Θυμάμαι τα λόγια της Γιουρσενάρ: 

Κι εσύ φεύγεις;... Φεύγεις;... Όχι δεν φεύγεις, σε κρατώ... αφήνεις την ψυχή σου στα χέρια μου σαν πανωφόρι. Καμιά άλλη απώλεια, εργασίας,, υλικών αγαθών, απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου που δεν είναι σύντροφος, δεν μπορούν να εκμηδενίσουν ένα ανθρώπινο πλάσμα όσο το τέλος μιας ερωτικής σχέσης, γιατί μέσα σε αυτήν ένιωθε ζωντανός και γνήσιος και η απουσία της του λέει ότι δεν είναι πια. Μπορεί να θεωρηθεί ταυτολογία, αλλά ο εγκαταλειμμένος απομένει ολομόναχος μπροστά σε αυτή την τόσο δραματική εμπειρία που βιώνει.

dimitrisbarbarigos.blogspot.com