Κραυγές Γυναικών, Τροία μου.

Δημήτρης Βαρβαρήγος.

εκδ. 24γράμματα,

644 σελ. / ISBN: 978-618-201-327-4

γράφει ο Γιώργος Δαμιανός

Ένα μοναδικό έργο, παγκόσμιας πρωτοτυπίας. Για πρώτη φορά οι σιωπηλές γυναίκες της αρχαιότητας, μάνες, αδελφές, ερωμένες, σύζυγοι, αφηγούνται, ένα αιώνιο παράπονο, μετράνε το πραγματικό ύψος ανθρώπων και πραγμάτων και αποσυνθέτουν με ένα μοναδικό τρόπο τα "κλέα των ανδρών". Η Ευρύκλεια, η Οινώνη, η Λήδα, η Θεανώ, η Αίθρα και άλλες δέκα μοναδικές γυναίκες κάνουν το ντεμπούτο τους στην Ιστορία της Λογοτεχνίας μέσα από την αφήγηση ενός μοναδικού μύστη του Λόγου, του Δημ. Βαρβαρήγου.

Δέκα πέντε γυναίκες αφηγούνται μέσα απ’ την ψυχή τους πως έζησαν τα δέκα χρόνια του Τρωικού πολέμου πλάι στους ήρωες, στους βασιλιάδες.

Μιλούν για τις ζωές τους, για τους άντρες τους, για τα δεινά και τις συμφορές τους, για τα δικά τους παθήματα και προσωπικά πάθη.

Εκμυστηρεύονται μύχια μυστικά, πως βίωσαν τη χαρά, τη φιλία, τον έρωτα, την αγάπη, τη μητρότητα, την εκδίκηση και την περιφρόνηση.

Τη σκλαβιά και το θάνατο.

Μιλούν για εκείνους που αγάπησαν. Για εκείνους που τις αγάπησαν.

Τι κι αν είναι «Λιπεσάνορες» -οι γυναίκες που λείπουν στους άντρες-.

Εξιστορούν τη τόλμη, τους ήρωες, τη γενναιότητα, την αξία των ιδανικών ν’ αγωνίζεται κανείς για την πατρίδα του ως το τέλος.

Η άλλη όψη του έπους εκφρασμένο από δέκα πέντε τραγικές φιγούρες, πως βίωσαν τον ηρωισμό της καθημερινής ζωής, την πίστη και την προδοσία, την αξία της καρτερίας, τη νοσταλγία της ειρήνης, τις ευθύνες του ανθρώπου για τις πράξεις του, και την υπεράσπιση του δικαίου.

Μια ιστορία που σε κάνει συμμέτοχο στον μαγικό κόσμο των γυναικών.

Αφηγήσεις που συνεπαίρνουν κάθε συναίσθημα.

Διαβάζεις και νομίζεις ότι ζεις ένα ακραίο όνειρο σε έναν διαφορετικό κόσμο, δύσκολο αλλά συνάμα όμορφο, που χαρίζει χαρά και ευτυχία.

Ας τις τιμήσουμε (ΓΔ)