Ίχνος 5ο
Στο φως θα φυλακίσω τη σκιά μου
Μόνο εκεί μένουν ανέπαφες οι στιγμές
Μέσα στο καταφύγιο θα κλειδώσω όλα μου τα κουμπώματα.
Όνειρα, ξενύχτια, ιδρώτες ότι απόμεινε ανέπαφο από δάκρυα και γέλια.
Όλος ο θησαυρός εκεί, καλά φυλαγμένος.
Κι ύστερα πέρασε πάλι η σκουπιδιάρα, πιστή σύντροφος των δρόμων… να πάρει τα σκουπίδια και ν’ αφήσει μοναξιά.
Με κέρασε τσιγάρο κι ένα τσαλακωμένο χαρτομάντιλο κι έφυγε αδιάφορη.
Στον αξημέρωτο δρόμο την άκουσα να φωνάζει, πως πάλι θα ‘ρθει αύριο όσο θα υπάρχουν ανέγγιχτα στο καταφύγιο μου χαρτιά με ερμηνείες της ψυχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου