Όνειρο ήταν...
Χθες ίχνη άφησες σε ένα όνειρό μου. Ήταν παράξενο, όπως συμβαίνει με τα όνειρα συνήθως.
Υπήρχες μέσα στην απόλυτη σιωπή και σε πολλά χρώματα ανάμεσα.
Χαμογελούσες κι απλώνονταν γύρω σου μια ηρεμία θαυμαστή που έσβηνε κάθε ήχο κι όμως ακουγόταν η φωνή σου -όχι με τον φυσικό τρόπο που ακούμε, αλλά με μια βαθύτερη πνευματική αίσθηση που χαλιναγωγούσε και τις πιο βαθύτερες λύπες μας.
Αυτό που μπορώ να σου ειπώ στο ξύπνημα μου είναι πως: Όλα ήταν για μένα καθαρό νερό ανάμεσα σε πέτρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου