Πολιτική Ανυπακοή
Διάβασα το βιβλίο Χένρι Ντέιβιντ Θόρω που εκδόθηκε το 1849.
Τελικά κάποια πράγματα δεν τελειώνουν ποτέ, είναι διαχρονικά.
Η «Πολιτική Ανυπακοή» είναι µία κλασική πολιτική πραγµατεία, η οποία εξετάζει πώς οι άνθρωποι υπακούουν στους νόµους, ακόµα και αν ξέρουν ότι στην ουσία είναι άδικοι και αποσκοπούν στα συµφέροντα της άρχουσας τάξης. Η Αντιγόνη του Σοφοκλή θα έβρισκε ένα δεύτερο πατέρα στην ουσία της ανυπακοής του Θορώ (ο οποίος ήταν άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας), όταν γράφει «σε ένα καθεστώς που φυλακίζει αδίκως, η θέση του δίκαιου ανθρώπου είναι επίσης στη φυλακή» αν και το αίτηµά της ήταν ηθικό και όχι πολιτικό. Στο κείµενο όµως του Θορώ, ηθική και πολιτική είναι ένα και το αυτό. Έτσι βλέπουµε την πράξη της µη-βίας να παίρνει σάρκα και οστά, καθώς ο άνθρωπος βάζει πρώτα την ηθική και τη συνείδησή του, ώστε να σταµατήσει να είναι συνένοχος είτε ενεργητικά, είτε µε απλή συναίνεση, σε µια κρατική εξουσία η οποία συνεχίζει µε σφοδρότητα να υπονοµεύει αξίες, όπως η ελευθερία και η δικαιοσύνη ανάµεσα στους λαούς, ανάµεσα στους πολίτες, ανάµεσα στους ανθρώπους. Ο Θορώ όµως πάνω απ’ όλα, είναι ένας πολίτης ο οποίος αρνείται συνειδητά να αποκοπεί από την κοινωνία, απλά δεν παρέχει καµία υποστήριξη στην εξουσία. Ζητά ταυτόχρονα από τους υπόλοιπους πολίτες να κάνουν κριτική και να αντιδράσουν στην εξουσία, να συνειδητοποιήσουν ότι µπορούν να αντισταθούν, και να σταµατήσουν να τροφοδοτούν µε το αίµα τους (είτε µεταφορικά είτε ρεαλιστικά, το αφήνω στην κρίση σας) τους µηχανισµούς της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου