«Carpe diem – Amour fou»
του Δημήτρη Βαρβαρήγου
εκδ. Λυκόφως, σελ. 160
«Αν ο εαυτός δημιουργεί το πνεύμα, είναι μοναδικό. Αν το πνεύμα δημιουργεί τον εαυτό, είναι αριστούργημα».
Διαβάζοντας το καινούργιο βιβλίο του ΔΒ, το πνεύμα διεγείρεται μέσα από τη φιλοσοφική σκέψη που περικλείεται στο εγχειρίδιο αυτογνωσίας «Carpediem», ενώ άπειρα συναισθήματα πηγάζουν από τις 37 ερωτικές επιστολές της νουβέλας «Amour fou».
Με τη δυνατή γραφή και τον ιδιαίτερο χειρισμό του συγγραφέα το βιβλίο διαβάζεται σαν κουτί μαγικό. Απ’ τη μια πλευρά του οι στοχασμοί της σοφίας κι απ’ την άλλη η μαγική αίσθηση που απορρέει από την τρέλα του έρωτα. Κι οι δυο όψεις στοχεύουν στην ψυχή, με τις κρυμμένες δυνάμεις της απ’ τη μια όψη και με την ανάγκη της για αγνή αγάπη, απ’ την άλλη. Δυνάμεις με στόχο τον έρωτα που τρέχουν μπροστά απ’ τη σκιά του σύννεφου μέσα στο λαμπρό ήλιο να κοροϊδεύουν το σύννεφο και να χλευάζουν τον άνεμο, γιατί η τρελή αγάπη κι αυτόν τον ίδιο τον άνεμο ανατρέπει.
Αυτές τις δυνάμεις ακολουθούν οι ήρωές του, για να φτιάξουν έναν «εαυτό». Εαυτό καθαρό, γνήσιο, αληθινό, με σκέψεις και αισθήσεις σε μια κοινή πορεία και με τις παραμέτρους του «εγώ» μια-μια να εξαφανίζονται:
«Οδήγησε τον εαυτό σου με την εσωτερική σου αλήθεια για να φτάσεις στην αυτοπραγμάτωση», λέει ο συγγραφέας.
Σαν μια «σταγόνα» η ψυχή να κυλά ανάμεσα σε απλά στοιχεία της καθημερινότητας και να απλώνεται διάφανη στο χαρτί με λέξεις, σκέψεις, στιγμές που πλαταίνουν το χρόνο κι ας γεύονται πόνο:
«Ο πόνος είναι η επίγνωση πως υπάρχουμε», μας λέει, στιγμές που προδιαγράφουν την ελευθερία και σκορπούν τις αναζητήσεις σ’ ένα χαμόγελο:
«Ακούμπησε την ψυχή σου επάνω σε ένα χαμόγελο», αρκεί αυτή η «σταγόνα» να δίνει ότι μέσα της υπάρχει. Χαρά, έρωτα και προ παντός την αλήθεια. Κι έτσι ο νους πλαταίνει ακόμα με την προτροπή για ζωή «συνειδητή», που οδηγεί με εμπιστοσύνη προς την «ελευθερία», την ολοκλήρωση του κόσμου που κουβαλάμε μέσα μας, κρατώντας την αίσθηση της πραγματικής αγάπης προς τον άλλον και τη συγχώρεση, αναγνωρίζοντας τα λάθη μας.
Κι ο χρόνος δεν θα είναι παρά στιγμές γεμάτες, έτσι που θα κρατάμε τη ζωή στο χέρι μας με ευγνωμοσύνη, με απόλαυση, μαθαίνοντας απ’ τη θλίψη, ελπίζοντας στο αύριο:
«Ζήσε σαν αιωνιότητα τις στιγμές του θείου δώρου της ζωής. Δείξε το σεβασμό σου σε κάθε τι που σε περιβάλλει. Και την πρέπουσα ευγνωμοσύνη για όσα δώρα σου χαρίζει η κάθε ξεχωριστή μέρα».
Έτσι πλαταίνει η ζωή. Έτσι πλαταίνουμε κι εμείς, αγγίζοντας το μεγαλείο του Έρωτα, ανάμεσα στον ονειρικό και τον πραγματικό κόσμο:
«Αυτός είναι ο έρωτας, από αυτόν γεννήθηκες και του οφείλεις κάθε στιγμή στη ζωή σου».
Αυτή η «θεία τρέλα», όπως την αποκαλεί ο Πλάτωνας, είναι η επιθυμία της συμπόρευσης με ότι πιο υψηλό μπορεί να αγγίξει την ψυχή, το πνεύμα και τις αισθήσεις.
Είναι η αισιοδοξία, η νοσταλγία των πόθων, ακόμα κι η συνήθεια κι η αλήθεια που η μοίρα αποκαλύπτει. Κι η αγάπη, η αγάπη η αληθινή έξω απ’ τ’ ανθρώπινα, η ονειρική, το πάθος:
«Αφουγκράσου, κάπου υπάρχει μια σκέψη για σένα, δική σου, κάποιο σημάδι κόκκινο περιμένει να κολλήσει στο κορμί σου, νομίζει πως το σκοτάδι δε θα φαίνεται, μα σέρνει μαζί του κι έναν αναστεναγμό, αναστεναγμό σέρνει κι αυτός ακούγεται. Είναι ο έρωτας και ο δαίμονας οργασμός. Κι αυτή η έξαψη η τρελή που καίει σωθικά και η ψυχή ουρλιάζει»,
γράφει στο Αmour fou.
Πάθος που καθορίζει την Τέχνη, καθορίζει την ίδια την ανθρωπότητα. Τρέλα, που δοκιμάζει τις αντοχές, που οδηγεί στην αβεβαιότητα, στις εμμονές που ματώνουν:
«Έρωτας είναι κι όπου αγγίζει, ματώνει», ξυπνά τις μνήμες… «με πόσες μνήμες να πληρώσω»… μεταμορφώνει, γίνεται Τέχνη.
Είναι η ίδια αγάπη, που ολοκληρώνει τον εαυτό οδηγώντας τον στην αυτογνωσία, που ομορφαίνει την ψυχή, που σκορπίζει τη ζωή σε στιγμές γεμάτες:
«Αυτό το σκόρπισμα θα είναι το χάος των μαγεμένων αισθήσεών σου, των μαγεμένων σου αισθήσεων το χάος θα είναι»… γράφει τελειώνοντας.
Τελειώνοντας αυτό το υπέροχο βιβλίο, νιώθουμε πως μας χαρίζεται ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, γιατί μας ωθεί να βρούμε μέσα μας στοιχεία της ύπαρξής μας, με το στοχαστικό λόγο του, με τη δυνατή και έμπειρη πένα του και τις ευαισθησίες της ψυχής του.
Γράφει η Ελένη Λύτρα-Χαραρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου