Anima mia... απόσπασμα
Αγαπημένε μου, είσαι ο άνθρωπος που απασχολεί τη σκέψη μου. Όπου είναι αυτή πάντα σε συναντώ. Νιώθω φυλακισμένη σαν την αράχνη στον ιστό της. Παρείσακτη στο ίδιο μου το σπίτι, ίσως και στο ίδιο μου το σώμα. Μαζί σου γνώρισα την έντονη συγκίνηση και θέλω να τη ζήσω ξανά. Η μητέρα σου μου έδωσε μια Μαντόνα για φυλαχτό. Εγώ σου στέλνω ένα δαχτυλίδι μου, σύμβολο όρκου της αγάπης μου.
Είσαι ότι καλύτερο έχω. Αλλά για πόσο; Ο χρόνος, ο δικός μας χρόνος, τελειώνει το Σάββατο. Έμαθα πως ο πατέρας μου θα με τάξει σε άλλον.
Μου είπες πως όποτε θελήσω θα είσαι έτοιμος… Θέλω!
Δική σου για πάντα, Μαρία Ρόζα.
Sarah R. Bloom: Photography
heavybubble websites for artists
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου