Τρίτη 25 Αυγούστου 2015


Χτύπησε το τηλέφωνο, ήταν ένας φίλος που κάνει διακοπές στην Φολέγανδρο.
«Τι κάνεις;» «Γράφω» «Τέτοια εποχή;… χάνεις τη ζωή σου… παράτησε τα όλα, πάρε το καράβι κι έλα» «Όλες οι εποχές για μένα, φίλε, είναι το γράψιμο… είναι ο αληθινός μου κόσμος! απάντησα ευχόμενος, «καλά μπάνια»…κι εκείνος έκλεισε με τη φράση: «Είσαι τρελός». 
Εκείνη τη στιγμή έγραφα ακριβώς αυτό το απόσπασμα από το μυθιστόρημα: 
«Ευδόκιμοι χρόνοι»…
«Αύγουστος ήταν… έντεκα μέρες κιόλας κύλησαν σαν νερό μέσα σε βλέμματα
που πενθούν στο ξελόγιασμα του χρόνου. Μα πώς να σπάσουν οι σιωπές τα σημάδια της νύχτας που μετατρέπουν τα όνειρα σε εφιάλτες. Όλα είναι μελετημένα με σκοπό ιερό. Ο αέρας μυρίζει ιδρώτες παράδοξων επιθυμιών. Ορμόνες ξεσπούν από παντού τα σπλάχνα. Ωκεανοί από υγρές επιθυμίες…
Κι εσύ, Μικρή μου Πόρνη…....................
«η συνέχεια στο βιβλίο»……

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου