid%3DIwAR22mUDNRxZIhYJmdYm_2jS9mNWMtIoc7Yf98B5Kn6iCOaTWYfR8N81yN1o&h=AT0OZyK5NHWk_4YxwhjkYw-pi3t3_ry5rg_E_S10NrTeeyraQEznAoIrzHTW0PspWk3K-kWo6S1wB-ff8Ez6EdxweNAQrA5LVDezHZ1MqbT_M2bZ6R0LeCX6jN2WkvXBF_GtJIW1py-GfxtURg&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/8303/</a><br />2. Υπατία, του Δημήτρη Βαρβαρήγου <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F8304%2F%3Ffbclid%3DIwAR3JnsUVfrB4tSHxigdhcmJst-ApcCTYgBJT5D3GPy0kHXfEal5k4W4V5jc&h=AT0U56wH92sEw-3L2ghSrNnE8OxRJxd5KRRIhOGEWyN2LDjecujmZLjQYJrVGN6InvLF138WMm5nLD20r7s7NNCu1Xk7LKY_jHOaPHw7O1UcU3m1-_YOpAwLkgvFSYcvdiwbBaXOy5aOh2XHnQ&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/8304/</a><br />3. Αριστοτέλης, του Δημήτρη Βαρβαρήγου <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F8305%2F%3Ffbclid%3DIwAR0Ch6pGGriVaBKebaDf2Oy_6elQopAJqmHbUgtpfg0XMP5BktyVxit2XG0&h=AT11F4e-aIIElX4gM8aK-ydLzr7kKrUW7MzCF_DHOxsWWu_T6SuuBBUB0TT3Bc_7jsytXpXxP1p6KroGybLLSb8fMN-klEgCee4e9Pvw-o_w3WRhaUvIp1hkJlPOdOQI7y5cTNSSs-dEaVC_8Q&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/8305/</a><br />4. Σωκράτης, του Δημήτρη Βαρβαρήγου <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F8306%2F%3Ffbclid%3DIwAR0Ch6pGGriVaBKebaDf2Oy_6elQopAJqmHbUgtpfg0XMP5BktyVxit2XG0&h=AT0PNCsxYfX_rDuKAsy0zvYOZKeMm_RBPTS3vzUZkSl0qNouPGBjx1WpZ50U8KN2wLRMtaI-p543X94_t1OO507OmGs0N8ZBKrz8-jI3A-UmDNi5oJ81phF3DbLhqJLnv9iQqT7dRx6CUnMfRw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/8306/</a><br />5. Διογένης, του Δημήτρη Βαρβαρήγου . <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F8307%2F%3Ffbclid%3DIwAR1-f6MwVJ_jp8u-om6sqBucJ-Yd7a_SwJ2Yy_yJv26at0rss7dU80_vhb0&h=AT0QrVR1BgorhQKUmxt4Yv5n0K_AcXm3XoWD8bFAd8904pfC6hkIUtHOpHBgsgco9ZnS-M787jxNa9yaEf8RVRYwYFQrDBadY9itUx8lO_MSrlRVe_pC3CdZ2u6i8sc6ubFCDsxJt8dN4umMKw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">https://24grammata.com/product/8307/</a><br />Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος γεννήθηκε στη Αθήνα.<br />Αποφοιτά από αγγλική σχολή λογοτεχνίας «awarded by the writing school». Γράφει σίριαλ για την τηλεόραση, Θέατρο και Λογοτεχνία. Έχουν ανέβει 5 θεατρικά έργα του. Έχει γράψει συνολικά 28 βιβλία. 18 μυθιστορήματα ενηλίκων και 10 παιδικά. Το βιβλίο «Υπατία» παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα της βιβλιοθήκης στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 2007. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι: «Παράτα με». «Πίστη και Περηφάνια» «Μεθοδολογία Δημιουργικής γραφής», «Κραυγές γυναικών».Ραδιοφωνικός παραγωγός στην εκπομπή «Εγώ και Εσείς», στο Greek Radio and news Florida.<br />Ένα μυθιστόρημα που σε καθηλώνει από τις πρώτες μόλις σελίδες ανοίγοντας έναν μαγικό δίαυλο επικοινωνίας με τη γυναίκα που αντιστέκεται στη μοίρα, αλλά και στον εαυτό της. Γραφή έμπειρη, αριστοτεχνική, που διέπεται από την ουσία της συναισθηματικής νοημοσύνης προσδίδοντας αξία και σεβασμό στη γυναικεία φύση.<br />Νιόβη Ιωάννου, ποιήτρια<br />Ένα αρχαίο έθιμο, δοσμένο με την ευαίσθητη ματιά του συγγραφέα, όπως άλλωστε έχουμε διαπιστώσει μέσα από τα βιβλία του και την αφηγηματική του τρυφερότητα, στις γυναικείες μορφές. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε.<br />Κατερίνα Μαντέλη, σκηνοθέτις.<br />Μέσα από την ομορφιά των λέξεων στο βιβλίο «Σχεδόν Γυναίκα», γίνεται παρακαταθήκη σοφίας και λογοτεχνικής τέρψης με περιγραφές που μας οδηγούν σε μαγικούς κήπους σκέψης, αναγνωστικής απόλαυσης και φιλοσοφικής ευδαιμονίας.<br />Αγγελική Κομποχόλη, φιλόλογος<br />Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών.<br />Μυθιστορία που συναρπάζει με τον αφηγηματικό ρυθμό, τις κορυφώσεις και τις ανατροπές αφήνοντας την αίσθηση ενός απολαυστικού βιβλίου.<br />Ιωάννα Λαζάρου, συγγραφέας-δημοσιογράφος,<br />Greek news and Radio Florida.<br />Το βιβλίο Σχεδόν Γυναίκα, σε κερδίζει με τους ολοζώντανους χαρακτήρες και την έξοχη πλοκή, με τη σιγουριά μιας ώριμης γραφής.<br />Βίκυ Τσιανίκα, δημοσιογράφος ΕΡΤ, σύμβουλος ψυχικής υγείας, θεατρολόγος ΕΚΠΑ, MSc<br />στη θεραπευτική αφήγηση. Ο Δ.Β, με συγγραφική μαεστρία και συναίσθημα υφαίνει ζωές και ιχνηλατεί τον έρωτα. Η μυθοπλασία μπλέκεται αριστοτεχνικά με την ψυχολογία της γυναικείας<br />φύσης και καθηλώνει δίνοντας μας ένα τέλειο έργο με στοιχεία αρχαίου δράματος.<br />Καρμελίνα Ρούσσου, ψυχολόγος B.Sc. M.Sc.<br /><a href="https://www.facebook.com/profile?__cft__[0]=AZXLVM-ODPk7-aThr0y8oJGSF9bqEPsG14iptM3334K5ydxOS8odTdiiYaNwmDDGz1A-R0iB0nK5boL-B0FzhrGHIcvKpvomQQ8p3kUv1wwotjR7xEL4UlO5jziA65en_vjnhDW9bCZqOnwv6aXjRtTm87ShuQnNhFaJmVeq9tM57A&__tn__=-UK-R">https://www.facebook.com/profile</a>.<br />php?id=1215307483<br /><a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fdimitrisbarbarigos.blogspot.com%2F%3Ffbclid%3DIwAR1sfzwsHFAUxbWAqRzP7u6y4EumO16QXSOJ1FEX9peuJwscYWvY7lcvJnc&h=AT0FDzRZPZM1Cj2kRNOOHedhHfzNyOtKvFg9ZMotVEqsnVgh7sQYPhjKWqmUFqD8Ism4No2cZqje2_H0m76rPE0aIEDCRe5CR7gLowJwfWs_EHeDKucnAgMRWspXMLbaKnYKXLpuXHTo_3mpaQ&__tn__=-UK-R&c[0]=AT1l2ta04fPmSGI_Wxkj3Ni8zoB8uI40iLRUVLTmeoWUNE_ALbvyJG11lhqnLscw73MNhdN4XFB89xJyhLalsPeuvotW9qo_cNaRMr7toba1h8VBC8jQQW72Apb4jZ5bWwhPbylvgSg6tUWWI8PofpOqWv_L9ByKjZezNPlDjFyqEfEoS3JAeQ">http://dimitrisbarbarigos.blogspot.com</a><br />e-mail: ddimitris51@yahoo.com<br />ΣΕΙΡΑ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ (αρ. σειράς 422)<br />Τίτλος: Σχεδόν γυναίκα<br />Συγγραφέας: Δημήτρης Βαρβαρήγος<br />Επιμέλεια: Ελευθερία Χατζηδάκη<br />Τόπος και Χρονολογία έκδοσης: Αθήνα, Μάρτιος 2023<br />Σελίδες: 368<br />Διάσταση Σελίδας: 14x21cm<br />Γραμματοσειρά: Minion Pro<br />Χαρτί: Chamois<br />ISBN: 978-618-2015-728<br />Εκδόσεις: 24γράμματα / Γεώργιος Δαμιανός<br />Συντονίστρια Έκδοσης: Καλλιόπη Αγραφιώτη<br />Διεύθυνση / Κεντρική Διάθεση:<br />Λεωφόρος Πεντέλης 77, Χαλάνδρι 152 34<br />Τηλ.: +30 210 612 70 74<br />E-mail: info@24grammata.com<br />Copyright © 2023 24γράμματα<br />Η γραφιστική επεξεργασία<br />έγινε στο ατελιέ γραφικών τεχνών των εκδόσεων «24γράμματα»<br />(Λεωφ. Πεντέλης 77, Χαλάνδρι, τηλ.: 210.612.70.74)<br />Υπεύθυνη ψηφιακής σελιδοποίησης: Βασιλική Σηλήρα<br />Δημιουργία εξωφύλλου και ψηφιακή επεξεργασία εικόνας: Βασιλική Σηλήρα<br />Εικόνα εξωφύλλου: Βασισμένο σε έργο του Paolo Medici με ψηφιακή επεξεργασίαΆσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-64977580353788222882023-06-13T23:32:00.003-07:002023-06-13T23:32:34.398-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Δημοτικό σχολείο Μύτικα στη Χαλκίδα </span></b></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpzPEklj-2c18m4htQx0THpAazBkYTeQtUxxR8wnx_iB_sekt7U3Tmd0ia7PUsZMDmawVLwYWLUKzmtx_Mx6EI4WnN5QwDrK-wSX7eA3qM5_W03HfjLcvpTPEx1tTw1sqM7AP_uRKY2X1FH3-xrnp78uP8QfXKOtIV8WPy6sTxau4m4Fz-w84SwaoY/s914/336255603_920483169196237_3231961960507570894_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="914" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpzPEklj-2c18m4htQx0THpAazBkYTeQtUxxR8wnx_iB_sekt7U3Tmd0ia7PUsZMDmawVLwYWLUKzmtx_Mx6EI4WnN5QwDrK-wSX7eA3qM5_W03HfjLcvpTPEx1tTw1sqM7AP_uRKY2X1FH3-xrnp78uP8QfXKOtIV8WPy6sTxau4m4Fz-w84SwaoY/w431-h226/336255603_920483169196237_3231961960507570894_n.jpg" width="431" /></a></div><br /></div><div style="text-align: center;">Αρχές Μάρτη, επισκέφτηκα μαζί με την εικονογράφο Κατερίνα Χονδρομπίλα, το δημοτικό σχολείο Μύτικα στη Χαλκίδα, για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής, προσκαλεσμένος από την διευθύντρια Τριανταφυλλιά Ξήντα. </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8GqZOXT3Yosd3HhbcfDA3YVOj6YDN9QhSgLk2Vh4_VQxjrtJTH4VpJEhOjiZdyD3qkG0nFdkiAeUrbZ88hCVBAdzPk9PX26mOLiHF6Zu03McksgU_TOwD5ir5nn3tX7-ii-WbOR2R7iD5mBfbQkNw1afpbdeF15u0ukeqZRNNlRmixDA44JywTFiS/s960/336185616_1279376885986745_4875081208943329976_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8GqZOXT3Yosd3HhbcfDA3YVOj6YDN9QhSgLk2Vh4_VQxjrtJTH4VpJEhOjiZdyD3qkG0nFdkiAeUrbZ88hCVBAdzPk9PX26mOLiHF6Zu03McksgU_TOwD5ir5nn3tX7-ii-WbOR2R7iD5mBfbQkNw1afpbdeF15u0ukeqZRNNlRmixDA44JywTFiS/s320/336185616_1279376885986745_4875081208943329976_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;">Αφορμή ήταν μια σειρά βιβλίων με αρχαίους φιλοσόφους και το πως έγινε η μεταφορά των βίων τους σε παραμύθι. </div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimzGxxu_CPsPmg_El1ChQq58Hg1im8zbCsK6YrJi-S0JGLC6sRUgCyb5bRnIDzjt7eawJjv8G6oXLNRl0UoAeF8BeJKkAOi7XqYzFZ0iChuPBDR9diVqLqz5SNgdiHcFm9QsTWeoq3TTh8-C8Jvqku1DXhFoVo1lCa5i2Wdi8ueBYYO7FZKKlu73TV/s960/336208391_163471689896013_345445914595230358_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimzGxxu_CPsPmg_El1ChQq58Hg1im8zbCsK6YrJi-S0JGLC6sRUgCyb5bRnIDzjt7eawJjv8G6oXLNRl0UoAeF8BeJKkAOi7XqYzFZ0iChuPBDR9diVqLqz5SNgdiHcFm9QsTWeoq3TTh8-C8Jvqku1DXhFoVo1lCa5i2Wdi8ueBYYO7FZKKlu73TV/s320/336208391_163471689896013_345445914595230358_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;">Κάθε φορά που βιώνω μια τόσο σπουδαία εμπειρία, να συναντάω παιδιά και να συνομιλούμε για το δημιουργικό παραμύθι, αισθάνομαι ανυπέρβλητη χαρά με το ενδιαφέρον που δείχνουν και βέβαια για τις έξυπνες και σωστές ερωτήσεις τους.</div><div style="text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAtwdPKQ9_SF5cBBdTL-3uic3hUnVJrEU8Sx7lpUwcZ_crZfCfC_Gk1ZTh6Ry5UBIRfz7N_I4KO7RBXZUAr6g73fl96zEszKKn3W9WZvsuzcipH77HfpmlMIDV4Z1xIRVOwodqJVLzadNQ8coZ6uQj7N-9Gxdl2djopEPcTmFihk7k8Bhl0svTFYaI/s960/336645175_514734397303806_2614314559665159099_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="960" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAtwdPKQ9_SF5cBBdTL-3uic3hUnVJrEU8Sx7lpUwcZ_crZfCfC_Gk1ZTh6Ry5UBIRfz7N_I4KO7RBXZUAr6g73fl96zEszKKn3W9WZvsuzcipH77HfpmlMIDV4Z1xIRVOwodqJVLzadNQ8coZ6uQj7N-9Gxdl2djopEPcTmFihk7k8Bhl0svTFYaI/s320/336645175_514734397303806_2614314559665159099_n.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br /></div><div style="text-align: center;">Θερμές ευχαριστίες για τη ζεστή φιλοξενία, στην διευθύντρια και τις υπόλοιπες δασκάλες για το σπουδαίο και πλούσιο έργο τους, καθώς και στον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για το αμέριστο ενδιαφέρον τους και την άψογη συνεργασία τους. </div><div style="text-align: center;"> </div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2wgjW3vJ9CvGI-xclzlynHB_CYNVwSGGUX723vWXX3f7GllpzHQvrTsZuzo2jQuN5Dnq6HdVfuoTRMho_TwVls-73pP9rVR7PRsYMjZXNmPceOVlQVYoMZNH6ui76XHu_Grf-aSam8OIx9lEm5FMT0BlzYWr3E_g5ItnKckuTiyvggO0mAWCQhosa/s366/336254968_764631268570582_4637878944910813116_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="206" data-original-width="366" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2wgjW3vJ9CvGI-xclzlynHB_CYNVwSGGUX723vWXX3f7GllpzHQvrTsZuzo2jQuN5Dnq6HdVfuoTRMho_TwVls-73pP9rVR7PRsYMjZXNmPceOVlQVYoMZNH6ui76XHu_Grf-aSam8OIx9lEm5FMT0BlzYWr3E_g5ItnKckuTiyvggO0mAWCQhosa/s320/336254968_764631268570582_4637878944910813116_n.jpg" width="320" /></a></div><br /><div style="text-align: center;"><br /></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-67811779467659435012023-06-13T23:19:00.001-07:002023-06-13T23:19:21.567-07:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Με λέξεις δικές μας</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;">Ανθολογία σύγχρονων ποιητών</span></b></div><div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div style="text-align: center;"><b><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDenQxr28IAIR9hfj9Ym_PSKcADct9k41Md7yz2g1WhYthev8HwdmxeYwxVS_6UlKou4_uwkgK0FP5BBR2R-Up3JWgaZDGbSIW4_48ODqGYZ6aA__NOX7McYGY8O2XWO7gOIu-wQj-5ln8v-MGjQ_agTxcdHqboMAXPDcREObSRfhYcZ2wJl1mC6Vf/s1640/338846252_255942290196434_4977113672290370858_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="856" data-original-width="1640" height="204" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDenQxr28IAIR9hfj9Ym_PSKcADct9k41Md7yz2g1WhYthev8HwdmxeYwxVS_6UlKou4_uwkgK0FP5BBR2R-Up3JWgaZDGbSIW4_48ODqGYZ6aA__NOX7McYGY8O2XWO7gOIu-wQj-5ln8v-MGjQ_agTxcdHqboMAXPDcREObSRfhYcZ2wJl1mC6Vf/w391-h204/338846252_255942290196434_4977113672290370858_n.jpg" width="391" /></a></div><br /></b></div> Είναι ένα υπέροχο βιβλίο που σηματοδοτεί την εποχή των σύγχρονων ποιητών μας... ένα βιβλίο που δεν πρέπει να λείπει από καμία βιβλιοθήκη. Θερμές ευχαριστίες στα 24 γράμματα και τον εκδότη Γιώργο Δαμιανό. «Με λέξεις δικές μας». Στην ανθολογία συμμετέχουν τριάντα δύο φωνές, σπουδαίες και ηχηρές στην ελληνική γραμματεία. Λογοτέχνες με πορεία σοβαρή και έργο αποδεκτό από το αναγνωστικό κοινό. <br />Οι ανθολογίες, εκτός του ότι προσφέρουν έναν πολυδιάστατο - πολυποίκιλο λόγο, στο σύνολό τους τα ποιήματά ενώνονται σε ένα αδιαίρετο ποιητικό κορμό χαρίζοντας ένα πλήρες και αδιαίρετο σύνολο. <br />Αυτό είναι το θετικό αποτέλεσμα στις συλλογές, να φανερώνουν θησαυρίσματα και να υποστηρίζουν το Εμείς, με κοινό σκοπό, κοινές σκέψεις και κοινή δημιουργική πορεία, που κάνει ποιητές και αναγνώστες να χαίρονται τις στιγμές της ζωής, όπως χωρίζονται σε μία αμετάβλητη αλήθεια στην υπηρεσία του λόγου. <br />Εσείς και Εμείς είμαστε όλοι εδώ, πάντα παρόντες ζωντανοί, δημιουργικοί, ελεύθεροι.<br />Με λέξεις δικές μας, 32 ποιητές Συλλογικό<br />Επιμέλεια: Δημήτρης Βαρβαρήγος<br />ποιητές:<br />Αλεξίου Δημήτρης.<br />Αφεντουλίδου Άννα.<br />Βαρβαρήγος Δημήτρης.<br />Βέης Γιώργος.<br />Βεντούρας Ιωσήφ.<br />Δασκαλόπουλος Δημήτρης.<br />Εξαρχοπούλου Λίλυ.<br />Θεοχάρης Χ. Γιώργος.<br />Καραγεωργίου Τασούλα.<br />Κατσαλίδας Νίκος.<br />Κούρση Μαρία.<br />Λουκίδου Ευτυχία-Αλεξάνδρα.<br />Λυμπέρη Κλεοπάτρα.<br />Μαρκόπουλος Θανάσης.<br />Μαρκόπουλος Γιώργος.<br />Μπακονίκα Αλεξάνδρα.<br />Νικοπούλου Ηρώ.<br />Νούσια Έλενα.<br />Παμπούδη Παυλίνα.<br />Παπαδάκη Αθηνά.<br />Παστάκας Σωτήρης.<br />Πατίλης Γιάννης.<br />Πατρίκιος Τίτος.<br />Πολενάκης Σταμάτης.<br />Πρατικάκης Μανόλης.<br />Ρηνιώτη Ειρήνη.<br />Σακελλίου Λιάνα.<br />Σιδηρά Αγγελική.<br />Σκιαθάς Δ. Αντώνης.<br />Στεφανάκις Γιάννης.<br />Σωτηριάδου Κλαίτη.<br />Χριστοδούλου Δήμητρα<br />σε όλα τα βιβλιοπωλεία και<br />online <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2F24grammata.com%2Fproduct%2F70580%2F%3Ffbclid%3DIwAR0PPD2_N6WA3baJU7fGXamJx6Voa4AT86lhwC4X-cXotLYjzKOwoNfDbvM&h=AT16dymVDNsXS_l0aDx4xCst6O2kiU112Ob93FDI3b-guL2UG-ZAwWCSZoCw5SZxSzr8hZWG7ojqwM3m_L_jdMRejYCyQuP_lmudu1W8yrIuglSz-VlNuwyR_DsHCh7dK1mKZv15a0VtMKkUkw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT2ASwT9qnxnWX8IGlxSG_ve9G8mklKxcZsYiHY-RHnCE1jNfOfJo5o9vWjnaLQieG9ClXd4KyfiyotP_3PHuv227pevQwpPH43fqUCGtzH57b0whzabi1pApUdjDBhLFFx_DwFjV-kLMBeo6LY-SsCikTNmqNLU0iNtUrrIgh5K-yaYXuDyMA2yWdG-dRDlH82YH47rPvyoDlGI1u9a0QXb2-Wzkw6FUecNTpw">https://24grammata.com/product/70580/</a><br />Μπορείτε, ακόμα, να τα παραγγείλετε και τηλεφωνικά 210 612 70 74,<br />αντικαταβολή, κούριερ, παράδοση την επόμενη εργάσιμη<br />ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ.<br />Για την ΑΤΤΙΚΗ (πλην απομακρυσμένων περιοχών αποστέλλεται αυθημερόν με δικό μας διανομέα ΔΩΡΕΑΝ ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ<br />«Με λέξεις δικές μας». Στην ανθολογία συμμετέχουν τριάντα δύο φωνές, σπουδαίες και ηχηρές στην ελληνική γραμματεία. Λογοτέχνες με πορεία σοβαρή· και έργο αποδεκτό από το αναγνωστικό κοινό.<br />Οι ανθολογίες, εκτός του ότι προσφέρουν έναν πολυδιάστατο πολυποίκιλο λόγο, στο σύνολό τους, τα ποιήματα, ενώνονται σε έναν αδιαίρετο ποιητικό κορμό χαρίζοντας ένα πλήρες κι αδιαίρετο σύνολο.<br />Αυτό είναι το θετικό αποτέλεσμα στις συλλογές, να φανερώνουν θησαυρίσματα και να υποστηρίζουν το Εμείς, με κοινό σκοπό, κοινές σκέψεις και κοινή δημιουργική πορεία, που κάνει ποιητές και αναγνώστες να χαίρονται τις στιγμές της ζωής, όπως χαρίζονται σε μια αμετάβλητη αλήθεια, στην υπηρεσία του λόγου.<br />Εσείς και Εμείς, είμαστε όλοι εδώ! Πάντα Παρόντες! Ζωντανοί!<br />Δημιουργικοί! Ελεύθεροι<br />ΣΕΙΡΑ: ΛΟΓΟΤΕΧΝΊΑ (αρ. σειράς 440)<br />Τίτλος: Με λέξεις δικές μας, 32 ποιητές<br />Συγγραφείς: Συλλογικό<br />Επιμέλεια: Δημήτρης Βαρβαρήγος<br />Τόπος και Χρονολογία έκδοσης: Αθήνα, Μάρτιος 2023<br />Σελίδες: 228<br />Διάσταση σελίδας: 17x24 cm<br />ISBN: 9 786182 016015<br />Χαρτί: Chamois 100 gr<br />Εκδόσεις: 24γράμματα / Γιώργος Δαμιανός<br />Συντονίστρια έκδοσης: Καλλιόπη Αγραφιώτη<br />Διεύθυνση / Κεντρική Διάθεση:<br />Λεωφόρος Πεντέλης 77, Χαλάνδρι 152 34<br />Τηλ.: +30 210 612 70 74<br />Email: info@24grammata.com<br />Web site / e-shop: <a href="https://l.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fwww.24grammata.com%2F%3Ffbclid%3DIwAR0dCuYAT2C3dMXXu_RG_Zj0iUncMP-FcrBl17T4-w7oYWzSc05t86YdAXw&h=AT2e8z_-le_NBYSZmT0Pc2p_R-srN6rfLXPiKNAV9yW8K0N43mVSJoZOw-NHQ9Wcyo8VPHOGQL9C5aPe3EDDEbh7UxqtU-g5QSYi87YhgHDoPDjslbX6_DqIETmEy4f1cYWvscSF07hWMdyAAw&__tn__=-UK-R&c[0]=AT2ASwT9qnxnWX8IGlxSG_ve9G8mklKxcZsYiHY-RHnCE1jNfOfJo5o9vWjnaLQieG9ClXd4KyfiyotP_3PHuv227pevQwpPH43fqUCGtzH57b0whzabi1pApUdjDBhLFFx_DwFjV-kLMBeo6LY-SsCikTNmqNLU0iNtUrrIgh5K-yaYXuDyMA2yWdG-dRDlH82YH47rPvyoDlGI1u9a0QXb2-Wzkw6FUecNTpw">www.24grammata.com</a><br />Copyright © 2023 24γράμματα<br />H γραφιστική επεξεργασία έγινε στο ατελιέ<br />γραφικών τεχνών των εκδόσεων «24 γράμματα»<br />(Λεωφ. Πεντέλης 77, Χαλάνδρι, τηλ. 210 612.70.74)<br />Υπεύθυνη ψηφιακής σελιδοποίησης: Ιώ Φιλιππίδη<br />Σχεδιασμός εξωφύλλου: Ιώ ΦιλιππίδηΆσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2054945416830773784.post-67374605754283493192022-12-18T12:03:00.005-08:002022-12-18T12:05:39.557-08:00<div style="text-align: center;"><b><span style="font-size: large;">ΤΡΕΙΣ ΒΑΛΤΟΙ… </span></b></div><div><div style="text-align: center;">απόσπασμα από θεατρικό μονόλογο</div><div><div style="text-align: center;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg02dRGMIuE-lIaB3IABgDn8kauBI8sKcIWCnR34xk88dazR4Qc6rGz5u7SwJxP_rzgbRH6-kJvwROgcv4FPkuxBUjTJMcHaD-StWIXJuG7WjgETNPnJT54PiCXk4oMn5u9uOFGiwsyBCWn_Hzo1f4DZwRteCUBPrYE07Ftkajmryprl1H3vWV-WByD/s222/319403917_871298630574357_4854880935248213753_n%20(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="222" data-original-width="160" height="295" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg02dRGMIuE-lIaB3IABgDn8kauBI8sKcIWCnR34xk88dazR4Qc6rGz5u7SwJxP_rzgbRH6-kJvwROgcv4FPkuxBUjTJMcHaD-StWIXJuG7WjgETNPnJT54PiCXk4oMn5u9uOFGiwsyBCWn_Hzo1f4DZwRteCUBPrYE07Ftkajmryprl1H3vWV-WByD/w213-h295/319403917_871298630574357_4854880935248213753_n%20(1).jpg" width="213" /></a></div><br /></div>Πίστεψε με, δεν λαθεύω… σου λέω την είδα, ήταν εκείνη… με πρόσωπο σκληρό, με σφιχτά χείλη, με μάτια σφαλιστά… με δέρμα μελανό από την αγωνία και το θυμό… <br />Μην αμφιβάλεις… ήταν εκείνη, αφημένη στο μαύρο της νύχτας, στη σκοτεινή επιθυμία για τυραννία… βυθιζόταν αναίτια στα σκοτάδια της ζήλιας… τα πάντα χάνονταν στην εγκατάλειψη…<br />Ναι… εκείνη ήταν, έγειρε απόψε στο βάρος της ανασφάλειας, δεν ξεχώριζε πλέον ποιες ζωντανές διαφορές υπήρξαν στη ζωή της… ποιες αληθινές αξίες της ανήκαν… ένα φίλημα, ένα χάδι, μια αφή στην ψυχή…<br />Τι κρίμα, όλα το ίδιο χρώμα κάτω απ’ τα σφαλισμένα βλέφαρα της, μαρτυρούσαν την ύπαρξη ξένου χεριού που προσπαθούσε ν’ απλωθεί επάνω της. <br />Το παλιό και καινούριο στην αέναη πάλη του καλού με το κακό…<br />Ναι, την είδα πλαγιασμένη ανάμεσα σε σαρκοφάγα θηλαστικά, στις άρρυθμες ανάσες αφουγκράστηκε η σάρκα, πόσο δυνατά χτυπούσε η καρδιά της… ήθελε να τρυπήσει να χαθεί σε άλλο σώμα… <br />Ναι ήταν βαθύ, πυκνό, αδιαπέραστο το σκοτάδι, όμοια ψυχή ασάλευτη, κι όμως, φαίνονταν οι χαρακιές στην πλάτη, μελανές από οδύνη… κενές, άδειες απ’ το αγκάλιασμα του άντρα που πέρασε πριν λίγες ώρες απ’ τον κόρφο της… <br />Σιωπές και θλίψεις… ανοίγουν μια άλλη ζωή… τα σώματα έκαναν σκιές, το παρόν έκαναν αναμνήσεις … <br />κι έβαψε πάλι τα νύχια μαύρα…</div></div>Άσπρο στο Μαύροhttp://www.blogger.com/profile/15268627518186660060noreply@blogger.com0